2 Samuèl 15

₁Sakwisé kuwi Absalom terus nyawiské kréta sak jarané lan wong sèket sing mblayu ing ngarepé. ₂Saben ésuk ngadek ing pinggir dalan sing tekan ing gapura. Saben wong sing nduwé perkara lan arep ngadep marang ratu njaluk pengadilan, wong mau dityeluk karo Absalom lan ditakoni: “Kowé sangka kuta ngendi?” Nanging yèn pada semaur: “Yèn wong kuwi semaur teka sangka taler Israèl anu,” ₃terus wong mau diomongi: “Kanggo perkaramu kuwi apik lan bener, nanging ora ana sing bakal ngrungokké marang kowé sangka ratu.” ₄Absalom ngomong menèh: “Yèn aku ditetepaké dadi rèkter ing negara kéné! Saben wong sing nduwé perkara utawa padudon miturut pernatan, kena nemoni aku lan bakal tak adili perkarané.” ₅Yèn ana wong ngadep sujut nyembah marang Absalom, terus ngelungké tangané, wong dityandak lan diambung. ₆Tyara sing kaya mengkono kuwi ditindakké Absalom marang sakkèhé wong Israèl sing arep nemoni ratu njaluk pengadilan. Karo tyara mengkono enggoné Absalom nyolong atiné wong Israèl.

₇Sakwisé kelakon patang taun Absalom ngomong marang ratu: “Muga supaya dililani kula lunga menyang Hébron perlu ngluwari tembungé kula sing wis kula tokké marang GUSTI. ₈Awit abdimu iki waktu ijik ing Gesur, ing negara Aram, nduwé janji mengkéné: Yèn GUSTI tenan nglilani aku mulih menyang Yérusalèm, aku bakal ngabekti marang GUSTI.” ₉Ratu terus ngomong marang Absalom: “Ya lungaa, tak sangoni slamet.” Absalom terus tata-tata lan lunga menyang Hébron.

₁₀Ing waktu semono Absalom wis kongkonan tukang ngindik marani sakkèhé taler Israèl, karo paweling: “Yèn kowé krungu swarané trompèt, terus pada surak-suraka: Absalom wis dadi ratu ing Hébron!” ₁₁Sing mèlu mlakuné Absalom sangka Yérusalèm wong 200; para wong sing olèh uleman mèlu ora ngira lan ora ngerti apa-apa kanggo perkara kuwi.

₁₂Waktu Absalom arep pasrah kurban, terus nyeluk Akitopèl, wong Gilo, tukang rembuk wongé Daved, sangka kuta Gilo. Mengkono dadiné grombolan kuwi mundak kuwat lan mundak okèh wong sing mèlu ngetutké Absalom.

₁₃Terus ana wong sing ngomongi marang Daved, tembungé: “Atiné wong Israèl wis pada mèlu marang Absalom.” ₁₄Daved terus ngomong marang sakkèhé abdimu sing mèlu dèkné ing Yérusalèm, préntahé: “Pada tata-tataa, hayuk pada mblayu, aja nganti kita ora bisa utyul sangka ngarepé Absalom. Gelis pada budal, supaya wong kuwi aja nganti gelis bisa nututi kita lan nekakké tyilaka marang kita lan nelukké kuta iki karo landepé pedang.” ₁₅Para abdiné pada ngomong marang ratu: “Hayuk sak karepé bendara ratu. Kita pada saguh nandangi.” ₁₆Ratu terus metu lan sak isiné kraton pada mèlu mlakuné, mung bojoné wayuh sepuluh sing ditinggal pada nunggu kraton. ₁₇Kadung ratu metu ditutké karo para abdiné kabèh. Ing sak tyedaké omah sing pungkasan terus mandek. ₁₈Nanging sakkèhé abdiné, kabèh sakkèhé wong Krèti lan wong Plèti pada mlaku ngliwati dèkné uga sakkèhé wong Gat, tyatyahé wong 600, sing mèlu dèkné wiwit sangka Gat pada mlaku ngliwati ratu.

₁₉Daved terus takon marang Itai, wong Gat: “Kenèng apa kowé kok mlaku mèlu aku uga? Muliha lan mèlua ratu, awit kowé kuwi pada wong mantya, uga kowé kuwi wong sing dibuwang sangka tanah asalmu. ₂₀Ijik dèk wingi enggonmu teka, apa ya ing dina iki aku ngajak kowé nglembara, nanging aku kepeksa lunga sak paran-paran. Wis muliha karo para sedulurmu, supaya GUSTI ngekèki kabetyikan lan kasetian marang kowé.” ₂₁Nanging Itai ngomong marang ratu: “Kanggo GUSTI sing urip lan kanggo keslametané bendara ratu, ing ngendi waé sampéyan, kula ya bakal mèlu.” ₂₂Daved terus ngomong marang Itai: “Yèn mengkono mlakua liwata!” Itai wong Gat kuwi terus mlaku liwat bebarengan karo wong-wongé lan botyah-botyah sing pada mèlu dèwèké. ₂₃Wong sak negara pada nangis kabèh karo swara banter, waktu wong-wong pada liwat. Ratu terus nyabrang ing kali Kidron lan wong okèh pada mlaku nuju ing ara-ara samun.

₂₄Lan imam Sadok uga ing kono, ditutké karo kabèh wong Lèwi sing ngusung peti perjanjiané Gusti Allah. Pada nyèlèhké petiné Gusti Allah - imam Abyatar uga mèlu - nganti sakkèhé wong sangka kuta wis pada nyabrang kabèh. ₂₅Ratu terus ngomong marang imam Sadok: “Peti perjanjiané Gusti Allah sampéyan gawa mulih nang kuta, yèn kula olèh kawelasané GUSTI, Panjenengané ya bakal nglilani kula mulih, nganti kula bakal nyawang malih petiné Gusti Allah uga omahé. ₂₆Nanging yèn Panjenengané ngomong mengkéné: Aku wis ora seneng marang kowé, kula ya manut, muga Gusti nindakké marang kula apa sing apik ing ngarepé.”

₂₇Daved ngomong menèh marang imam Sadok: “Apik, sampéyan lan imam Abyatar bali mulih karo slamet karo anak sampéyan déwé-déwé: ya kuwi anak sampéyan Ahimaas lan Yonatan anak Abyatar. ₂₈Lan kula bakal ngentèni ing tyedaké panggonan penyabrangan menyang ing ara-ara samun, nganti ana kabar sangka sampéyan, ngekèki ngerti marang kula.” ₂₉Imam Sadok lan imam Abyatar terus nggawa bali petiné Gusti Allah menyang ing Yérusalèm lan mandek ing kono.

₃₀Ratu munggah ing gunung Saitun karo nangis, sirahé kudungan lan mlakuné tanpa sepatu. Sakkèhé wong sing ngetutké uga pada kudungan sirahé lan enggoné munggah pada karo nangis. ₃₁Waktu ratu dikèki kabar mengkéné: “Akitopèl ing sak tengahé wong-wong sing komplotan karo Absalom.” Ratu terus nyebut: “Muga Panjenengan gelem nggagalké pinuntuné Akitopèl, duh GUSTI.”

₃₂Bareng ratu wis teka ing putyuké gunung, ing panggonané wong pada nyembah sujut marang Gusti Allah, Husai, wong Arki, teka metuki ratu, nganggo jubah suwèk-suwèk lan sirahé diwur-wuri lemah. ₃₃Daved ngomong marang wong mau: “Yèn kowé mèlu aku, bakal ngebot-eboti tumindakku. ₃₄Nanging yèn kowé bali menyang kuta lan ngomong marang Absalom: Kula iki abdimu, duh ratu, senajan kula kuwi wiwit disik mila ngabdi bapakmu, nanging saiki dadi abdimu; karo mengkono kowé bisa mbatalké pituturé Akitopèl kanggo asmaku. ₃₅Imam Sadok lan imam Abyatar tyampur karo kowé ing kono? Dadi kabèh sing kok krungu sangka kraton, kuwi omongna marang imam Sadok lan imam Abyatar. ₃₆Lan menèh anaké karo pisan ya pada ing kono: Ahimaas, anaké imam Sadok lan Yonatan, anaké imam Abyatar; kowé ngirimké sembarang sing kowé krungu lantaran wong-wong kuwi.”

₃₇Lan Husai, kantyané Daved, terus menyang ing Yérusalèm waktu Absalom ijik teka ing Yérusalèm.