1 Para Ratu 22

₁Nanging sak terusé nganti telung taun suwéné tentrem ora ana perang antarané Aram lan Israèl. ₂Ing taun sing kaping telu Yosafat, ratu ing Yéhuda, lunga metuki ratu ing Israèl. ₃Ratu ing Israèl ngomong marang para pegawéné: “Apa kowé pada weruh, yèn Ramot-Giléad kuwi sak temené kita sing nduwèni? Nanging kita kok meneng waé ora kita rebut sangka tangané ratu ing negara Aram.” ₄Terus ngomong marang Yosafat: “Apa sampéyan gelem lunga bareng karo kula ngluruk Ramot-Giléad?” Semauré Yosafat marang ratu ing Israèl: “Kita iki pada, kula karo sampéyan, rayat kula karo rayat sampéyan, jaran kula karo jaran sampéyan.”

₅Nanging Yosafat ngomong marang ratu ing Israèl: “Apiké takon ndisik kepriyé tembungé GUSTI.” ₆Ratu Israèl terus nglumpukké para nabi, tyatyahé kira-kira ana 400, kuwi terus pada ditakoni: “Apa aku kena budal perang nglawan Ramot-Giléad apa apik tak wurungké” Semauré: “Saiki, kula njaluk maju! Gusti bakal ngekèkké ing tangané ratu.” ₇Nanging Yosafat terus takon: “Apa ing kéné ora ana malih salah sijiné nabiné GUSTI, sing bisa dadi lantaran enggèn kita bisa njaluk pinuntun?” ₈Tembungé ratu Israèl marang Yosafat: “Ijik ana siji, sing bisa dadi lantaran enggèn kita njaluk pinuntuné GUSTI. Nanging kula sengit marang wong kuwi, awit ora tau ngomongké sing apik kanggo kula, kejaba mung tyilaka, ya kuwi Mika anaké Yimla.” Tembungé Yosafat: “Ratu aja ngomong mengkono.” ₉Ratu ing Israèl terus nyeluk sakwijiné penggedé kraton, préntahé: “Mika anaké Yimla kuwi gelis paranana!” ₁₀Waktu ratu ing Israèl lan Yosafat, ratu ing Yéhuda, pada njagong ing damparé déwé-déwé karo nganggo klambiné kraton, ing penutoné gandum ing ngarepé gapura Samaria, diubengi karo kabèh nabi sing pada nubuat, ₁₁Sedèkia anaké Kenaana nggawé rerékan sungu wesi lan terus ngomong: “Mengkéné tembungé GUSTI: Karo sungu iki kowé bakal nyundangi Aram nganti pada entèk kabèh.” ₁₂Sakkèhé para nabi ya pada ngomongké mengkono, tembungé: “Kula njaluk ngluruk ing Ramot-Giléad, sampéyan bakal olèh nggawé; GUSTI bakal ngekèkké marang ratu.”

₁₃Kongkonan sing lunga nyeluk Mika mau ngomong marang dèkné: “Ngertènana, para nabi wis pada bebarengan ngomongké ramalan sing apik kanggo ratu, sampéyan muga ya ngomongké sing pada karo salah sijiné para nabi mau supaya ya ngramalaké sing apik.” ₁₄Nanging Mika nyauri tembungé: “Kanggo GUSTI sing urip, apa sing bakal diomong karo GUSTI marang aku, ya kuwi sing bakal tak omongaké.” ₁₅Bareng wis nemoni ing ngarepé ratu, ratu takon: “Mika, apa aku pada kena ngluruk perang nglawan Ramot-Giléad, apa apik pada tak wurungaké?” Semauré: “Sampéyan, kula njaluk maju, sampéyan bakal olèh nggawé, awit GUSTI bakal masrahaké ing tangané ratu.” ₁₆Nanging ratu ngomong marang piyambaké: “Nganti kaping Pira aku ngongkon sampéyan sumpah, supaya kowé ngomong marang aku sing sejatiné kanggo asmané GUSTI?” ₁₇Ing kono Mika terus ngomong: “Kula wis weruh wong Israèl kabèh pada buyar pating slebar ing gunung-gunung kaya wedus-wedusé sing ora ana pangoné, awit sangka kuwi GUSTI ngomong: Kuwi ora pada nduwé bendara; bèn pada mulih menyang ing omahé déwé-déwé karo slamet.” ₁₈Ratuné Israèl terus ngomong marang Yosafat: “Kula apa ora wis ngomong marang sampéyan: Dèwèké kuwi ora tau nubuat sing apik kanggo kula, kejaba mung tyilaka tok?”

₁₉Semauré Mika: “Awit sangka kuwi sampéyan muga gelem ngrungokké tembungé GUSTI, kula ngerti GUSTI ijik njagong ing damparé lan kabèh suradadu swarga pada ngadek ing tyedaké, ing sisih tengené lan ing sisih kiwané. ₂₀Lan GUSTI ngomong: Sapa sing ngojok-ojoki Akab maju perang, supaya mati ing Ramot-Giléad? Sing siji terus ngomong mengkéné, sijiné ngomong ngono. ₂₁Sakwisé mengkéné terus ana salah sijiné roh sing maju lan banjur ngadek ing ngarepé GUSTI lan ngomong: Kula sing bakal ngojok-ojoki. GUSTI takon marang dèwèké: Karo apa? ₂₂Omongé: Kula bakal metu lan dadi roh goroh ing tyangkemé kabèh nabiné. Tembungé GUSTI: Ya, kowé ojok-ojoki, kowé bakal olèh nggawé. Metua lan nglakonana mengkono! ₂₃Awit sangka kuwi, sakjané GUSTI wis ndèkèkké roh goroh ing tyangkemé nabi kuwi kabèh, awit GUSTI wis netepké bakal nindakké tyilaka marang sampéyan.”

₂₄Sakwisé mengkono Sedèkia anaké Kenaana maju lan napuk Mika karo ngomong: “Mosok Rohé GUSTI ngalih sangka aku terus ngomong marang kowé!” ₂₅Nanging Mika nyauri tembungé: “Kowé bakal weruh yèn kowé mlayu sangka kamar siji menyang ing kamar sijiné arep ndelik.” ₂₆Ratu ing Israèl terus ngongkon: “Tyekelen Mika kuwi, balèkna marang Amon, sing nyekel pangwasa ing kuta, lan marang Yoas, anaké ratu: ₂₇Mengkéné préntahé ratu: Wong iki lebokna ing ukuman lan wènèhana mangan roti lan ngombé banyu kudu setitik nganti aku mulih karo slamet.” ₂₈Nanging semauré Mika: “Yèn sampéyan tenan mulih karo slamet, GUSTI mesti ora ngomong lantaran kula.” Terus nerusaké tembungé: “Rungokna, hé bangsa-bangsa kabèh!”

₂₉Sakwisé mengkono ratu Israèl bebarengan karo Yosafat, ratu ing Yéhuda, lunga ngluruk menyang ing Ramot-Giléad. ₃₀Ratu ing Israèl ngomong marang Yosafat: “Kula bakal nylamur lan maju perang, nanging sampéyan kula njaluk nganggokké klambiné kraton sampéyan.” Ratu ing Israèl terus nylamur lan maju perang. ₃₁Nanging ratu ing negara Aram wis ngekèki préntah marang para penggedéné suradadu kréta, sing tyatyahé telung puluh loro, mengkéné: “Kowé aja pada perang nglawan sapa waé, kejaba mung nglawan marang ratu ing Israèl waé.” ₃₂Bareng para penggedéné kabèh kréta pada weruh Yosafat, terus pada alok: “Kuwi mesti ratu ing Israèl!” Mulané terus pada maju arep nyerang dèkné, nanging Yosafat terus mbengok. ₃₃Bareng para penggedéné suradadu kréta weruh, yèn kuwi duduk ratu ing Israèl, terus pada mundur sangka ngarepé.

₃₄Nanging terus ana wong sing mentèng gendéwané lan ngetyulké panahé tanpa tujuan sing tenan; kuwi ngenèngi ratu ing Israèl ing antarané sambungané jamangé tembaga. Ratu terus ngomong marang kusiré tumpakané kréta: “Minggira, aku gawanen metu sangka peperangan, awit aku wis ketaton.” ₃₅Nanging perang ing dina kuwi mundak ramé, nanging ratu tetep ngadek jejek ing krétané adep-adepan karo suradadu Aram, nganti sakwisé ing wayah soré. Getihé mili sangka tatuné menyang ing dasaré kréta. ₃₆Waktu wayah mingslepé srengéngé, ing sak uruté barisan krungu olok-olok: “Pada bali menyang kutané déwé-déwé, menyang negarané déwé-déwé! Ratu wis mati!” ₃₇Terus pada mulih menyang ing Samaria lan ngubur ratu ing Samaria. ₃₈Waktu kréta mau dikumbah ing pinggir tlaga Samaria, getihé ratu didilati karo asu; waktu semono para wong-wong wadon nakal ijik pada adus ing kono, netepi tembungé GUSTI sing wis diomongké.

₃₉Sak luwihé sejarahé Akab kabèh sing ditandangi lan kraton gading lan sakkèhé kuta sing didekké, kuwi wis ketulis ing kitab sejarahé para ratu ing Israèl. ₄₀Kaya mengkono Akab enggoné dililani ngasuh nunggal karo para leluhuré, terus anaké Ahazia sing dadi ratu nggentèni piyambaké.

₄₁Yosafat, anaké Asa, enggoné dadi ratu ing Yéhuda ing taun sing kaping papat jamané Akab, ratu ing Israèl. ₄₂Waktu wiwit ngadek dadi ratu kuwi Yosafat umuré telung puluh lima taun, nanging enggoné dadi ratu ing Yérusalèm suwéné selawé taun. Ibuné asma Asuba, anaké wadon Silki. ₄₃Ratu uripé pada rupa karo bapaké, Asa; ora nyimpang sangka kuwi lan nindakké apa sing bener ing ngarepé GUSTI. ₄₄Mung waé puntuk-puntuk pangurbanan ora disingkréhké. Wong ijik pada nggawé sajèn lan ngobong kurban ing puntuk-puntuk kuwi. ₄₅Sak terusé Yosafat uripé tansah rukun karo ratu ing Israèl.

₄₆Sak luwihé sejarahé Yosafat lan enggoné ngétokké kekendelané lan enggoné perang, kuwi wis ketulis ing kitab sejarahé para ratu ing Yéhuda. ₄₇Lan karèné lonté kanggo ngabekti sing ijik ana wiwit jaman Asa, bapaké, kuwi ya disingkirké sangka negara. ₄₈Waktu semono ing negara Edom ora ana ratuné, nanging sing dadi ratu kuwi sakwijiné penggedéné distrik. ₄₉Yosafat nggawé kapal-kapal Tarsis kanggo lelungan menyang Ofir perlu njupuki emas, nanging ora sida mbrana, awit kapal-kapal mau pada petyah ing Esion-Geber. ₅₀Waktu kuwi Ahazia, anaké Akab, ngomong marang Yosafat: “Yèn dililani, wong-wong kula ya bèn budal bareng karo wong-wong sampéyan nganggo kapal-kapal kuwi.” Nanging Yosafat ora nglilani. ₅₁Yosafat terus dililani ngasuh nunggal karo para leluhuré, lan dikubur ing sandingé para leluhuré ing kutané Daved, bapaké leluhuré, terus Yoram anaké, dadi ratu, nggentèni piyambaké.

₅₂Ahazia, anaké Akab, enggoné wiwit dadi ratu ing Israèl ing Samaria waktu taun sing kaping pitulas jaman Yosafat, ratu ing Yéhuda lan enggoné dadi ratu ing Israèl suwéné rong taun. ₅₃Piyambaké kuwi nandangi apa sing ala ing ngarepé GUSTI lan uripé pada rupa mlakuné karo bapaké lan ibuné lan mlakuné Yérobéam anaké Nébat, sing wis njalari wong Israèl pada nglakoni dosa. ₅₄Piyambaké ngabekti marang Baal lan sujut nyembah marang kuwi; iki sing ngetokké nesuné atiné GUSTI, Gusti Allah Israèl, persis kaya sing ditindakké karo bapaké.