Yoram perang nglawan Moab
1Yoram, anaké ratu Akab, dadi ratu ing Israèl ing Samaria ing taun sing kaping wolulas jaman ratu Yosafat, ing Yéhuda lan enggoné dadi ratu lawasé rolas taun. 2Ratu Yoram nandangi apa sing ala ing ngarepé GUSTI, nanging ora kaya bapaké lan ibuné: tugu brahala Baal sing didekké bapaké disingkréhké. 3Senajan mengkono dèkné ijik nandangi dosané ratu Yérobéam anaké Nébat, sing njalari wong Israèl pada nglakoni dosa; iku ora didohi. 4Ratu Mesa, ing Moab, kuwi ngingu wedus gèmbèl; kanggo mbayar pajek marang ratu ing Israèl tyempé 100.000 lan wulu wedus lanang 100.000. 5Nanging sakwisé matiné ratu Akab, ratu ing Moab mau nglawan marang ratu ing Israèl.
6Ing waktu semono ratu Yoram liwat sangka Samaria lan terus mriksa suradaduné wong Israèl kabèh. 7Ratu terus kongkonan wong nemoni ratu Yosafat, ratu ing Yéhuda, dikongkon ngomong tembungé: Ratu ing Moab nglawan marang kula! Apa sampéyan gelem bareng kula ngluruk perang menyang Moab? Tembung semauré: Kula bakal ngluruk perang. Kita bareng-bareng, kula lan sampéyan, rayat kula rayat sampéyan, jaran kula lan jaran sampéyan. 8Lan menèh tembungé: Metu ing ngendi kita bakal ngluruk? Tembung semauré: Metu ing ara-ara samun Edom!
9Ratu Israèl lan ratu Yéhuda lan ratu Edom terus pada ngluruk. Nanging bareng lunga mbrana-mbréné wis olèh lakon pitung dina, ora ana banyu kanggo suradadu lan kanggo kéwan-kéwané. 10Ratu Israèl terus ngomong: Oh, GUSTI enggoné nyeluk ratu telu iki bakal dipasrahké marang tangané wong Moab! 11Nanging ratu Yosafat terus takon: Apa ing kéné ora ana nabiné GUSTI, sing bisa dadi lantaran enggèn kita njaluk pinuntun menyang GUSTI? Terus ana sakwijiné pegawéné ratu ing Israèl sing ngomong: Ing kéné ana nabi Elisa, anaké Safat, sing ndisik ngladèni nabi Elia. 12Ratu Yosafat ngomong:, pantyèn wongé kanggonan tembungé GUSTI.
Sakwisé mengkono ratu Israèl lan ratu Yosafat lan ratu Edom pada lunga nemoni nabi Elisa. 13Nanging Elisa terus ngomong marang ratu ing Israèl: Urusan kula apa karo sampéyan? Lungaa menyang nabiné bapakmu lan marang nabiné ibumu. Ratu Israèl nyauri, tembungé: Aja ngono ta, awit GUSTI nyeluk ratu telu iki perlu arep pada dipasrahké ing tangané wong Moab! 14Semauré Elisa: Kanggo GUSTI sing ngwasani langit lan bumi lan sing urip, sing kula ladèni, yèn ora awit sangka ratu Yosafat, ratu ing Yéhuda, sakjané kula ora bakal nggatèkké lan nggubris marang sampéyan. 15Wis saiki, tyelukké wong sing main musik. Waktu wong main musik ngunèkké siteré, Elisa terus dikwasani ing pangwasané GUSTI.
16Elisa terus ngomong: “Mengkéné tembungé GUSTI: Pada gawéa kalèn-kalèn ing panggonan iki, 17awit mengkéné tembungé GUSTI: Kowé ora bakal pada olèh angin lan udan, nanging panggonan iki bakal kebak banyu, kowé kabèh lan kéwan-kéwan sing dibelèh lan kéwan-kéwan momotan bakal pada bisa ngombé. 18Apa menèh iki uga perkara sepélé ing ngarepé GUSTI; uga wong Moab bakal dipasrahké ing tanganmu. 19Sampéyan bakal ngentèkké kabèh kuta sing kuwat lan kabèh kuta pilihan; sampéyan bakal ngembrukké kabèh wit-witan sing apik; sampéyan bakal nyumpeti kabèh sumber lan bakal ngrusak kabèh kebonan karo watu.”
20Esuké waktu wong masrahaké kurban, dadakan terus ana banyu teka sangka peneré tanah Edom, negara kono terus kebak banyu. 21Bareng wong Moab kabèh pada krungu, yèn ratu telu mau pada ngluruk perang, kabèh wong sing ijik bisa nyekel pedang pada siapké, malah uga para wong sing luwih tuwa; pada dipapanaké ing tapel wates. 22Esuké, nalika srengéngé nyloroti nduwuré banyu, kanggo wong Moab banyu mau kétok abang kaya getih. 23Terus pada alok: kuwi getih! Para ratu kuwi wis pada patèn-patènan, sing siji matèni sijiné. Mulané saiki, hayuk pada njukuki sembarangé, hé para wong Moab! 24Nanging bareng pada tekan ing tarupé wong Israèl, wong Israèl terus merangi, wong Moab pada kalah, terus pada mlayu sangka kono. 25Kuta-kuta pada digempuri lan saben kebon sing apik diuruki watu, awit saben wong nguntyalké watu mrana. Kabèh sumber pada disumpeti lan kabèh wit-witan sing apik pada ditegori, nganti mung kuta Kir-Hareset sing dikarèkaké, nanging kuta iki terus dikepung lan dikrutuki watu karo para tukang mbandil. 26Bareng ratu ing Moab ngerti, yèn perang iki abot banget, terus ngejak suradadu 700 sing nganggo pedang nrobos lan nyerang ratu Edom, nanging ora olèh gawé. 27Ratu terus njupuk anaké sing mbarep, sing bakal nggentèni dèkné dadi ratu; kuwi digawé kurban obongan ing sak nduwuré pager témbok. Wong Israèl terus nesu banget nganti terus pada mundur sangka ngarepé lan pada mulih menyang negarané déwé.
