2 Para Ratu 2

₁Ing waktu nabi Elia arep diunggahké menyang swarga karo GUSTI nganggo lésus, Elia lunga sangka Gilgal ditutké karo Elisa. ₂Elia ngomong marang Elisa: Kowé kèria ing kéné, awit GUSTI ngutus aku menyang Bétel. Nanging Elisa nyauri, tembungé: Ing asmané GUSTI sing urip lan kanggo uripé sampéyan déwé, kula tenan ora bakal ninggalké sampéyan. Dadi terus pada lunga menyang Bétel. ₃Ing waktu semono terus ana nabi ing Bétel sak rombongan sing pada metuk Elisa lan pada ngomong: Apa sampéyan wis ngerti, yèn ing dina iki guru sampéyan bakal diangkat menyang swarga karo GUSTI? Semauré: Aku ya wis ngerti, pada menenga waé! ₄Elia terus ngomong marang Elisa: Hé Elisa, kowé kèria ing kéné, awit aku dikongkon karo GUSTI menyang Yériko. Nanging semauré: Ing asmané GUSTI sing urip, lan kanggo uripé sampéyan déwé, kula mesti ora bakal ninggalké sampéyan. Terus pada teka ing Yériko. ₅Ing waktu kuwi ana nabi ing Yériko sak rombongan sing pada nyedaki Elisa lan pada ngomong: Apa sampéyan ngerti, yèn guru sampéyan bakal diangkat menyang swarga karo GUSTI? Semauré: Aku ya wis ngerti, pada menenga waé!

₆Elia terus ngomong marang Elisa: kèria ing kéné, awit aku dikongkon karo GUSTI menyang laut Yordan. Semauré: Kanggo GUSTI sing urip, lan kanggo uripé sampéyan déwé kula tenan ora bakal ninggalké sampéyan. Terus pada nerusaké mlakuné. ₇Rombongan nabi mau ana sèket sing pada ngetutké, nanging terus pada ngadek lan nyawang sangka kadohan, waktu wong loro pada ngadek ing pinggir laut Yordan. ₈Elia terus njupuk jubahé, digulung lan disabetké ing banyu, nganti mbiyak ngiwa nengen; wong loro terus pada nyabrang mlaku ing gasikan. ₉Bareng wis pada nyabrang, Elia terus ngomong marang Elisa: njaluka apa, sing bakal tak tindakké marang kowé, sak durungé aku diangkat sangka ngarepmu? Semauré Elisa: Kula njaluk rong bagéan rohé sampéyan. ₁₀Tembungé Elia: Sing kok jaluk kuwi perkara sing angèl. Nanging yèn kowé bisa weruh enggonku diangkat sangka ngarepmu, kowé mesti bakal kelakon kaya mengkono déné yèn ora, ya bakal ora kelakon. ₁₁Waktu ijik pada nerusaké mlakuné lan omong-omongan, dadakan ana kréta murup, digèrèt karo jaran murup sing misah wong loro, Elia terus munggah ing swarga ing sak tengahé lésus. ₁₂Waktu Elisa weruh sing mengkono, terus mbengok: bapak kula, bapak kula! Krétané Israèl kabèh lan para wongé sing pada numpak jaran! Sakwisé mengkono terus wis ora kètok menèh. Elisa terus nyandak sandangané lan disuwèk dadi loro, ₁₃lan terus njukuk jubahé Elia sing wis tiba lan terus budal mulih lan ngadek ing pinggir laut Yordan. ₁₄Jubahé Elia sing wis tiba mau terus dityandak lan disabetké ing banyu lan mbengok: “Endi GUSTI, Gusti Allahé Elia?” Bareng banyuné disabet terus mbiyak ngiwa nengen, Elisa terus nyabrang. ₁₅Waktu rombongan nabi sangka Yériko weruh Elisa sangka kadohan, terus pada ngomong: Elisa wis kanggonan rohé Elia! Wong-wong mau terus pada nemoni Elisa lan pada nyembah ing lemah, ₁₆lan ngomong: Ing waktu kita weruh. Lelakon mau para abdi iki ana wong lanang sèket sing kendel-kendel. Kita ya bèn pada lunga nggolèki guru sampéyan, aja-aja dèkné diangkat karo Rohé GUSTI terus diuntyalké menyang nduwuré salah sijiné gunung utawa salah sijiné jurang. Semauré Elisa: Aja pada kongkonan! ₁₇Nanging bareng pada ndesek penjaluké nganti ndadèkké isin, Elisa terus ngomong: Ya wis pada kongkonen lunga! Terus pada kongkonan wong sèket. Wong kuwi pada nggolèki nganti telung dina suwéné, nanging ora ketemu. ₁₈Bareng pada bali menyang Elisa, sing ijik manggon ing kuta Yériko, pada diomongi mengkéné: “Aku apa ora wis ngomong: Aja pada budal!”

₁₉Wong sing manggon ing kuta kono terus pada ngomong marang Elisa: Saiki tyoba didelok! Kuta iki apik, nanging banyuné ora apik lan ing negara iki terus ana bayi sing lair kluron! ₂₀Tembung semauré Elisa: “Aku jupukna kendi anyar lan isènana uyah. Lan ya terus pasrahké.” ₂₁Elisa terus lunga menyang sumberé banyu, terus dityemplungi uyah mau lan ngomong: Mengkéné tembungé GUSTI: “Banyu iki wis Tak dadèkké séhat lan bakal ora kelakon menèh ana sing mati utawa bayi sing lair kluron.” ₂₂Sak nalika banyuné dadi séhat nganti ing dina iki tyotyok tembungé Gusti sing wis digelar karo Elisa.

₂₃Elisa terus lunga sangka kono menyang Bétel. Waktu lunga munggah, ana botyah-botyah sing pada metu sangka kuta kono terus pada moyoki dèkné lan mbengok: “Hé gundul, munggah; munggaha, hé gundul!” ₂₄Elisa terus ménguh lan bareng weruh botyah-botyah mau, terus pada disepatani ing asmané GUSTI. Terus ana bruwang loro sing metu sangka alas, lan nyempal-nyempal botyah-botyah mau patang puluh loro tyatyahé. ₂₅Sangka kono Elisa terus lunga menyang gunung Karmèl lan sangka kono mulih menyang Samaria.