Andarané Torèt 31

₁Sakwisé mengkono Moses terus lunga lan ngomongké kabèh tembungé iki marang wong Israèl kabèh. ₂Mengkéné tembungé: “Umurku saiki 120 taun; aku wis ora bisa bregas menèh, lan GUSTI wis ngomong marang aku: Kowé mesti ora bakal nyabrang laut Yordan iki. ₃GUSTI, Gusti Allahmu, déwé sing bakal nuntun nyabrang mlakumu, ya Panjenengané déwé sing bakal ngentèkké bangsa-bangsa kuwi sangka ngarepmu, supaya kowé terus bisa ngenggoni negarané; Yosua sing bakal nuntun nyabrang mlakumu, kaya sing dadi préntahé GUSTI. ₄Nanging GUSTI bakal nindakké marang para bangsa mau kaya sing wis ditindakké marang Sihon lan Og, para ratu wong Amori, sing wis pada dientèkké uga kabèh negarané pisan. ₅GUSTI bakal ngekèkké para bangsa mau ing tanganmu, kuduné kowé terus pada nindakké miturut kaya sing wis tak omongké marang kowé. ₆Sing kendel lan sing tatak atimu, aja wedi lan aja ndredek ing ngarepé, awit GUSTI, Gusti Allahmu, kuwi sing nunggal ing sak laku-lakumu. Panjenengané ora bakal négakké kowé lan kowé ora bakal ditinggal.”

₇Moses terus nyeluk Yosua lan diomongi ing ngarepé sakkèhé wong Israèl: “Sing kendel lan sing tatak atimu, awit kowé sing bakal mlebu bebarengan karo bangsa iki menyang ing negara sing wis dijanjèkké karo sumpah karo GUSTI marang leluhuré yèn bakal dikèkké; nanging kowé sing bakal mimpin nganti pada nduwèni negara kuwi. ₈GUSTI déwé sing bakal nuntun mlakumu, Panjenengané déwé sing bakal nunggal marang kowé, kowé ora bakal ditégakké lan ora bakal ditinggal, mulané aja wedi lan aja semplak.”

₉Sakwisé Moses nulis angger-anggeré Torèt, kuwi terus dikèkké marang para imam turunané Lévi, sing ngusung peti perjanjiané GUSTI lan marang sakkèhé para tuwa-tuwané Israèl; ₁₀terus pada diprèntahi karo Moses mengkéné: “Iki pungkasané pitung taun ing waktuné nglilakaké utang kaya sing wis ditemtokké, ya kuwi Riyaya Tarup Godong; ₁₁ing waktu wong Israèl kabèh pada nglumpuk ngadep ing ngarepé GUSTI, Gusti Allahmu, ing panggonan sing bakal dipilih karo Panjenengané, terus kowé matyaa angger-anggeré Torèt iki ing ngarepé wong Israèl kabèh. ₁₂Wong sak bangsa kabèh pada klumpukna, lanang-wadon kabèh botyah-botyah, uga wong bangsa liya sing manggon ing tengah-tengahmu, supaya kuwi pada krungu, lan pada sinau wedi lan ngajèni marang GUSTI, Gusti Allahmu, lan karo temen pada nglakoni sakkèhé tembungé angger-anggeré Torèt iki. ₁₃Kabèh para anak putuné sing ora weruh, ya pada bisa krungu lan nyinau wedi lan ngajèni marang GUSTI, Gusti Allahmu, selawasé urip ing negara sing ijik kok parani, karo nyabrang laut Yordan, lan sing bakal kok enggoni.”

₁₄Tembungé GUSTI marang Moses: “Wis tyedak enggonmu bakal mati, mulané Yosua undangen terus pada ngadeka ing Tarup Kumpulan, bakal Tak omongi.” Moses lan Yosua terus pada ngadek ing Tarup Kumpulan. ₁₅GUSTI terus ngétok ing njeruh tarup, ing njeruh tugu mega, tuguné terus ngadek ing lawangé tarup. ₁₆Tembungé GUSTI marang Moses: “Ngertia, kowé bakal ngasuh tyampur karo para leluhurmu, nanging bangsa iki bakal laku bédang karo nyembah allahé bangsa liya ing negara, sing bakal dileboni; ing kono bakal pada ninggal Aku lan nyélaki perjanjian-Ku sing wis Tak tetepké karo wong-wong kuwi. ₁₇Ing waktu kuwi bakal pada katekan ing mulat-mulaté nesun-Ku lan bakal Tak tinggalké karo ngaling-alingi praupan-Ku, nganti bakal pada kepangan nganti entèk lan keterjang ing tyilaka lan kasusahan okèh, nganti ing waktu kuwi pada nduwé tembung mengkéné: Awit Gusti Allah ora ing sak tengahé kita, enggon kita pada keterjang ing tyilaka lan kangèlan numpuk-numpuk iki? ₁₈Nanging ing waktu kuwi Aku bakal ndelikké praupan-Ku babar pisan, awit sangka sakkèhé sing ala wis digawé, ya kuwi enggoné pada manut marang allah liyané. ₁₉Mulané kidung kuwi tulisana lan terus wulangna marang wong Israèl, isèkna ing tutuké, supaya kidung iki dadia seksi-Ku kanggo wong Israèl. ₂₀Awit Aku bakal nuntun mlakuné mlebu ing negara sing wis Tak janjèkké karo sumpah marang para leluhuré, ya kuwi negara sing lubèr mèlek lan madu; nanging yèn wis pada mangan nganti warek lan dadi lemu, terus bakal pada marani allah liyané, lan ngabekti marang kuwi. Aku bakal disepèlèkké lan perjanjian-Ku disélaki. ₂₁Nanging yèn pada katekan tyilaka lan kasangsarané bola-bali, kidung iki bakal kanggo paseksi kanggo wong-wong kuwi; awit kidung iki bakal tetep nèmplèk ing lambéné para turunané, awit Aku ngerti apa sing dadi kekarepané atiné ing dina iki, sak durungé Tak tuntun mlebu ing negara sing wis Tak janjèkké karo sumpah.” ₂₂Moses terus nulis kidung kuwi lan terus diwulangké marang wong Israèl.

₂₃Gusti terus ngekèki préntah marang Yosua anaké Nun, tembungé: “Sing kendel lan sing tatak atimu, awit kowé bakal nuntun mlakuné wong Israèl mlebu ing negara sing wis Tak janjèkké karo sumpah marang wong-wong kuwi, lan Aku sing bakal nunggal marang kowé.”

₂₄Ing waktu Moses wis rampung enggoné nulisi tembungé angger-anggeré Torèt kuwi ing kitab nganti sak rampungé, ₂₅terus ngongkon marang para wong Lévi sing pada ngusung petiné perjanjiané GUSTI, tembungé: ₂₆“Kitab Torèt iki tampanana lan sèlèhna sandingé petiné perjanjiané GUSTI, Gusti Allahmu, supaya ing kono kuwi dadia paseksi kanggo kowé. ₂₇Awit aku ngerti marang wangkoté atimu lan kakuné gitokmu. Waktu aku ijik urip ing tengahmu waé, kowé wis pada ngétokké wangkotmu marang GUSTI, apa menèh yèn aku wis ninggal ndonya. ₂₈Pada klumpukna sakkèhé para tuwa-tuwané talermu lan para penggedéné suradadumu, aku arep ngétokké apa sing bakal tak omongaké mengko, karo ngundang langit lan bumi, supaya dadi seksi. ₂₉Awit aku ngerti, mbésuk sakwisé aku mati, kowé bakal pada nandangi rusuh, lan bakal nyimpang sangka dalan sing wis tak omongké marang kowé; mulané ing tembih kowé bakal pada katekan tyilaka, yèn kowé pada nglakoni sing ala ing ngarepé GUSTI, lan nggawé nesuné ati-Né awit sangka penggawéané tanganmu.”

₃₀Moses terus ngomongké kidung iki sing dirungokké wong Israèl kabèh nganti sak rampungé.