Peladèné katrésnan
1Sedulur-sedulur, kita pada ngekèki weruh marang kowé bab kawelasan sing dikèkké marang pasamuan-pasamuan ing Makédonia. 2Awit ngalami pantyoba sing abot ing ujut kasangsaran werna-werna, kebungahané ngluwihi lan senajan pada mlarat banget, nanging sugih karo kawelasan. 3Awit aku nyeksèni yèn wong kuwi wis pada pawèh miturut kekuwatané, malah ngungkuli kekuwatané. 4Lan metu sangka karepé atiné déwé pada njaluk marang kita, supaya uga pada olèh panduman mèlu ing sak njeruhné penggawéan ngladèni, lantaran pawèh kanggo para sutyi ing Yérusalèm. 5Nanging sing pada dipasrahké kuwi ngungkuli kita pikir, awit pada masrahké awaké déwé marang Gusti Allah ndisik, terus sangka karepé Gusti Allah, ya marang kita uga. 6Awit sangka kuwi kita pada ndesek marang Titus, supaya nekani kowé lan ngrampungké peladènan katrésnan, sing mbiyèn wis miwiti peladènan kuwi. 7Mulané saiki, pada kaya enggonmu wis sugih ing samubarang, - ing pertyaya, ing tetembungan, ing kaweruh, ing ketemenanmu enggonmu ngréwangi, lan ing kawelasanmu marang kita - semono uga kowé ya pada malubèr ing njeruhné peladènan katrésnan iki.
8Enggonku ngomongi mengkono kuwi ora tegesé préntah, nanging mung awit sangka enggonku kepéngin nguji éklasé katrésnanmu karo nduduhké sak kabèhé pangupayané wong-wong sing pada ngekèki bantuan. 9Awit kowé wis pada weruh kawelasané Gusti kita Yésus Kristus, ya kuwi yèn Panjenengané, sing sangka kowé dadi mlarat, senajan Panjenengané kuwi sugih, supaya kowé dadia sugih sangka kemlaratané Gusti Yésus.
10Ya iki panemuku kanggo bab kuwi, mbok menawa maédahi kanggo kowé. Pantyèn wis wiwit taun sing kepungkur enggonmu wiwit nindakké lan arep ngrampungké uga. 11Mulané saiki, rampungna sing kok tindakké kuwi! Dadiné enggonmu ngrampungké kuwi barengana karo éklasé atimu lan tindakna karo ngélingi sak pira sing kok duwèni. 12Awit yèn enggonmu pawèh kuwi karo éklas, pawèhmu kuwi mesti bakal ditampani, yèn pawèhmu kuwi jalaran karo apa sing kok nduwèni, ora karo apa sing ora kok nduwèni.
13Awit enggonmu diemoti kuwi ora supaya wong liyané pada kèntèngan, nanging supaya dadi timbang. 14Mulané betyiké saiki kalubèranmu kanggo nyukupi kekurangané liyané, supaya kalubèrané liyané mengko gentèn nyukupi kekuranganmu, dadiné terus ana timbang. 15Kaya sing ketulis,
“Wong sing pada olèh okèh, ora turah lan sing pada olèh setitik ora kurang.”
Titus diutus
16Nanging maturkesuwun marang Gusti Allah, sing ngekèki katemenan sing kaya mengkono uga ing atiné Titus ing bab enggoné ngréwangi kowé, 17nanging nganti nuruti penjalukku, malah sangka bangeté temené enggoné tandang ing gawé, terus metu sangka karepé déwé budal nemoni kowé. 18Mlakuné tak barengi karo sedulur kita, sing wis pada olèh pengalemané pasamuan kabèh bab enggoné nggelarké Injil. 19Lan ora mung kuwi waé! Sedulur mau uga wis dipiji karo pasamuan-pasamuan kanggo ngantyani kita nindakké peladènan katrésnan iki, sing kita tindakké kanggo kaluhurané Gusti lan kanggo bukti bab éklasé ati kita.
20Kita arep nyingkiri bab iki: Yèn ana wong sing nyalahké enggon kita nindakké peladènan katrésnan sing wohé okèh banget kuwi. 21Awit kita pada mikirké sing apik, ora mung ing ngarepé Gusti waé, nanging uga ing ngarepé wong.
22Uga wong loro mau pada tak barengi sedulur kita liyané, sing wis tak uji lan kétok enggoné tansah mbudidaya ngréwangi, lan saiki mundak banget enggoné mbudidaya awit sangka gedéné pertyayané marang kowé. 23Gegandèngan karo Titus, kuwi kantyaku lan réwangku nyambutgawé kanggo kowé; lan sedulur-sedulurku liyané kuwi pada dadi utusané pasamuan-pasamuan lan kanggo kaluhurané Kristus. 24Awit sangka kuwi buktiné katrésnanmu lan pengalemané kita marang kowé kabèh, kuwi kétokké marang para sedulur ing ngarepé pasamuan-pasamuan.
