Kamulyané Gusti
1“Kowé kudu pada trésna marang GUSTI, Gusti Allahmu, lan netepana apa sing dadi kuwajipanmu marang Panjenengané karo temen-temen, ya kuwi sakkèhé katetepané, pernatané lan pepakoné. 2Saiki kowé pada weruh - sing tak tuturi kuwi duduk anak-anakmu, sing pada ora ngerti lan pada ora weruh marang piwulangé GUSTI, Gusti Allahmu—, kaluhurané tangané sing rosa lan lengen sing ngatyung, 3tanda lan penggawéané sing ditindakké ing Egipte marang Parao, ratu ing Egipte lan marang sak kabèhé negarané, 4uga sing ditindakké marang suradadu-suradadu Egipte uga kabèh jarané lan krétané, ya kuwi enggoné Panjenengané nggawé kelep ing banyuné segara Abang, waktu pada nututi kowé, terus pada dientèkké karo GUSTI kanggo selawasé. 5Mengkono uga apa sing ditindakké marang kowé ing ara-ara samun, nganti sak tekamu ing panggonan iki, 6lan menèh sing ditindakké marang Datan lan Abiram, anaké Eliab, turunané Rubèn, waktu bumi mangap tyangkemé nguntal wong-wong mau sak brayaté kabèh tarup-tarupé uga kabèh sing pada mèlu wong-wong mau ing sak tengahé wong Israèl sak umat kabèh. 7Mripatmu déwé wis pada weruh sakkèhé sing ditandangi GUSTI perkara gedé sing ditindakké.”
Mbangun turut nekaké berkah
8“Mulané pada netepana sakkèhé angger-angger sing tak gelarké marang kowé ing dina iki, supaya kowé pada kuwat mlebu lan ngenggoni negara sing kok parani lan bakal kok enggoni, 9lan supaya kowé pada dikèki umur dawa ing negara sing wis dijanjèkké karo GUSTI marang para leluhurmu lan sumpah, yèn bakal dikèkké para leluhurmu lan turunané, sakwijiné negara sing lubèr mèlek lan madu. 10Awit negara sing kok parani arep kok enggoni kuwi kahanané ora kaya negara Egipte sing wis kok tinggal lunga, sing sakwisé kok sebari wiji, terus kudu kok sirami banyu karo ngrekasa, tyarané kaya nggarap kebon janganan. 11Nanging negara sing kok parani arep kok enggoni kuwi ujut gunung-gunung lan legokan-legokan, olèh banyu udan sangka langit; 12negara sing dirumati karo GUSTI, Gusti Allahmu, negara sing tansah didelok karo mripaté GUSTI, Gusti Allahmu, sangka wiwitan taun nganti tekan ing pungkasané taun.
13Yèn kowé karo temen-temen enggonmu ngrungokké pepakon sing tak gelarké marang kowé ing dina iki lan pada trésna lan ngabekti marang GUSTI, Gusti Allahmu, karo sak kabèhé atimu lan sak kabèhé nyawamu, 14mesti Panjenengané bakal ngekèki udan ing lemahmu ing saben waktuné, ya udan wiwitan lan udan sing pungkasan, supaya kowé bakal nglumpukké gandumu, anggurmu lan lengamu; 15lan Panjenengané bakal ngekèki suket ing pangonan kanggo kéwan-kéwanmu, lan kowé bakal bisa mangan nganti warek. 16Pada ngati-atia, supaya atimu aja kena ing goda, nganti kowé pada nyimpang awit ngabekti lan sujut marang allah liya-liyané. 17Yèn kaya mengkono, nesuné GUSTI bakal muntap marang kowé lan langit bakal ditutup, nganti ora ana udan lan bumi ora ngekèki pametuné, lan kowé gelis pada dientèkké resik sangka negara sing apik pawèhé GUSTI marang kowé. 18Mulané pituturku iki pada simpenen ing atimu lan ing nyawamu, lan pada talènana kanggo tanda ing tanganmu, pada dadia tenger ing batukmu. 19Pada wulangna marang anak-anakmu, lan rembuken yèn ijik pada lungguhan ing omahmu, yèn mbeneri mlaku ing dalan, yèn ijik ngglétak lan yèn menawa tangi; 20pada tulisen ing kusèné lawangé omahmu lan ing gapurané kuta-kutamu; 21supaya dawa umurmu lan umuré anak-anakmu ing negara sing wis dijanjèkké karo GUSTI karo sumpah marang para leluhurmu, yèn bakal dikèkké, sak suwéné langit mayungi bumi.
22Awit yèn kowé pada temen-temen netepi isiné angger-angger sing tak gelarké marang kowé supaya pada kok lakoni kuwi, lan trésna marang GUSTI, Gusti Allahmu, lan mlaku ing sak kabèhé dalan sing diduduhké, uga rumaket marang Panjenengané, 23GUSTI mesti bakal nundungi sakkèhé bangsa kuwi sangka ngarepmu, terus kowé bakal pada ngenggoni negarané bangsa-bangsa sing luwih gedé lan luwih rosa tenimbangané kowé. 24Saben panggonan sing kok ambah kuwi bakal dadi duwèkmu, wiwit sangka ara-ara samun nganti tekan ing pegunungan Libanon, lan sangka kali, ya kuwi kali Efrat, tekan ing segara sisih kulon, kuwi bakal dadi panggonanmu. 25Bakal ora ana sing kuwat nandingi marang kowé, GUSTI, Gusti Allahmu, bakal ndadèkké kabèh negara sing kok ambah, wongé pada wedi lan ndredek marang kowé, kaya sing dijanjèkké karo GUSTI marang kowé.
26Awit ing dina iki kowé pada tak kongkon milih, berkah apa bendu. 27Berkah, yèn kowé pada ngrungokké pepakoné GUSTI, Gusti Allahmu, sing tak gelarké marang kowé ing dina iki; 28lan bendu, yèn kowé pada ora ngrungokké pepakoné GUSTI, Gusti Allahmu, lan nyimpang sangka dalan sing tak omongké marang kowé ing dina iki, lan nyembah marang allah liyané sing ora kok weruh.
29Dadi yèn GUSTI, Gusti Allahmu, wis nuntun mlakumu mlebu ing negara sing kok parani lan bakal kok enggoni, kowé kudu ngutyapké berkah ing gunung Gérisim lan bendu ing gunung Ebal. 30Loro-loroné pernahé ing kuloné laut Yordan, ing sak mburiné dalan gedé ing sisih mingslepé srengéngé, ing negarané wong Kanaan sing manggon ing Araba-Yordan, ing peneré Gilgal, tyedak wit terbantin ing Moré? 31Sedéla engkas kowé bakal pada nyabrang ing laut Yordan, mlebu lan ngenggoni negara pawèhé GUSTI, Gusti Allahmu, marang kowé; nanging yèn negara kuwi wis kelakon pada kok enggoni lan kok kebeki, 32kowé pada nglakonana sakkèhé katetepan lan pernatan sing tak gelarké marang kowé ing dina iki.”