Tyatyah jiwa lan paukuman
1Nesuné GUSTI muntap menèh marang wong Israèl. Panjenengané nggosoki Daved kanggo nglawan wong-wong kuwi, préntahé: “Kana lungaa lan itungen wong Israèl lan wong Yéhuda.” 2Ratu terus ngongkon marang Yoab lan para penggedéné suradaduné liyané,: “Dlajahana sak ratané negara Israèl wiwit ing Dan tekan ing Bèrsyéba; para rayat pada itungen, supaya aku weruh sak pira tyatyahé.” 3Yoab terus ngomong marang ratu: “GUSTI muga nambahi okèhé rayat tikel 100 ngungkuli sing saiki lan supaya mripaté ratu weruh déwé. Nanging kenèng apa déné bendara ratu kula kok ngarepké sing kaya mengkéné?” 4Nanging préntahé ratu kepeksa kudu digatèkké karo Yoab lan para penggedé liyané. Yoab lan para penggedé liyané terus pada budal nindakké préntahé ratu, nganakké tyatyah jiwa ing antarané bangsa Israèl. 5Pada nyabrang ing laut Yordan, terus miwiti sangka Aroèr lan sangka kuta, sing pernahé ing sak tengahé panggonan, sing tekan ing Gad lan Yaéser. 6Terus pada tekan ing Giléad lan Kadès ing negarané wong Hèt. Sak terusé pada menyang ing Dan lan sangka kono ménggok nuju menyang Sidon. 7Terus tekan ing panggonan sing ana pager watuné, Tirus, lan kabèh kutané wong Hèwi lan wong Kanaan; pungkasan tekan ing bawah Yéhuda sisih kidul, ing Bèrsyéba. 8Sakwisé ndlajahi sak tanah pangwasané negara kabèh terus bali menyang ing Yérusalèm, kelakoné sangang sasi rong puluh dina. 9Yoab terus ngekèki ngerti marang ratu olèh-olèhé tyatyah jiwa. Wong Israèl ana 800.000 jiwa sing bisa nggawa pedang, lan wong Yéhuda ana 500.000 jiwa.
10Nanging sakwisé ngétung rayaté, Daved gemeter atiné, terus ngomong marang GUSTI: “Kula wis nandangi dosa gedé, awit nindakké perkara iki; nanging saiki duh, GUSTI, muga abdi Panjenengan edohna sangka kesalahan iki, awit tumindak kula kuwi bodo banget.” 11Bareng ratu tangi ing wayah ésuk, nabi Gad, wong juru ndeloké Daved, teka tembungé GUSTI, mengkéné: 12“Lungaa, ngomonga marang Daved: Mengkéné tembungé GUSTI: Telung perkara sing Tak tawakké marang kowé; pilihen salah siji, mesti bakal Tak tindakké.” 13Sakwisé Gad nemoni marang Daved ngomongi marang ratu lan ngomong: “Sampéyan apa milih negarané katekan patyeklik suwéné telung taun? Apa sampéyan milih telung sasi mlayu sangka mungsuh lan diuber-uber? Utawa milih ngalami lara pès telung dina suwéné? Saiki hayuk kula njaluk mikir lan ditimbang-timbang, semaur apa sing kudu kula omongké marang sing ngutus kula.” 14Ratu ngetokké tembung marang Gad: “Banget susahé atiku, ya bèn kula tiba ing tangan-Né GUSTI, awit gedé kawelasané; nanging aja nganti kula tiba ing tangané manungsa.”
15Dadiné GUSTI terus nibakké lara pès ing sak tengahé wong Israèl wiwit ing wayah ésuk nganti tekan ing waktu sing wis ditemtokké; nanging sing mati sangka Dan tekan ing Bèrsyéba, wong 70.000. 16Waktu mulékat ngatyungké tangané marang Yérusalèm arep dientèkké, GUSTI getun atiné awit kasangsarané kuwi, terus ngomong marang mulékat sing nekakké karusakan kanggo bangsa kuwi: “Wis tyukup seméné waé! Tanganmu undurna!” Waktu kuwi mulékaté GUSTI ing sak tyedaké penggilingané gandum Arauna wong Yébus. 17Lan ratu ngomong marang GUSTI, waktu weruh mulékat sing ijik ngrusak umat kuwi, mengkéné: “Kula wis tenan nggawé dosa lan kesalahan, nanging wedus-wedusé kuwi nandangi apa? Muga tangan Panjenengan nyerang marang kula lan brayaté kula.”
Mesbèh diedekaké ing tyedaké Yérusalèm
Bebenduné mandek
18Ing dina kuwi uga Gad teka ing ngarepé Daved lan ngomong marang ratu: “Sampéyan kula omongi lungaa nggawé mesbèh kanggo GUSTI ing penggilingané gandum Arauna, wong ing Yébus.” 19Daved terus lunga miturut tembungé Gad, kaya déné sing dipréntahké GUSTI. 20Waktu Arauna ndangak lan weruh ratu teka ditutké para abdiné, Arauna terus metuk lan sendeku marang ratu karo praupané tekan ing lemah. 21Semauré Arauna marang ratu: “Apa karepé bendara ratu kula nekani abdimu?” Semauré Daved: “Arep nuku penggilingan gandummu perlu kanggo nggawé mesbèhé GUSTI, supaya bebendu iki mandek enggoné nyerang rayat.” 22Arauna terus ngomong marang ratu: “Saiki, bendara ratu kula, sampéyan njupuk penggilingan gandum kula lan ngurbanké apa sing sampéyan karepaké; kuwi ana sapi-sapiné kanggo kurban obongan lan kayu-kayu penggilingan gandum lan pasangan sapi kuwi kanggo kayu obongan. 23Kabèh kuwi, dipasrahké Arauna marang ratu.” Arauna uga ngomong marang ratu: “Supaya GUSTI, Gusti Allah sampéyan, seneng atiné marang ratu.” 24Nanging tembungé Daved marang Arauna: “Ora mengkono, nanging aku arep njupuk sangka kowé sak pira regané, awit aku ora bisa masrahaké kurban obongan marang GUSTI, Gusti Allahku, tanpa mbayar apa-apa.” Ratu terus njupuk penggilingan gandum lan sapi kuwi karo rega sèket sèkel slaka. 25Daved terus ngedekké mesbèh kanggo GUSTI ing kono lan masrahaké kurban obongan lan kurban keslametan. GUSTI terus nuruti pandongané kanggo negara kono lan bebenduné mandek enggoné nyerang wong Israèl.
