Pulih sakwisé mratobat
1“Nanging yèn kowé wis katekan samubarang kabèh sing wis tak gelaraké ing ngarepmu mau, ya kuwi berkah lan bebendu, nanging kowé terus ngrumangsani ing sak njeruhné atimu ing sak tengahé sakkèhé bangsa, ing ngendi parané enggonmu ditundung karo GUSTI, Gusti Allahmu, 2lan yèn kowé bali mratobat marang GUSTI, Gusti Allahmu mau, lan mbangun turut préntahé miturut kaya sing tak omongké marang kowé ing dina iki, dadia kowé dadia anak-anakmu, karo sak kabèhé atimu lan sak kabèhé nyawamu, 3ing kono GUSTI, Gusti Allahmu, bakal mulihké kahananmu lan melasi marang kowé. Kowé bakal diklumpukké menèh sangka antarané para bangsa, sangka ngendi parané enggonmu disebar karo GUSTI, Gusti Allahmu. 4Senajan sing pada dibuwang kuwi ing pungkasané langit, GUSTI, Gusti Allahmu, ya bakal nglumpukké kowé sangka kana. Panjenengané bakal njupuk kowé sangka kana. 5GUSTI, Gusti Allahmu, bakal nuntun kowé mlebu menyang negara sing wis dadi duwèké leluhurmu, terus kowé sing bakal nduwèni. Kowé bakal dikèki kabetyikan lan didadèkké tangkar tumangkar nganti ngungkuli para leluhurmu mau. 6Uga GUSTI, Gusti Allahmu, bakal nyunati atimu lan atiné turunmu, nganti ndadèkké kowé pada trésna marang GUSTI, Gusti Allahmu, karo sak kabèhé atimu lan sak kabèhé nyawamu, supaya kowé tetep urip. 7Nanging sakkèhé sumpah kuwi mau bakal ditibakké karo GUSTI, Gusti Allahmu, marang mungsuhmu lan marang para sing nyengiti kowé, sing wis pada ngoyak-oyak marang kowé. 8Nanging kowé bakal mbangun turut préntahé GUSTI, menèh lan nglakoni sakkèhé pepakoné sing tak gelarké marang kowé ing dina iki. 9Ing kono GUSTI, Gusti Allahmu, bakal nglubèrké kabetyikan marang kowé kanggo sembarang sing kok lakoni, ya sing rupa wohé wetengmu, lan wohé wetengé kéwan-kéwanmu lan pametuné lemahmu; awit GUSTI, Gusti Allahmu, bakal seneng ing ati marang kowé menèh awit sangka kabekjanmu, kaya mbiyèn enggoné seneng ing ati marang para leluhurmu. 10Kuwi yèn kowé mbangun turut marang préntahé GUSTI, Gusti Allahmu, karo netepi pepakoné lan katetepané sing pada ketulis ing kitab Torèt iki, lan yèn kowé mratobat marang GUSTI, Gusti Allahmu, karo sak kabèhé atimu lan sak kabèhé nyawamu.”
Bab urip lan pati
11“Awit pepakon sing tak gelarké marang kowé ing dina iki, kuwi ora kaboten kanggo kowé lan ya ora kadohen, 12ora ing langit, panggonané terus kowé ngomong: Sapa sing bakal munggah menyang ing langit njupuk kuwi lan nggelarké marang kita, supaya pada kita lakoni? 13Lan ya ora ing sabrangé segara, yèn ngono tembungmu mesti mengkéné: Sapa sing bakal nyabrang menyang ing sabrangé segara, njupuk kuwi lan nggelarké marang kita, supaya pada kita lakoni? 14Nanging tembungé kuwi tyedak banget karo kowé, ya kuwi ing tutukmu lan ing atimu, supaya ditindakké!
15Elinga, ing dina iki aku wis nggelarké bab urip lan karahayon, bab pati lan kasangsaran, 16awit ing dina iki aku préntah marang kowé, supaya kowé trésna marang GUSTI, Gusti Allahmu, lan mlakua ing dalan sing diduduhké, uga netepana ing pepakoné lan katetepan lan perjanjiané, supaya kowé tetep urip lan tangkar-tumangkara, lan diberkahana karo GUSTI, Gusti Allahmu, ing negara sing kok parani lan bakal kok enggoni. 17Nanging yèn atimu nyingkur lan ora mbangun turut préntahé, malah kegèrèt nganti sujut lan ngabekti marang allah liyané, 18ing dina iki kowé tak omongi; yèn kowé mesti bakal pada dientèkké, umurmu ora dawa ing panggonanmu ing negara sing ora suwé menèh kok parani karo nyabrang laut Yordan lan bakal kok enggoni. 19Langit lan bumi pada tak gawé seksi marang kowé ing dina iki; urip lan pati wis tak gelarké ing ngarepmu, uga berkah lan bebendu. Kuwi kowé miliha urip, supaya ditampa urip, ya kowé ya kabèh turunmu, 20karo nrésnani GUSTI, Gusti Allahmu, ngrungokké marang tembungé lan rumaket marang Panjenengané; awit ya kuwi sing njalari uripmu lan dawané umurmu ing negara sing wis dijanjèkké karo GUSTI karo sumpah, marang para leluhurmu ya kuwi: Abraham, Isak lan Yakub, yèn bakal dikèkké.”
