2 Para Ratu 18

₁Ing taun sing kaping telu jamané Hoséa, anaké Ela, ratu ing Israèl, Hiskia, anaké Akas, ratu ing Yéhuda, dadi ratu. ₂Waktu dadi ratu kuwi umuré selawé taun, nanging enggoné dadi ratu ing Yérusalèm lawasé sangalikur taun. Ibuné asma Abi, anaké wadon Sakaria. ₃Piyambaké nindakké apa sing bener ing ngarepé GUSTI, persis kaya sing ditandangi karo Daved, leluhuré. ₄Ya piyambaké kuwi sing nyingkirké puntuk-puntuk pangurbanan lan sing nggempuri tugu-tugu brahala, sing ngetoki tyagak-tyagak brahala lan sing ngremuk ula tembaga gawèané Moses, awit nganti tekan ing dina kuwi wong Israèl pantyèn ijik pada ngobong kurban kanggo ula kuwi; ula kuwi jenengé diarani Nehustan. ₅Piyambaké mau pertyaya marang GUSTI, Gusti Allahé Israèl, lan ing antarané kabèh para ratu ing Yéhuda, sakwisé utawa sak durungé piyambaké, ora ana sing kaya piyambaké. ₆Piyambaké rumaket marang GUSTI, ora nyimpang enggoné ngetutké Panjenengané lan tansah netepi pepakoné GUSTI sing wis dikèkké marang Moses. ₇Mulané GUSTI nunggal marang piyambaké. Menyanga ngendi waé mlakuné, mesti olèh nggawé. Ratu nglawan marang ratu ing Asyur lan ora teluk marang ratu Asyur menèh. ₈Ya Hiskia kuwi sing ngalahké wong Filistèn nganti tekan ing Gaza lan ngentèkké panggonané, ya panggung-panggung penjagan lan ya kuta-kutané pager watu.

₉Waktu ing taun sing kaping papat jamané Hiskia - kuwi taun sing kaping pitu jamané Hoséa, anaké Ela, ratu ing Israèl - Salmanéser, ratu ing Asyur, nyerang Samaria, terus dikepung. ₁₀Sakwisé telung taun luwih kena direbut, ya kuwi ing taun sing kaping enem jamané Hiskia - kuwi taun sing kaping sanga jamané Hoséa, ratu ing Israèl - Samaria bisa direbut. ₁₁Ratu ing Asyur terus mboyongi wong Israèl dilungakké ing pembuwangan, menyang Asyur, pada dipanggonaké ing Halah, ing pinggir kali Habor, ya kuwi kaliné negara Gosan, lan ing kuta-kutané wong Madai, ₁₂awit ora pada gelem ngrungokké marang swarané GUSTI, Gusti Allahé, lan pada nerak marang perjanjiané, ya kuwi kabèh sing wis dipréntahké karo Moses, abdiné GUSTI; ora pada ngrungokké lan ora pada gelem nglakoni.

₁₃Ing taun sing kaping patbelas jamané Hiskia, Sanherib, ratu ing Asyur, nyerang kuta bèntèngé negara Yéhuda lan terus direbut. ₁₄Hiskia, ratu ing Yéhuda, kirim kongkonan marang ing ngarepé ratu ing Asyur ing Lakis, dikongkon ngomongké tembungé: “Kula wis nindakké kesalahan, supaya gelem mundur sangka negara kula, apa sing ditanggungké karo ratu marang kula, bakal kula saguhi.” Ratu ing Asyur terus ngekèki tanggungan marang Hiskia, ratu ing Yéhuda, masrahaké 300 talénta slaka lan telung puluh talénta emas. ₁₅Hiskia terus masrahaké slaka ing griyané GUSTI lan ing gedong simpenané kraton. ₁₆Waktu semono Hiskia terus ngongkon nglèntèki emas ing lawang-lawang lan ing kembangan lawangé griyané GUSTI, sing dilapis karo Hiskia, ratu ing Yéhuda. Kuwi kabèh dipasrahké marang ratu ing Asyur.

₁₇Sakwisé mengkono ratu ing Asyur kongkonan penggedéné suradadu perang, penggedéné kraton lan penggedé tukang ombèn sangka Lakis, nemoni marang Hiskia ing Yérusalèm, karo ditutké suradadu gedé. Kuwi terus pada lunga menyang Yérusalèm. Bareng wis teka ing kono, terus pada mandek ing panggonan ing sak tyedaké ilèn-ilèné blumbang nduwur, ing dalan gedé sing nuju menyang panggonan tukang ngumbah-umbah. ₁₈Bareng pada mbengok marang, Elyakim, anaké Hilkia, penggedéné kraton, lan Sebna, juru tulis negara lan Yoah, anaké Asaf, penggedéné nata bandané negara, pada metu. ₁₉Penggedé tukang ombèn terus ngomong marang wong telu mau: “Pada sampéyan omongké marang Hiskia: Mengkéné tembungé ratu Gedé, ratu ing Asyur: Kowé kuwi nggondèli pengandel sing kaya apa, ta? ₂₀Apa kowé ngira, yèn kekuwatané perang kuwi bisa kok wujudké mung karo lambé tok. Saiki sapa sing kok endelké, nanging kowé nglawan marang aku? ₂₁Kowé pertyaya teken pring sing tugel mlengkung, ya kuwi Egipte, sing bakal njojoh nganti tembus tangané wong sing njagakké kuwi. Kaya mengkono kuwi Parao ratu ing Egipte, kanggo kabèh wong sing pada pertyaya dèwèké. ₂₂Nanging yèn kowé pada ngomong marang aku: Kula pada ngendelké GUSTI, Gusti Allah kula, apa kuwi duduk puntuk-puntuké pangurbanan lan mesbèh-mesbèhé wis disingkréhké Hiskia karo tembungé marang Yéhuda lan Yérusalèm: Ing ngarepé mesbèh ing Yérusalèm iki enggonmu kudu pada sujut nyembah. ₂₃Mulané saiki hayuk sampéyan adu karo gusti kula, ratu ing Asyur: Kula bakal ngekèki jaran 2000, yèn sampéyan saguh nyawiské wong-wong sing bakal numpaki. ₂₄Kepriyé enggèn sampéyan bakal bisa ngalahké suradaduné bendara kula senajan wong siji sing tyilik déwé waé? Nanging sampéyan ngendelké Egipte ing bab kréta lan suradadu sing numpak jaran! ₂₅uga saiki, enggonku maju perang nglawan panggonan iki arep Tak entèkké, apa kuwi duduk karepé GUSTI? GUSTI wis ngomong marang kula: Negara kuwi serangen lan entèkna!”

₂₆Elyakim anaké Hilkia, Sebna lan Yoah terus pada ngomong marang penggedé tukang ombèn mau: “Sampéyan kula njaluk ngomong nganggo basa Aram marang para abdimu iki, awit kula pada bisa ngerti; nanging aja ngomong nganggo basa Yéhuda, mengko dirungokké karo rayat ing nduwur témbok.” ₂₇Nanging semauré penggedé tukang ombèn: “Apa anggèné bendara kula ngutus kula mung supaya mung rembukan karo bendara sampéyan lan karo sampéyan waé? Apa ora ya karo wong-wong sing pada nglésot ing nduwur témbok uga, sing pada mangan tainé lan ngombé uyuhé bareng karo sampéyan kabèh kuwi, ta?” ₂₈Sakwisé mengkono penggedé tukang ombèn kuwi terus ngadek lan mbengok karo swara banter nganggo basa Yéhuda, tembungé: “Pada rungokna tembungé ratu Gedé, ratu ing Asyur! Mengkéné tembungé ratu: ₂₉Kowé aja pada kena diapusi Hiskia, sebab piyambaké ora bisa ngluwari kowé sangka tanganku. ₃₀Kowé aja pada gelem diajak Hiskia pertyaya marang GUSTI karo tembungé: GUSTI mesti bakal ngluwari kita, lan kuta iki ora bakal dipasrahké marang ing tangané ratu ing Asyur. ₃₁Aja pada ngrungokké omongané Hiskia, awit mengkéné tembungé ratu ing Asyur: Kowé nganakna perjanjian karo aku bab enggonmu masrahaké samubarang kabèh marang aku, terus pada metua tekaa marang ing ngarepku; saben wong terus bakal mangan sangka wité angguré déwé lan sangka wité anjiré déwé lan bakal ngombé sangka sumuré déwé, ₃₂nganti tekaku perlu mboyongi kowé kabèh menyang negara sing kaya negaramu iki, sakwijiné negara sing sugih gandum lan anggur, sakwijiné negara sing sugih roti lan kebon anggur, sakwijiné negara sing sugih wit saitun, sugih lenga lan sugih madu; karo mengkono kowé bakal pada urip lan ora bakal pada mati. Mung waé aja pada ngrungokké tembungé Hiskia, awit piyambaké ngapusi kowé karo tembungé: GUSTI bakal ngluwari kita! ₃₃Apa tau kelakon allah-allahé para bangsa pada bisa ngluwari bangsa-bangsa mau sangka tangané ratu Asyur? ₃₄Endi para allahé negara Hamat lan Arpad? Endi para allahé negara Sefarwaim, Hena lan Iwa? Apa kuwi wis pada ngluwari Samaria sangka tanganku? ₃₅Ing antarané para allahé negara-negara kuwi apa ana sing wis ngluwari negarané sangka tanganku, kok GUSTI saguh arep ngluwari Yérusalèm sangka tanganku?” ₃₆Nanging rayat mau pada meneng waé, ora nyauri senajan mung sak ketyap waé, awit ratu wis ngekèki tembung paweling: “Kowé aja pada nyauri marang dèwèké!” ₃₇Elyakim anaké Hilkia, penggedéné kraton, lan Sebna, juru tulis negara lan Yoah anaké Asaf, penggedéné sing nata bandané negara, terus pada nemoni marang ing ngarepé Hiskia, karo sandangané sing wis disuwèk-suwèk, lan terus pada ngabari bab tembung-tembungé penggedé tukang ombèn mau.