Andarané Torèt 12

₁“Iki pepakon lan pernatan sing kudu pada kok lakoni karo temen-temen ing negara pawèhé GUSTI, Gusti Allahé para leluhurmu marang kowé, supaya dadia duwèkmu sak jekmu urip ing ndonya iki. ₂Saben panggonan, sing bakal kok enggoni, sing dienggoni karo bangsa sing ngabekti marang allahé, kuwi pada gempuren kabèh, ya ing gunung-gunung sing duwur lan ing puntuk-puntuk uga ing sak ngisoré saben wit sing grumbul. ₃Mesbèh-mesbèhé pada rubuhna, tugu-tuguné brahala pada remuken lan tyagak-tyagaké brahala pada obongen, retya-retyané allahé, pada leburen, lan jenengé pada entèkna sangka kana. ₄Kowé aja nandangi kaya mengkono marang GUSTI, Gusti Allahmu. ₅Nanging panggonan sing bakal dipilih karo GUSTI, Gusti Allahmu, sangka sakkèhé talermu kanggo panggonan-Né, kanggo jejekké asma-Né ing kono. Panggonan kuwi golèkana lan kuwi paranana. ₆Kowé pada mranaa masrahaké kurbanmu obongan lan kurbanmu sing dibelèh lan pisungsungmu prasepuluhan lan pisungsungmu liyané, pisungsung janji lan pisungsungmu kebungahan, uga mbarepé sapi, wedus gèmbèl lan wedusmu. ₇Lan ing kono ing ngarepé GUSTI pada mangana, kowé kabèh sak brayatmu pada bungah-bungaha, awit kabèh sing pada kok tindakké pada diberkahi karo GUSTI, Gusti Allahmu.

₈Saben wong pada nindakké kurban sing dianggep bener. Aja pada neruské tumindak kaya sing pada kita lakoni ing kéné tekan sepréné. ₉Awit tekan saiki kowé durung pada mlebu ing panggonan sing tentrem lan negara panduman pawèhé GUSTI, Gusti Allahmu marang kowé. ₁₀Nanging yèn kowé wis nyabrang laut Yordan lan manggon ing negara sing bakal dikèkké karo GUSTI, Gusti Allahmu, marang kowé supaya dadi duwèkmu, lan yèn Panjenengané wis ngekèki tentrem utyul sangka sakkèhé mungsuh ing sak kiwa-tengenmu, lan kowé wis pada bisa manggon karo tentrem. ₁₁Lan kowé pada menyanga ing panggonan sing dipilih karo GUSTI, Gusti Allahmu, kanggo panggonané asma-Né, karo masrahaké sembarang sing tak préntahaké marang kowé, ya kuwi: kurban obongan, kurban sing dibelèh, pisungsung prasepuluhan lan pisungsung spésial, sakkèhé pisungsung janji sing pilihan, sing kok janjèkké marang GUSTI. ₁₂Kowé terus pada bungah-bungaha ing ngarepé GUSTI, Gusti Allahmu, ya kowé déwé, ya anak-anakmu lanang lan wadon, peladènmu lanang lan wadon, kabèh wong Lévi sing manggon ing kutamu, awit kuwi ora mèlu nduwèni lemah panduman ing tengahmu.

₁₃Sing ati-ati kowé aja nganti masrahaké kurbanmu obongan ing saben panggonan sing kok senengi; ₁₄nanging mung ing panggonan sing bakal dipilih karo GUSTI ing bawah salah sijiné talermu, ing kono enggonmu pada masrahaké kurbanmu obongan, lan ing kono enggonmu nglakoni sembarang apa sing tak préntahaké marang kowé.

₁₅Nanging kowé kena waé mbelèh lan mangan daging sak senengmu déwé, miturut berkah sing dikèkké karo GUSTI, Gusti Allahmu, marang kowé ing sakkèhé panggonanmu. Wong sing najis lan sing ora najis pada kena mangan kuwi, kaya yèn mangan daging kidang utawa menjangan; ₁₆mung getihé aja nganti pada kok pangan, kuwi esokna ing bumi kaya banyu. ₁₇Kanggo pisungsung prasepuluhané gandum, anggurmu lan lengamu, uga mbarepé sapimu, wedus gèmbèl lan wedusmu, kuwi aja kok pangan ing kutamu, mengkono uga kurban sing bakal kok janjèkké, uga pisungsungmu kebungahan, utawa pisungsung kurbanmu sing spésial. ₁₈Nanging enggonmu mangan kuwi anaa ing ngarepé GUSTI, Gusti Allahmu, ing panggonan sing bakal dipilih karo GUSTI, Gusti Allahmu, ya kowé, kabèh anak-anakmu lanang lan wadon, peladènmu lanang lan wadon lan wong Lévi ing kutamu. Kowé pada bungah-bungaha ing ngarepé GUSTI, Gusti Allahmu, awit sangka samubarang sing wis kok tandangi. ₁₉Sing ati-ati, kowé aja nganti nglalèkké marang wong Lévi, selawasé kowé manggon ing tanahmu.

₂₀Yèn GUSTI, Gusti Allahmu, ing mbésuk wis njembarké tanahmu, kaya sing wis dijanjèkké marang kowé, nanging kowé terus nduwé pikiran: Aku arep mangan daging, awit kowé kepéngin mangan daging, ya mangana daging sak senengé atimu. ₂₁Nanging panggonan sing bakal dipilih karo GUSTI, Gusti Allahmu, kanggo jejekké asma-Né kuwi kadohan sangka panggonanmu, kowé olèh mbelèh tunggalané sapimu lan wedus gèmbèl uga wedusmu pawèhé GUSTI marang kowé, kaya sing tak préntahaké marang kowé, lan mangana dagingé ing panggonanmu ing sak senengé atimu. ₂₂Nanging tyarané mangan kuwi kaya yèn mangan dagingé kidang utawa menjangan. Wong sing najis lan sing ora najis pada kena mangan. ₂₃Mung kudu aja nganti mangan getihé, awit getih kuwi nyawané; mulané aja mangan nyawa bebarengan karo daging. ₂₄Kudu aja kok pangan, nanging ngesokna ing lemah kaya banyu. ₂₅Aja kok pangan, supaya kowé sak anak-putumu sing sakwisé kowé pada slamet, awit kowé nglakoni apa sing bener ing ngarepé GUSTI. ₂₆Nanging pisungsungmu sing sutyi lan pisungsung janjimu kuwi pada gawanen menyang ing panggonan sing bakal dipilih karo GUSTI; ₂₇kurbanmu obongan, ya daging tekan getihé, pada olahen ing mesbèhé GUSTI, Gusti Allahmu, nanging getihé kurbanmu sing dibelèh kuwi esokna ing mesbèhé GUSTI, Gusti Allahmu, nanging dagingé kena kok pangan.

₂₈Gatèkna tenan apa sing tak omongké marang kowé, supaya kowé sak anak-putumu sing sakwisé kowé, pada bakal slamet tekan selawasé, awit kowé nglakoni sing bener ning ngarepé GUSTI, Gusti Allahmu.”

₂₉“Mbésuk yèn GUSTI, Gusti Allahmu, wis ngentèkké sangka ngarepmu, bangsa-bangsa sing negarané kok parani lan bakal kok enggoni. Lan yèn kowé wis kelakon pada ngwasani panggonané lan manggon ing negarané, ₃₀terus sing ati-ati, supaya sakwisé pada dientèkké sangka ngarepmu, kowé aja nganti kena jiret lan terus niru wong-wong kuwi; kowé aja nakokké bab allahé karo tembungmu: Kepriyé bangsa iki enggoné pada ngabekti marang allahé? Aku ya pada péngin nindakké mengkono! ₃₁Ing ngarepé GUSTI, Gusti Allahmu, aja nindakké kaya mengkono, awit samubarang sing reget kanggo GUSTI, apa sing disengiti Panjenengané, perkara kuwi sing ditindakké karo bangsa kuwi kanggo allahé; malah anaké lanang lan wadon pada diobongi, kanggo allahé.

₃₂Kabèh sing tak préntahaké marang kowé kuwi pada lakonana karo temen-temen, aja kok tambahi lan ya aja kok elongi.