Andarané Torèt 7

₁“Yèn GUSTI, Gusti Allahmu, wis nuntun kowé mlebu ing negara sing kok parani lan bakal kok enggoni, lan wis nundungi bangsa pirang-pirang sangka ngarepmu, ya kuwi wong Hèt, wong Girgasi, wong Amori, wong Kanaan, wong Fèris, wong Hèwi lan wong Yébus, bangsa pitu tyatyahé lan kekuwatané ngungkuli kowé, ₂lan kuwi wis pada dipasrahké karo GUSTI, Gusti Allahmu, marang kowé terus kena kok getyek nganti kalah, bangsa kuwi kudu pada kok patèni sak kabèhé pisan. Aja nggawé perjanjian karo bangsa-bangsa kuwi lan aja kok welasi. ₃Uga menèh aja bésanan karo wong kuwi, anakmu wadon aja kok ngolèhké karo anaké lanang, utawa anaké wadon ya aja kok jodokké karo anakmu lanang; ₄awit anakmu lanang mesti bakal didadèkké nyimpang sangka Aku, terus pada ngabekti marang allah liyané. Yèn mengkono nesuné GUSTI bakal muntap marang kowé lan kowé gelis bakal dientèkké. ₅Nanging bangsa-bangsa kuwi pada tindakké mengkéné: mesbèhé pada rubuhna, lan tugu-tuguné brahala pada remukana, tyagak-tyagaké brahala pada entèkna, lan retya-retyané pada diobong nganti entèk. ₆Awit kowé kuwi umat sing sutyi, kanggo GUSTI, Gusti Allahmu; kowé sing dipilih karo GUSTI, Gusti Allahmu, sangka antarané para bangsa ing sak lumahé bumi, didadèkké umat duwèké sing ditrésnani.

₇GUSTI enggoné kerogoh ati-Né marang kowé lan enggoné milih kowé, kuwi ora awit sangka tyatyahmu ngungkuli bangsa-bangsa liyané, - sejatiné kowé kuwi tyilik déwé ing antarané bangsa-bangsa kabèh—, ₈nanging awit GUSTI trésna marang kowé lan gelem netepi sumpahé sing didawuhké marang para leluhurmu, mulané kowé pada ditokké karo tangané sing rosa lan ditebus sangka omah penggawéan peksa, sangka tangané Parao, ratu ing Egipte. ₉Awit kuwi ngertia, yèn GUSTI, Gusti Allahmu, kuwi sing dadi Gusti Allah, Gusti Allah sing setia, sing netepi perjanjiané lan gedé katrésnané kanggo sing pada trésna ing Panjenengané lan netepi préntah-préntahé, nganti pirang-pirang èwu turunan, ₁₀nanging saben wong sing sengit marang Panjenengané, bakal dibales lan dientèkké. Mungsuhé ora dikèki kelunggaran, mesti terus waé bakal dibales. ₁₁Mulané kowé pada netepana préntahané, ya kuwi katetepan lan pernatan sing tak gelarké marang kowé ing dina iki supaya kok lakoni.”

₁₂“Lan bakal kelakon, awit kowé pada ngrungokké lan nglakoni pernatan-pernatan kuwi karo temen-temen, mulané GUSTI, Gusti Allahmu, ya bakal netepi perjanjiané lan katrésnané sing wis dijanjèkké karo sumpah marang para leluhurmu. ₁₃Kowé bakal ditrésnani, diberkahi lan didadèkké tangkar tumangkar. Uga Panjenengané ya bakal mberkahi wohé wetengmu, pametuné bumimu, gandumu lan anggurmu lan lengamu, uga anak-anaké sapimu lan wedusmu ing negara sing wis dijanjèkké karo sumpah marang para leluhurmu yèn kuwi bakal dikèkké marang kowé. ₁₄Enggonmu diberkahi kuwi bakal ngungkuli sakkèhé para bangsa, bakal ora ana sak panunggalmu sing gabuk, dadia lanang utawa wadon, kabèh kéwan-kéwanmu ya ora ana sing gabuk. ₁₅Uga GUSTI bakal ngedohké kowé sangka sak rupané lara, lan kowé ora bakal dityekel karo memala sing medèni sing tau kok weruh ing negara Egipte. Nanging kuwi bakal ditibakké marang sakkèhé wong sing sengit marang kowé. ₁₆Sakkèhé bangsa sing bakal dipasrahké karo GUSTI marang kowé kuwi kudu pada kok patèni; aja nganti kok éman, lan aja ngabekti marang allahé, awit kuwi mesti dadi jiret kanggo kowé.

₁₇Yèn kowé nduwé mikir: Bangsa-bangsa kuwi tyatyahé ngungkuli bangsaku, kepriyé enggonku bisa nundungi? ₁₈Kowé aja wedi karo wong kuwi; tansah élinga, apa sing wis ditandangi GUSTI, Gusti Allahmu, marang Parao lan marang sak kabèhé negara Egipte, ₁₉ya kuwi pantyoba-pantyoba sing gedé, sing wis kok deleng déwé, uga tanda-tanda lan mujijat-mujijat karo tangané sing rosa lan lengen sing ngatyung, sing dikanggokké GUSTI, Gusti Allahmu, enggoné ngetokké kowé; ya kaya mengkono uga bakal ditandangi GUSTI, Gusti Allahmu, marang sak okèhé bangsa sing kok wedèni kuwi. ₂₀Uga menèh GUSTI, Gusti Allahmu, ya bakal nekakké swara tabuhan nyerang marang bangsa kuwi, nganti kabèh pada entèk uga sing ijik kèri, lan sing ndelik. ₂₁Aja wedi awit sangka wong-wong mau, awit GUSTI, Gusti Allahmu, ing tengahmu, Gusti Allah sing Mahaluhur lan sing medèni. ₂₂GUSTI, Gusti Allahmu, bakal nundungi para bangsa kuwi sangka ngarepmu sangka setitik, ora kena gelis-gelis kok patèni, supaya tyatyahé kéwan galak alasan aja nganti kakèhan ngungkuli tyatyahmu. ₂₃Kaya mengkono enggoné bangsa-bangsa mau bakal pada dipasrahké karo GUSTI, Gusti Allahmu, ing tanganmu, lan bakal pada dibingungké sak kabèhé pisan, nganti pada entèk kabèh. ₂₄Uga ratu-ratuné ya bakal pada dipasrahké ing tanganmu supaya jenengé pada kok entèkké sangka sak ngisoré langit, ora ana wong siji-sijia sing bisa menang karo kowé, nganti kabèh wis pada kok tumpes. ₂₅Retya-retyané allahé pada obongen nganti entèk, slaka lan emasé aja kok miliki lan aja kok pèk déwé, supaya kowé aja nganti kena jiret; awit kuwi reget kanggo GUSTI, Gusti Allahmu. ₂₆Lan barang sing reget aja kok gawa mlebu ing omahmu, nganti kowé uga bakal dientèkké kaya kuwi; bab kuwi anggepen ala lan najis, awit kabèh kuwi kudu dientèkké.”