2 Para Ratu 1

₁Kadung Akab wis mati, wong Moab terus nglawan marang Israèl.

₂Ing sakwijiné dina Ahazia tiba sangka jendélané kamar nduwur ing Samaria, terus lara. Terus kongkonan abdiné lan diomongi mengkéné: “Pada lungaa menyang Baal-Sebub, allah ing Ekron, njaluka ngerti, apa laraku iki bakal bisa waras.” ₃Nanging Mulékaté GUSTI ngetokké tembung marang Elia, wong Tisbé: Ngadeka, lungaa, nemoni para kongkonané ratu ing Samaria lan omongana marang wong mau: Apa ing Israèl ora ana Gusti Allah, sampéyan nganti pada njaluk tulung marang Baal-Sebub allah ing Ekron? ₄Mengkéné tembungé GUSTI: Kowé bakal ora tangi menèh sangka peturonmu, awit kowé bakal mati. Nabi Elia terus lunga.

₅Bareng para kongkonan mau wis pada bali ing ngarepé ratu, pada diomongi mengkéné Kenèng apa kowé kok pada bali? ₆Semauré marang ratu Ana wong sing nyegat kita, lan kita diomongi: Kana bali marang ratu sing ngutus sampéyan lan ngomonga: Mengkéné tembungé GUSTI: Apa ing Israèl ora ana Gusti Allah, nganti sampéyan kongkonan marang Baal-Sebub, allah ing Ekron? Awit sangka iku sampéyan ora bakal tangi menèh sangka peturonmu, awit sampéyan bakal mati. ₇Ratu terus takon: Kepriyé rupané wong sing nemoni kowé lan ngomongké kuwi marang kowé kabèh mau? ₈Semauré: Wongé nganggo sandangan diwut-diwut, lan nganggo sabuk lulang ing bangkèkané. Ratu terus ngomong: Kuwi Elia, wong Tisbé! ₉Sakwisé mengkono ratu terus kongkonan sakwijiné penggedéné suradadu lan dibarengi suradadu sèket dikongkon nemoni Nabi Elia. Penggedéné suradadu mau terus munggah nemoni Nabi Elia, sing ijik njagong ing putyuké gunung, lan terus ngomong marang Elia: Hé abdi Gusti Allah, ratu préntah: Muduna! ₁₀Nanging Nabi Elia nyauri, tembungé marang penggedéné suradadu mau: Yèn aku pantyèn abdiné Gusti Allah, bèn tenan anaa geni sing mudun sangka langit sing mangan kowé uga suradadu sèket kabèh kuwi nganti entèk. Terus ana geni sing mudun sangka langit sing mangan penggedéné suradadu mau uga wong sèket nganti entèk.

₁₁Ratu terus kongkonan menèh sakwijiné penggedéné suradadu liyané sak bawahané suradadu sèket. Penggedéné suradadu iku ngomong marang Nabi Elia: Hé abdiné Gusti Allah, mengkéné préntahé ratu: Gelis muduna! ₁₂Nanging nabi Elia nyauri marang wong-wong mau mengkéné: Yèn aku pantyèn abdiné Gusti Allah, bèn tenan anaa geni sing mudun sangka langit sing mangan kowé uga wongmu sèket kabèh nganti entèk! Terus ana geniné Gusti Allah sing mudun sangka langit sing mangan penggedéné suradadu mau uga wong sèket kabèh nganti entèk. ₁₃Ratu terus kongkonan menèh sakwijiné penggedéné suradadu sing nomer telu uga suradaduné sèket. Penggedéné suradadu sing kaping telu kuwi terus munggah lan bareng wis tekan terus nyembah ing ngarepé nabi Elia lan njaluk kawelasan marang Elia, tembungé: Duh abdiné Gusti Allah, nyawa kula lan nyawané abdi kula sèket iki supaya olèh kawelasan ing ngarepé sampéyan. ₁₄Wis ana geni sing mudun sangka langit sing mangan penggedéné suradadu loro sing ndisik. Nanging saiki supaya nyawa kula olèh kawelasan ing ngarepé sampéyan.

₁₅Mulékaté GUSTI terus ngetokké tembung marang Elia: Kowé muduna mèlua wong kuwi lan aja wedi marang dèwèké! Nabi Elia terus ngadek lan medun lan nemoni ratu ditutké karo penggedéné suradadu mau. ₁₆Nabi Elia terus ngomong marang ratu: Mengkéné tembungé GUSTI: Awit sampéyan wis kongkonan njaluk tulung marang Baal-Sebub, allah ing Ekron, kaya-kaya ing Israèl ora ana Gusti Allah sing bisa kok jaluki pitulungan, mulané sampéyan ora bakal tangi menèh sangka peturonmu, awit sampéyan mesti bakal mati. ₁₇Ratu ya terus mati tyotyok karo tembungé GUSTI lantaran nabi Elia. Terus Yoram dadi ratu nggentèni Ahazia, ya kuwi ing taun sing kaping pindo jaman ratu Yoram anaké ratu Yosafat, ing Yéhuda, awit ratu Ahazia ora duwèk anak lanang.

₁₈Ing kitab sejarahé ratu Ahazia, apa sing ditindakké, kabèh wis ketulis ing kitab sejarahé para ratu Israèl.