Amnon lan Tamar
1Sakwisé kuwi ana lelakon kaya ing ngisor iki: Absalom, anaké Daved nduwé adik wadon sing ayu rupané, asmané Tamar: lan Amnon, anaké Daved gandrung marang Tamar kuwi. 2Atiné Amnon kegoda banget, nganti ngalami lara awit sangka Tamar, seduluré kuwi, awit Tamar kuwi ijik prawan lan miturut pikirané Amnon, langka bisané nindakké apa-apa marang dèkné. 3Amnon nduwé kantya, jenengé Yonadab, anaké Siméa, kakangé Daved. Yonadab kuwi wong sing pinter banget. 4Tembungé marang Amnon: “Duh anaké ratu, kenèng apa kok sampéyan saben ésuk kok kétok sedih mengkéné? Apa ora luwih apik sampéyan ngekèki ngerti marang kula?” Tembungé Amnon marang Yonadab: “Kula seneng marang Tamar, adiké Absalom, sedulur kula.” 5Tembungé Yonadab: “Sampéyan kula omongi turua ing ambèn lan étok-étok lara. Yèn bapakmu teka ngéndangi, sampéyan ngomonga mengkéné: Adik kula Tamar muga dililani ngladèni mangan marang kula. Anggèné ngolahké pangan kuwi anaa ing ngarep kula, nganti kula bisa weruh, lan kula bisaa mangan sangka tangané.”
6Sakwisé kuwi Amnon turu lan étok-étok lara. Waktu Daved teka ngéndangi, Amnon ngomong marang Daved: “Adik kula Tamar muga dililani teka ngolahké panganan siji loro ing ngarep kula, supaya kula bisa mangan sangka tangané.” 7Daved terus kongkonan abdi marani Tamar, menyang ing omahé lan diweling: “Menyanga ing omahé kakangmu Amnon lan olahna panganan.” 8Tamar terus lunga menyang ing omahé Amnon, kakangé sing ijik turu. Tamar terus njupuk bakal pangané diulèni lan diolah digawé panganan, ing ngarepé Amnon, terus dipanggang. 9Sakwisé prawan kuwi njupuk wajané lan ngesokké isiné ing ngarepé Amnon, nanging ora gelem mangan. Amnon ngomong: “Wong kabèh pada kongkonen metu sangka kéné.” Wong kabèh terus pada metu sangka kono. 10Amnon terus ngomong marang adiké Tamar: “Pangané gawanen menyang sentong, supaya aku mangan sangka tanganmu.” Tamar njupuk panganan sing diolah, terus dipasrahké marang kakangé Amnon ing njeruh sentong. 11Bareng Tamar masrahaké panganan, Tamar dityandak lan diomongi: “Hayuk turu karo aku, adikku!” 12Nanging Tamar ngomong marang Amnon, kakangé: “Ora kangé, sampéyan meksa kula, awit mlaku mengkéné kuwi ora apik ing Israèl. Sampéyan aja nganti nandangi ala mengkéné. 13Apa malih bakal menyang ngendi enggèn kula nyingkirké kewirangan kula kuwi? Nanging sampéyan kuwi, bakal klebu wong bodo ing Israèl. Mulané sampéyan kula njaluk ngomong marang ratu, awit Panjenengané mesti ora bakal nulak, mesti gelem ngekèkké kula marang sampéyan.” 14Nanging Amnon ora nggubris marang tembungé adiké; lan awit luwih rosa tenimbang Tamar, dirujak lan dipeksa turu. 15Sak terusé Amnon nduwé rasa sengit sing luwih banget marang Tamar, malah rasané sengit ngungkuli rasané seneng marang adiké sak durungé. Amnon ngomong marang Tamar: “Ngadeka lan lungaa!” 16Prawan kuwi ngomong: “Aja nandangi mengkéné ta kakang, enggèn sampéyan nundungi kula kuwi liwat ala tenimbang sing wis sampéyan tindakké marang kula.” Nanging Amnon ora nggubris marang tembungé Tamar. 17Terus nyeluk abdiné sing ngladèni, préntahé: “Wong wadon kuwi kongkonen lunga sangka kéné, lawangé terus kuntyinen!” 18Tamar nganggo klambiné lengen dawa sing apik banget, awit wis lumrah anak wadoné ratu sing ijik prawan nganggo klambiné lengen dawa. Abdi mau terus nundungi Tamar menyang njaba terus lawangé dikuntyi. 19Tamar terus ngewur-ewuri awu ing sirahé, nyuwèk klambiné lengen dawa sing apik kuwi, nyunggi tangané lan lunga nangis karo swara banter.
20Absalom, kakangé, takon marang Tamar: “Apa kakangmu Amnon kuwi nuroni kowé? Saiki, adikku menenga waé, wong kuwi kakangmu déwé, perkara kuwi aja kok lebokké ing atimu.” Tamar manggon nyepi ing omahé Absalom kakangé. 21Waktu Daved krungu perkara kuwi kabèh, banget muntab nesuné. 22Absalom ora rembukan karo Amnon sing ala utawa sing apik, nanging Absalom ngendem sengit banget marang Amnon, awit sangka enggoné meksa marang adiké Tamar.
Amnon dipatèni, Absalom mblayu
23Sakwisé kelakon rong taun, Absalom nganakké riyaya nyukur wedus-wedusé ing Baal-Hazor, ing sak tyedaké kuta Efraim. Absalom ngulemi para anaké ratu kabèh. 24Absalom nemoni ratu, terus ngomong: “Abdimu iki bakal nduwé nggawé nyukur wedus. Apa ratu gelem teka, ditutké para penggedé bareng karo kula?” 25Nanging ratu ngomong marang Absalom: “Aja dadi répot anakku, yèn kabèh pada mbrana, mundak nggawé repotmu.” Absalom banget penjaluké, nanging ratu ora gelem lunga, mung ngekèki pangestu. 26Absalom ngomong menèh: “Yèn sampéyan ora gelem, supaya dililani kangé kula Amnon waé mlakua karo kula.” Nanging ratu ngomong: “Apa ta perlune kakangmu Amnon mèlu karo kowé?” 27Nanging awit Absalom banget penjaluké, Amnon uga para anak liyané dililani mèlu.
28Absalom terus mréntahi marang para abdiné mengkéné: “Pada awas! Yèn Amnon wis seneng awit sangka mendem anggur lan aku ngabani marang kowé: Amnon serangen, wong kuwi patènana. Aja wedi. Apa ora aku sing ngongkon marang kowé? Sing kendel atimu lan kétokké gagah lan kuwatmu.” 29Para abdiné Absalom terus nindakké marang Amnon apa sing dipréntahké Absalom. Sakkèhé anaké ratu terus budal, numpak kimar katyer déwé-déwé lan pada mblayu.
30Waktu para anaké ratu ijik pada ing dalan Daved krungu kabar mengkéné: “Absalom wis matèni kabèh anaké ratu, ora ana siji waé sing bisa mblayu.” 31Terus ngadek, nyuwèk-nyuwèk sandangané lan tiba ngglétak ing jogané, lan sakkèhé abdi sing teka, pada mèlu nyuwèk-nyuwèk sandangané. 32Nanging Yonadab, anaké Siméa, kakangé Daved, terus ngomong: “Ratu aja ngira yèn kabèh para anak ratu kabèh pada dipatèni. Mung Amnon sing mati, awit perkara kuwi wis kètok ing praupané Absalom, wiwit waktu Amnon meksa Tamar, adiké. 33Mulané duh ratu kula, aja mikir, yèn kabèh anaké ratu wis mati, awit mung Amnon déwé sing mati.”
34Absalom mblayu. Waktu wong jaga, weruh ana wong sak golongan gedé teka sangka dalan menyang Horonaim, ing sak uruté putyuk gunung. 35Yonadab ngomong marang ratu: “Ngertènana, para anaké ratu wis pada teka, bener kaya omongé abdimu iki.” 36Ijik waé enggoné ngomong, para anaké ratu pada nemoni karo nangis karo banter. Ratu ya nangis karo swara banter, mengkono uga sakkèhé abdiné.
37Absalom wis mblayu lan ndelik ing kratoné Talmai anaké Amihud, ratu ing negara Gesur. Lan Daved ngalami kasusahan pirang-pirang dina awit sangka anaké mau. 38Absalom enggoné mblayu lan ndelik ing kraton Gesur nganti telung taun. 39Daved wis lilih nesuné marang Absalom, awit susahé jalaran sangka matiné Amnon wis kelipur.
