Elia munggah ing gunung Horeb
1Kadung Akab ngekèki weruh marang Isebèl bab apa sing ditindakké karo Elia lan bab enggoné Elia matèni kabèh nabi karo pedang, 2Isebèl terus kongkonan wong ngabaraké tembungé marang Elia mengkéné: “Aku supaya diganjar ukuman mengkéné karo para allah, malah ngungkuli kuwi, yèn sésuk kira-kira wayah mengkéné iki nyawamu ora tak gawé pada kaya nyawané salah sijiné wong kuwi.” 3Elia nganti wedi terus lunga nylametké uripé; bareng teka ing Bèrsyéba, sing klebu pangwasané Yéhuda, abdiné ditinggal nang kono. 4Nanging piyambaké déwé mlebu ing ara-ara samun adoh nganti lakon sedina, terus njagong ing sak ngisoré wit rukem. Dèkné terus kepéngin mati, semauré: “Wis tyukup seméné waé! Saiki, duh GUSTI, Panjenengan supaya gelem njukuk nyawa kula, awit kula iki ora luwih apik tenimbang para mbah kula.” 5Sakwisé mengkono piyambaké terus lèyèh-lèyèh lan turu ing ngisor wit rukem mau. Nanging dadakan ana mulékat sing njawil piyambaké karo ngomong: “Tangia, mangana!” 6Kadung weruh ing sak ubengé, ing nduwur sirahé ana roti panggang lan kendi isi banyu. Terus mangan lan ngombé, terus turu menèh. 7Nanging mulékaté GUSTI teka menèh sing kaping pindoné lan njawil piyambaké karo ngomong: “Tangia, mangana! Awit yèn ora, mlakumu mengko bakal kadohen kanggo kowé.” 8Mulané dèkné terus tangi lan mangan lan ngombé, lan awit sangka kekuwatané panganan mau dèkné terus bisa mlaku nganti patang puluh dina patang puluh mbengi suwéné, nganti tekan ing gunungé Gusti Allah, ya kuwi gunung Horeb.
Gusti Allah ngétok ing gunung Horeb
9Bareng ing kono piyambaké terus mlebu ing guwa lan turu ing kono. Terus ana tembungé GUSTI marang piyambaké mengkéné: “Kerjananmu apa ing kéné iki, Elia?” 10Semauré: “Tenan-tenan enggèn kula ngupaya nandangi kerjanan kanggo GUSTI, Gusti Allahé kabèh sing urip, awit wong Israèl pada ninggalké perjanjian Panjenengan, pada mbubrahi mesbèh-mesbèhé Panjenengan lan pada matèni nabi-nabi Panjenengan karo pedang; mung kula déwé sing ijik urip, nanging wong-wong iki ya pada kepéngin njabut nyawa kula.” 11Gusti terus ngomong: “Kowé metua lan ngadeka ing nduwur gunung iki ing ngarepé GUSTI!”
Ing kono GUSTI terus liwat! Angin gedé lan banter, sing mbengkahké gunung-gunung lan nggempalké puntuk-puntuk ndisiki mlakuné GUSTI. Nanging GUSTI ora ing sak njeruhné angin kuwi. Lan sakwisé angin mau terus ana lindu. Nanging GUSTI ora ing sak njeruhné lindu kuwi. 12Sakwisé lindu terus ana geni sing teka, nanging GUSTI ora ing sak njeruhné geni kono. Sakwisé geni kuwi terus ana swarané angin sing semilir. 13Kadung Elia krungu kuwi, praupané terus ditutupi karo sandangan jubahé lan terus metu lan ngadek ing lawangé guwa. Terus krungu swara sing ngomong marang dèkné: “Kerjananmu apa ing kéné iki, Elia?” 14Semauré: “Kula nandangi kerjanan karo sak kuwat-kuwaté kanggo GUSTI, Gusti Allahé sing ngwasani langit, awit wong Israèl pada ninggalké perjanjian Panjenengan lan matèni para nabi Panjenengan karo pedang, nanging kula déwé sing ijik urip, nanging wong-wong iki ya kepéngin njabut nyawa kula.”
15GUSTI terus ngomong marang piyambaké: “Kowé lungaa, metua sangka dalanmu, sing wis kok liwati ngliwati ara-ara samun menyanga ing Damaskus, lan sakwisé kowé tekan ing kana, Hasaèl jebatana dadi ratu ing Aram. 16Uga Yéhu putuné Nimsi, jebatana dadi ratu ing Israèl, lan Elisa anaké Safat, sangka Abel-Mehola, jebatana dadi nabi, bèn nggentèni kowé. 17Terus sapa sing utyul sangka pedangé Hasaèl bakal dipatèni karo Yéhu; lan sapa sing utyul sangka pedangé Yéhu, bakal dipatèni karo Elisa. 18Nanging Aku bakal ngèrèkké wong 7000 ing Israèl, ya kuwi sakkèhé wong sing ora sujut nyembah marang Baal lan sing tyangkemé ora nyutyup marang Baal kuwi.”
Elisa dityeluk
19Sakwisé Elia lunga sangka kono, terus ketemu karo Elisa anaké Safat, sing ijik ngluku karo sapi rolas rakit, Elisa déwé nglakoké sing rolas. Waktu Elia mlaku ing sak tyedaké terus nguntyalké sandangan jubahé marang Elisa. 20Elisa terus ninggal sapiné lan mblayu nututi Elia, karo ngomong: “Mbok dililani kula arep ngambung marang bapak lan ibu kula ndisik, terus kula bakal mèlu sampéyan.” Semauré: “Ya apik, muliha ndisik, nanging élinga marang apa sing wis tak tindakké marang kowé.” 21Elisa terus mbalik sangka ngarepé Elia, terus njupuk sapi rakitané mau, dibelèh lan dagingé diolah nganggo kayu lukuné sapi mau; daging kuwi terus diedum-edum marang para wong-wongé, sakwisé mengkono terus pada mangan. Sak bubaré mangan Elisa tata-tata lan terus mèlu Elia dadi abdiné.
