Wong sing ora dililani mlebu ing pasamuané Gusti
1“Wong lanang sing prisilané remuk, utawa sing kewirangané diketok, kuwi ora kena mlebu ing pasamuané GUSTI.
2Anak haram ora kena mlebu ing pasamuané GUSTI, nganti turun sing kaping sepuluh ya ora kena mlebu ing pasamuané GUSTI.
3Wong Amon lan Moab ora kena mlebu ing pasamuané GUSTI, malah turunané sing kaping sepuluh ya ora kena mlebu ing pasamuané GUSTI sak lawas-lawasé; 4awit pada ora mapak marang kowé karo nyuguhi roti lan banyu waktu kowé pada mlaku metu sangka negara Egipte, uga awit enggoné ngupahi Biléam anaké Béor sangka Petor ing negara Aram-Mésopotamia, supaya nglawan kowé, ya kuwi supaya nyepatani kowé. 5Nanging GUSTI ora gelem nuruti marang Biléam, malah bebenduné diwalik karo GUSTI, Gusti Allahmu, dadi berkah awit GUSTI. Gusti Allahmu, trésna marang kowé. 6Bangsa loro mau aja kok upaya tentremé lan betyiké, sak jekmu urip nganti sak lawas-lawasé.
7Bangsa Edom kuwi aja kok anggep reget, awit kuwi sedulurmu. Wong Egipte ya aja kok anggep reget, awit kowé mbiyèn pada dadi wong mantya ing negarané. 8Botyah sing lair sangka wong-wong kuwi turunané sing kaping telu kena mlebu ing pasamuané GUSTI.”
Bab resiké tarup
9“Yèn kowé maju karo suradadu-suradadumu ngluruk perang nglawan mungsuhmu, kowé kudu njaga awakmu, nyingkirana samubarang sing ala. 10Yèn ing tengah-tengahmu ana wong lanang sing najis awit sangka apa ing benginé, kuwi metua menyang sak njabané tarupé, aja nganti mlebu ing tarupé; 11bareng ngarepké soré adusa, lan sak mingslepé srengéngé tak lilani mlebu ing tarupé.
12Ing sak njabané tarupé anaa panggonan, perlu kanggo mbuwang rereget. 13Ing antarané pirantimu anaa sekop kanggo gawé juglangan yèn kowé arep mbuwang rereget, lan kanggo nguruki reregetmu kuwi. 14Awit GUSTI, Gusti Allahmu, tansah mlaku ing sak tengahé tarup-tarupmu perlu ngluwari kowé lan ngekèkké mungsuhmu marang kowé; mulané tarup-tarupmu kuwi kudu sutyi, aja nganti GUSTI ngerti apa waé sing ora pantes ing tengah-tengahmu, nganti terus lunga ninggalké kowé.”
Bab kawelasan marang batur sing minggat
15“Baturé tukon sing minggat sangka bendarané nylametké menyang ing panggonanmu, kuwi aja kok pasrahaké bali marang bendarané, 16bèn manggon tyampur kowé ing tengahmu, ing panggonan sing dipilih ing salah sakwijiné ing panggonanmu sing dikira apik; aja kok tindes.”
Larangan kanggo wong nakal ing panggonan sutyi
17“Ing tengah-tengahmu para botyah wadon ing Israèl aja ana sing dadi lonté pangabekti; lan ing tengah-tengahmu wong lanang ing Israèl aja ana sing dadi lonté lanang pangabekti. 18Upahé wong nakal uga duwit upahé nglonté aja nganti kok lebokké ing omah sutyiné GUSTI, Gusti Allahmu, kanggo netepi salah sakwijiné janji; awit kuwi reget kanggo GUSTI, Gusti Allahmu.”
Aja njaluk anakan karo wong tunggal bangsa
19“Aja njaluk anakan marang pada sedulur; dadia anakané duwit utawa material pangan utawa apa waé sing kena dianakké. 20Wong bangsa liya kuwi kena kok jaluki anakan, nanging kanggo sedulurmu aja kok jaluki anakan, supaya kowé diberkahi karo GUSTI, Gusti Allahmu, kanggo sembarang apa sing kok tandangi ing negara sing kok leboni lan bakal kok enggoni.”
Bab janji
21“Yèn kowé ngekèki janji marang GUSTI, Gusti Allahmu, enggonmu ngluwari aja kakèhan semaya, awit GUSTI, Gusti Allahmu, mesti bakal nagih marang kowé, nganti bakal dadi dosa kanggo kowé. 22Nanging yèn kowé ora ngétokké janji, kuwi kowé ora bakal nandang dosa. 23Apa sing kewetu sangka lambému, kuwi tetepana karo setia, awit karo kebungahan enggonmu ngetokké janji ing ngarepé GUSTI, Gusti Allahmu, bab sing wis omongaké karo tutukmu déwé.”
Bab metik anggur lan gandum ing lemahé wong
24“Yèn kowé liwat ing kebon anggur duwèké sak pepadamu kowé kena mangan woh anggur sak warekmu, mung waé aja kok lebokké ing wadahmu. 25Yèn kowé ngliwati kebon gandumé sak pepadamu sing durung dipanèn, kowé kena metik wohé karo tanganmu, mung aja nganti nganggokké arit marang gandumé sak pepadamu kuwi.”