Maturkesuwun marang Gusti Allah awit kawelasané
1“Sakkèhé pepakon, sing tak omongké marang kowé ing dina iki, kuwi pada lakonana karo temen-temen, supaya kowé pada tetep urip lan tangkar tumangkar, supaya pada bisa mlebu lan ngenggoni negara sing wis dijanjèkké GUSTI karo sumpah marang para leluhurmu. 2Uga menèh kowé élinga, enggonmu wis mlaku awit Kekarepané GUSTI, Gusti Allahmu, ing ara-ara samun sak njeruhné patang puluh taun iki, karepé ndadèkké andap asormu lan njajal marang kowé, supaya kétok apa ing sak njeruhné atimu, ya kuwi apa kowé netepi pepakoné apa ora. 3Mulané atimu diasorké, kowé ditégakké keluwèn, lan kowé dikèki mangan manna, sing durung tau kok weruh lan para leluhurmu ya durung tau weruh, supaya kowé ngerti yèn uripé manungsa kuwi ora mung awit sangka roti waé, nanging manungsa kuwi uripé awit sangka samubarang sing diomongké karo GUSTI. 4Sandanganmu ora dadi lawas, lan sikilmu ora nganti abuh ing sak njeruhné patang puluh taun iki. 5Mulané kowé ngertia sing tenan, yèn GUSTI, Gusti Allahmu enggoné mulangi marang kowé kaya piwulangé wong tuwa marang anaké. 6Awit kuwi pada netepana pepakoné GUSTI, Gusti Allahmu, lan mlakua ing dalan sing diduduh-Ké uga wedia lan ngajènana marang Panjenengané; 7awit GUSTI, Gusti Allahmu nuntun kowé mlebu ing negara sing apik, negara sing ana kaliné, ana sumberé, sing mili sangka legokan-legokan lan sangka gunung-gunung. 8Negara sing sugih gandum lan jewawut, wit anggur, wit anjir lan wit mulwa; negara sing ana wité saitun lan ana maduné, 9negara sing ora kekurangan pangan, lan kowé ora bakal pada kekurangan apa-apa; negara sing watuné ana wesiné lan sangka gunungé kowé bakal ngeduk tembaga. 10Kowé bakal mangan nganti warek, lan kowé terus bakal pada ngluhurké GUSTI, Gusti Allahmu, awit sangka negara sing apik sing dikèkké marang kowé kuwi.
11Sing ati-ati, aja nganti lali marang GUSTI, Gusti Allahmu, nganti ora netepi pepakoné, pernatané lan katetepané sing tak gelarké marang kowé ing dina iki; 12lan yèn kowé wis mangan nganti warek, supaya terus pada gawé omah sing apik sing pada kok enggoni, 13lan yèn sapi lan wedusmu wis pada tambah-tambah, uga emas lan slaka wis mundak okèh, ya sembarang duwèkmu mundak okèhé, 14atimu aja nganti gemunggung, terus lali marang GUSTI, Gusti Allahmu, sing wis ngetokké kowé sangka negara Egipte, sangka omah penggawéan peksa; 15lan sing wis nuntun mlakumu ngliwati ara-ara samun sing amba lan medèni, panggonan ula mandi lan kalajengking, sing tanahé garing tanpa banyu. Panjenengané sing nggawé metuné banyu sangka gunung watu sing atos kanggo kowé; 16sing ngekèki pangan manna marang kowé ing ara-ara samun, sing durung tau diweruh karo para leluhurmu, karepé ngasorké atimu lan njajal marang kowé, karepé mung arep nindakké kabetyikan marang kowé, ing pungkasané. 17Mulané kowé aja nganti pada nduwé pikiran ing atimu: Awit pangwasaku lan kekuwatanku sing njalari aku olèh kasugihan iki. 18Nanging kowé élinga marang GUSTI, Gusti Allahmu, awit ya Panjenengané kuwi sing ngekèki kekuwatan marang kowé nganti kowé bisa olèh kasugihan, karepé nguwatké perjanjiané sing wis dijanjèkké marang para leluhurmu karo sumpah, kaya ing dina iki.
19Nanging yèn kowé lali marang GUSTI, Gusti Allahmu, lan ngetutké lan ngabekti lan sujut nyembah marang allah liyané, ing dina iki kowé tak élingké, yèn kowé mesti bakal pada mati; 20kaya para bangsa sing dientèkké karo GUSTI ing ngarepmu, mengkono uga kowé ya bakal pada dientèkké, awit kowé ora pada gelem ngrungokké tembungé GUSTI, Gusti Allahmu.”
