Tata tyarané kepatèn sing ora dililani
1“Kowé kuwi kabèh anak-anaké GUSTI, Gusti Allahmu; kowé aja pada mblèrèki kulitmu lan aja nyukur rambutmu ing sak nduwuré batukmu awit ana kepatèn; 2awit kowé kuwi umat sing sutyi kanggo GUSTI, Gusti Allahmu, lan kowé sing wis dipilih karo GUSTI sangka antarané para bangsa kabèh ing sak lumahé bumi, didadèkké umat duwèké Panjenengané.”
Kéwan haram lan halal
3“Kowé aja mangan sembarang sing reget. 4Iki kabèh kéwan sikil papat sing tak lilani pada kok pangan: sapi, wedus gèmbèl, wedus; 5menjangan kidang, menjangan tutul, wedus alasan, kidang pegunungan, sapi alasan lan wedus gèmbèl alasan. 6Ya kabèh kéwan sing sikil papat sing tratyaké sigar, - ya kuwi sing petyahané ngepang dadi loro—, lan sing nggayemi ing antarané kéwan-kéwan sing sikil papat, kuwi sing tak lilani olèh kok pangan. 7Nanging tunggalané sing nggayemi lan tratyaké ngepang sing ora tak lilani kok pangan, ya kuwi: unta, truwèlu lan marmut, awit kabèh kuwi senajan nggayemi, nanging ora tratyak belah; kuwi kabèh haram kanggo kowé. 8Mengkono uga babi, tratyaké ya belah, nanging ora nggayemi, kuwi dadi haram kanggo kowé. Aja pada kok pangan dagingé lan kowé aja nganti kesènggol karo batangé.
9Tunggalané ing banyu sing tak lilani kok pangan ya kuwi: kabèh sing ana sirip lan sisik, 10nanging sing tanpa sirip lan tanpa sisik kuwi aja kok pangan, kuwi kabèh haram kanggo kowé.
11Sak rupané manuk sing halal kuwi kena kok pangan. 12Nanging sing ora kena kok pangan, ya kuwi: manuk garuda, manuk darès lan manuk wulung segara; 13wulung abang, wulung ireng, dayah lan sak panunggalané, 14bangsa gagak sak panunggalané; 15manuk unta, manuk beluk, manuk mééo lan bangsané alap-alap sak panunggalané, 16manuk pungguk, manuk beluk gedé, manuk beluk putih, 17manuk pelikan, manuk rakam lan manuk salak, 18manuk blekok, bango lan sak panunggalané, manuk dukifat lan bangsa lawa. 19Sak rupané kéwan nggremet sing karo wulu kuwi ya pada haram kanggo kowé, aja dipangan. 20Sak rupané manuk sing halal kuwi kena kok pangan.
21Kowé aja mangan saben batang; kuwi kena kok wènèhaké marang wong bangsa liya ing panggonanmu supaya dipangan, utawa kena kok edol marang wong mantya; awit kowé kuwi bangsa sutyi kanggo GUSTI, Gusti Allahmu.
Tyempé aja kok olah karo mèleké baboné.”
Pisungsung prasepuluhan
22“Sakkèhé pametuné wiji sing tukul ing kebonmu saben taun ajek pisungsungna sak prasepuluhé. 23Ing panggonan sing bakal dipilih karo GUSTI, Gusti Allahmu kanggo omahé asmané, ing ngarepé kono kowé mangané pisungsung prasepuluhané gandumu, anggurmu lan lengamu, uga mbarepé sapimu utawa wedusmu, supaya kowé sinaua tansah wedia lan ngajènana marang GUSTI, Gusti Allahmu. 24Awit menawa kadohen mlakumu nggawa mrana, awit panggonan sing bakal dipilih karo GUSTI Allahmu kanggo omahé asmané kuwi adoh sangka panggonanmu, nanging GUSTI, Gusti Allahmu wis mberkahi marang kowé, 25kuwi terus dadèkna duwit, duwité terus buntelen lan gawanen menyang panggonan sing bakal dipilih karo GUSTI, Gusti Allahmu, 26nanging duwit kuwi terus tukokna apa sak senengé atimu, apa sapi, wedus, anggur utawa ombèn bisa nggawé mabuk utawa apa waé sing dipingini atimu, terus mangané ing kono ing ngarepé GUSTI, Gusti Allahmu lan bungah-bungaha, ya kowé kabèh brayatmu. 27Uga wong Lévi sing manggon ing panggonanmu kuwi aja nganti kok lalèkké, awit kuwi pada ora olèh panduman lemah panduman bebarengan karo kowé.
28Ing pungkasané saben telung taun kowé ngetokna pisungsung prasepuluhané pametuné lemahmu ing taun kuwi, lan dèkèkna ing kutamu, 29terus turunané Lévi sing ora olèh panduman lemah panduman kaya kowé kuwi, uga wong bangsa liyané sing neneka, anak lola lan randa ing panggonanmu, kuwi bakal pada mara lan mangan nganti warek; kuwi supaya kowé diberkahi karo GUSTI, Gusti Allahmu kanggo sakkèhé penggawéan sing kok tindakké.”
