Yérusalèm utyul sangka tangané Sanherib
1Bareng Hiskia krungu sing mengkono kuwi, terus nyuwèk-nyuwèk sandangané lan nganggokké salin kasusahan lan terus mlebu ing griyané GUSTI. 2Elyakim, penggedéné kraton, Sebna, juru tulis negara lan para pinituwané imam uga terus diutus nemoni ing ngarepé Yésaya anaké Amos, karo nganggokké salin kasusahan, 3lan tembungé: “Mengkéné tembungé Hiskia: Dina iki dina kangèlan, dina ukuman lan dinané kewirangan; awit wis teka ing waktuné lairé jabang bayi, nanging ora ana kekuwatan kanggo nglairké. 4Menawa GUSTI, Gusti Allah sampéyan, wis krungu kabèh tembungé penggedéné tukang ombèn, kongkonané ratu Asyur, bendarané, sing kongkonan ngèlèk-èlèkké Gusti Allah sing urip, terus GUSTI bakal ngekèki ukuman awit sangka tetembungan sing wis dirungokké. Mulané sampéyan supaya ngunggahké pandonga kanggo turahané sing ijik ana iki!” 5Bareng para pegawéné Hiskia wis ing ngarepé Yésaya, 6pada diomongi mengkéné: “Sampéyan pada ngomonga marang bendara sampéyan: Mengkéné tembungé GUSTI: Kowé aja wedi marang tetembungan sing kowé krungu sing wis diomong karo para abdiné ratu ing Asyur sing ngèlèk-èlèk marang Aku kuwi. 7Aku bakal ngutus roh sing manggon marang dèwèké, nganti terus krungu sakwijiné kabar lan terus mulih menyang negarané. Wong kuwi bakal Tak dadèkké mati karo pedang ing negarané déwé.”
8Bareng penggedé tukang ombèn mau bali, ratu ing Asyur pinuju perang nglawan Libna; awit wis krungu, yèn ratu wis lunga sangka Lakis. 9Nalika kuwi krungu kabar bab ratu Tirhaka, ratu ing Etiopia, mengkéné: “Sak tenané piyambaké wis metu perang nglawan Panjenengan,” mulané terus ngirimké kongkonan menèh sing pada diomongi, ngomongi marang Hiskia: 10“Kowé pada ngomonga marang Hiskia ratu ing Yéhuda: kowé aja nganti kena diapusi karo Allahmu, sing janji: Yèn yérusalèm ora bakal dipasrahké marang ing tangané ratu Asyur. 11Kowé wis krungu bab sing ditindakké karo para ratu ing Asyur marang sakkèhé negara, ya kuwi yèn kuwi pada dientèkké. Apa ya kowé bakal dietyulké? 12Apa para allahé bangsa-bangsa, sing wis pada dientèkké karo para leluhurku bisa ngluwari bangsa-bangsa mau, ya kuwi Gosan, Haran, Resef lan turunané Eden ing Talasar? 13Ing ngendi ta ratuné negara Hamat lan Arpad, ratuné kuta Sefarwaim, ratuné negara Hena lan Iwa?”
14Hiskia nampani layang kuwi sangka tangané para kongkonan, layang terus diwatya. Ratu terus lunga mlebu ing griyané GUSTI lan mbèbèr layang mau ing ngarepé GUSTI. 15Hiskia terus ndedonga ing ngarepé GUSTI, tembungé: “Duh GUSTI, Gusti Allahé Israèl, sing njagong ing sak nduwuré kerubim! Mung Panjenengan piyambak sing dadi Gusti Allahé kabèh kraton ing bumi. Panjenengan sing nggawé langit karo bumi. 16Panjenengan supaya gelem ngiréngké kuping Panjenengan, GUSTI, lan supaya gelem ngrungokké; Panjenengan supaya gelem weruh karo mripat Panjenengan, GUSTI lan supaya gelem weruh. Panjenengan supaya gelem ngrungokké tembung-tembungé Sanherib sing wis dikirimké kanggo ngèlèk-èlèkké Gusti Allah sing urip. 17Duh GUSTI, para ratu ing Asyur pantyèn wis ngentèkké bangsa-bangsa lan kabèh negara-negarané 18lan ngobong para allahé, awit kuwi duduk Gusti Allah, nanging mung gawéan tangan manungsa, mung kayu lan watu, mila bisa dirusak karo wong. 19Mulané saiki, duh GUSTI, Gusti Allah kita, Panjenengan supaya gelem ngutyuli kita sangka tangané, supaya kraton ing bumi pada weruh, yèn mung Panjenengan piyambak kuwi sing dadi Gusti Allah, duh GUSTI.”
20Yésaya anaké Amos terus kongkonan wong nemoni ing ngarepé Hiskia, dikongkon ngomong: Mengkéné tembungé GUSTI, Gusti Allahé Israèl: Apa sing wis kok omongaké ing pandongamu marang Aku ing bab Sanherib, ratu Asyur, kuwi wis Tak runggokké. 21Iki tembungé sing wis dikèki karo GUSTI kanggo piyambaké:
Prawan, ya kuwi wong wadon ing Sion,
wis ngrèmèhké kowé,
wis moyoki kowé;
lan wong wadon ing Yérusalèm
wis gèdèk-gèdèk ing mburimu.
22Sapa ta sing kok sepatani
lan kok èlèk-èlèk kuwi?
Tumuju marang sapa ta kowé ngumbar swaramu
sing banter kuwi,
lan menteleng karo gemunggung kuwi?
Tumuju marang sing Mahakwasa Gusti Allahé Israèl!
23Lantaran para kongkonanmu kowé wis nyepèlèkké GUSTI
lan kowé wis ngomong: Karo krétaku sing okèh tyatyahé
aku munggah ing panggonan sing duwur ing pegunungan,
menyang panggonan sing adoh déwé ing gunung Libanon;
aku wis ngembrukké wité tyemara sing duwur-duwur tur gedé-gedé,
wité beros sing pilihan;
aku wis mlebu ing panggonan panginepan sing pojok déwé,
ing alasé sing wit-witané ketel.
24Aku kuwi wis ngeduk banyu
lan wis ngombé banyu duwèké liyané,
lan Aku wis ngesatké karo tlapakané sikilku
sakkèhé kali ing negara Egipte.
25Kowé apa ora wis krungu,
yèn Aku wis netepaké dina sangka kadohan
lan wis ngrantyam bab kuwi waktu ing jaman mbiyèn?
Saiki kuwi Tak wujudké,
ya kuwi yèn kowé nggawé sepi mamringé
kuta-kuta pager watu
kok dadèkké tumpukan watu.
26Wong sing pada manggon ing kono sing tanpa kekuwatan
dadi kagèt lan kisinan;
pada dadi kaya tetukulan ing ara-ara
lan kaya suket sing ijuh,
kaya suket ing sak nduwuré payon
utawa kaya gandum sing alum sak durungé tuwa.
27Aku ngerti, yèn kowé tangi utawa lungguh
yèn kowé metu utawa mlebu,
utawa yèn kowé ngamuk marang Aku.
28Awit kowé wis ngamuk marang Aku,
lan tembung-tembungmu sing gemunggung
wis teka ing kuping-Ku,
mulané Aku bakal masang keluh-Ku ing irungmu
lan tali-Ku ing lambému,
lan Aku bakal nguléhké kowé metu ing dalan, tekamu.
29Lan iki sing bakal dadi tanda kanggo kowé, hé Hiskia: Ing taun iki wong bakal mangan apa sing tukul déwé, nanging ing taun sing kaping pindo pametuné tanduranmu sing wiwitan, nanging ing taun sing kaping telu kowé bakal nyebar, panèn, nggawé kebon anggur lan mangan wohé, 30lan para wong sing utyul ing antarané turunané Yéhuda, ya kuwi para wong sing ijik ana, kuwi bakal metu oyoté menèh mengisor lan ngetokké woh menduwur. 31Awit sangka Yérusalèm bakal metuné para wong sing ijik ana lan sangka gunung Sion wong-wong sing utyul. Panasé ati-Né GUSTI sing ngwasani langit lan bumi sing bakal nindakké bab iki.
32Mulané mengkéné tembungé GUSTI kanggo ratu ing Asyur: “Dèwèké ora bakal mlebu ing kuta kéné lan ora bakal ngetyulké panahé mréné; uga ora bakal nekani karo nggawa tamèng lan ora bakal nggawé tanggul kanggo ngepung. 33Bakal mulih metu ing dalan tekané, nanging ora bakal mlebu ing kuta kéné, - mengkéné tembungé GUSTI. - 34Lan Aku bakal mageri kuta iki supaya slamet, kuwi awit sangka Aku lan awit sangka Daved, abdi-Ku.”
35Ing mbengi kuwi Mulékaté GUSTI teka, terus ngentèkké wong ing tarupé Asyur 85.000. Esuk mruput kabèh sing kétok kuwi layoné wong mati! 36Awit sangka kuwi Sanherib, ratu ing Asyur terus mulih lan mandek ing Ninewé. 37Ing sakwijiné dina waktu ratu ijik sujut nyembah ing omah brahalané Nisrok, allahé, terus dipatèni karo Adramelekh lan Sareser, anak-anaké, lan wong loro mau terus pada mblayu menyang negara Ararat, nanging Esarhadon, uga anaké, terus dadi ratu nggentèni piyambaké.
