1 Samuèl 22

₁Daved terus lunga sangka kono lan mblayu menyang ing guwa Adulam. Bareng sedulur-seduluré pada krungu bab kuwi, pada mrana marani dèkné. ₂Saben wong sing ngalami kangèlan, wong diuyak ing utang, saben wong sing lara atiné, kuwi uga pada ngumpul karo dèkné. Daved dadi komandané wong 400.

₃Sangka kono Daved lunga menyang ing Mispa ing negara Moab lan ngomong marang ratu ing negara Moab: “Dililanana bapak lan ibu kula manggon ing negara sampéyan, nganti kula ngerti, apa sing dadi karepé Gusti Allah marang kula.” ₄Bapak ibuné terus diteraké ing ngarepé ratuné negara Moab lan manggon mèlu ratu, sak suwéné Daved nglembara ing pager gunung.

₅Nanging nabi Gad ngomong marang Daved: “Sampéyan aja ing pager watu gunung kuwi, kula njaluk lunga lan mulih nang tanah Yéhuda.” Daved terus lunga menyang ing alas Heret.

₆Perkara kuwi dikrungu karo Saul, awit Daved lan wong sing pada ngetutké konangan panggonané. Nanging Saul ing Gibéa, mbeneri njagong ing ngisor wit tamariska ing puntuk-puntuk, karo nggawa tumbaké lan diubengi karo kabèh pegawéné. ₇Saul terus ngomong marang para penggedé sing pada ngubengi: “Hé para wong Bényamin, pada rungokna. Apa anaké Isai uga arep ngekèki kowé kabèh kebon lan kebonan anggur, apa kowé kabèh bakal didadèkké komandané suradadu 1000 utawa 100, ₈nanging kowé kok pada bebarengan nglawan marang aku lan ora ana wong siji-sijia sing ngomong marang aku, yèn anakku wis nganakké perjanjian karo anaké Isai kuwi? Lan sak panunggalmu ora ana sing kasusahan kanggo aku utawa ngomongi marang aku yèn anakku ngojok-ojoki pegawéku nglawan marang aku lan ngalang-alangi aku kaya saiki iki.”

₉Doèg, wong Edom sing enggoné ngadek ing sak tyedaké para pegawéné Saul terus ngomongi semauré: “Kula ngerti anak Isai kuwi teka ing omahé imam Akimèlèk anaké Ahitub ing Nob. ₁₀Dèwèké takon marang GUSTI kanggo Daved lan nyangoni dèwèké: uga pedangé Goliat, wong Filistèn kuwi dikèkké.” ₁₁Ratu terus kongkonan nyeluk imam Akimèlèk anaké Ahitub kabèh sak brayaté, para imam ing Nob; kabèh ya terus pada nemoni marang ing ngarepé ratu.

₁₂Tembungé Saul: “Mara rungokna hé anaké Ahitub!” Semauré: “ya, bendara.” ₁₃Saul terus takon marang wong kuwi: “Kenèng apa kowé kok pada bebarengan karo anaké Isai nglawan marang aku? Kowé kok ngekèki roti lan pedang, lan takon marang Gusti Allah kanggo wong kuwi, nganti terus mbruntak marang aku lan dadi pepalang kaya saiki iki?” ₁₄Imam Akimèlèk terus nyauri semauré: “Nanging sapa ing antarané para penggedé sampéyan sing kenèng dipertyaya kaya Daved, tur dadi mantuné ratu lan penggedéné para pengawal sampéyan lan dihurmati ing kraton sampéyan? ₁₅Kuwi ora mung sing pisanan waé enggèn kula takon marang Gusti Allah kanggo dèwèké. Babar pisan ora! Ratu muga aja nganti nduwé ndakwa marang abdimu, uga marang brayaté kula, awit abdimu ora ngerti apa-apa tegesé kuwi mau kabèh, ya perkara tyilik ya perkara gedé.” ₁₆Nanging ratu ngomong: “Kowé kudu diukum pati, Akimèlèk, kowé lan sakkèhé brayatmu!” ₁₇Ratu terus mréntah para suradadu sing ngadek ing sak tyedaké: “Majua lan para imamé GUSTI kuwi pada patènana, awit pada mbantu Daved; awit senajan wis pada ngerti, yèn Daved kuwi minggat nanging ora pada ngomongi weruh marang aku.” Nanging para pegawéné ratu ora ana sing tandang tangané nyerang marang para imamé GUSTI mau. ₁₈Ratu terus ngomong marang Doèg: “Kowé majua terus babaten para imam kuwi!” Doèg, wong Edom kuwi, terus maju lan nyerang marang para imam kuwi. Ing dina kuwi Doèg matèni wong wolung puluh lima, sing pada nganggo klambi éfod mori lenan. ₁₉Uga wong Nob kutané imam kuwi, pada dipatèni ratu karo landepé pedang lanang lan wadon, uga botyah-botyah lan bayi sing ijik nyusu, kabèh sapi, kimar lan wedusé uga pada dipatèni.

₂₀Nanging sakwijiné anaké imam Akimèlèk anaké Ahitub, sing jenengé Abyatar, kuwi bisa utyul lan mlayu lan terus dadi suradaduné Daved. ₂₁Waktu ngomongi weruh marang Daved, yèn Saul wis matèni para imamé GUSTI, ₂₂Daved terus ngomong marang Abyatar: “Pantyèn, ing dina kuwi aku weruh Doèg, wong Edom ing kono, aku wis ngira, yèn wong kuwi mesti bakal ngomongi marang Saul. Aku sing njalari patiné kulawargamu. ₂₃Tetepa mèlu aku, aja wedi, awit sapa sing ngarah nyawamu kuwi, uga ngarah nyawaku. Ing sandingku kowé slamet.”