1Ing mbengi kuwi uga ratu ora bisa turu. Ratu terus ngongkon njupuk kitab tyatetané sejarah, terus diwatyakké ing ngarepé ratu. 2Ing kono ketemu ana tyatetané bab Mordekhai sing nglaporké perkara abdiné ratu loro, tukang njaga lawang, sing jenengé Bigtan lan Tèrèsy, pada ngarah arep matèni Ahaswéros, 3ratu terus takon: “Mordekhai kuwi wis dikèki kehormatan lan kaluhuran apa sangka perkara kuwi mau?” Semauré para abdiné ratu: “Piyambaké durung dikèki apa-apa.” 4Pitakoné ratu: “Sapa ing plataran kono kuwi?” Ing waktu kuwi Haman ijik waé teka ing lataré kraton ing njaba arep ngabari marang ratu bab Mordekhai, sing arep digantung ing tyagak sing wis dityawiské kanggo dèwèké. 5Abdiné ratu terus pada ngomong: “Haman ing plataran.” 6Préntahé ratu: “Kongkonen mlebu!” Bareng Haman wis mlebu, terus ditakoni karo ratu: “Wong sing dadi senengé ratu kudu dikèki kehormatan, kuwi dikapakké?” Ing kono mikiré Haman: “Sapa menèh sing dadi senengé ratu sing kudu dikèki kehormatan ngungkuli aku iki?” 7Mulané Haman terus ngomong marang ratu: “Tegesé wong sing dikarepké karo ratu olèh kehormatan,” 8kuwi dienggokké sandangané kraton sing adaté dienggo ratu déwé karo jaran tumpakané sing adaté ditumpaki ratu déwé lan sirahé dipasangi makuta kraton. 9Lan sandangané lan jaran kuwi mau dipasrahké marang sakwijiné penggedé abdiné ratu, tunggalé para wong luhur, terus sandangané iki dienggokké marang wong sing dikarepké ratu supaya olèh panghurmatan mau, terus ditumpakké jaran lan dikarak karo numpak jaran mau, ngliwati lapangan ing kuta lan wong sing pada ing ngarepé, pada ngomonga mengkéné: “Kaya mengkéné iki ganjarané wong sing dadi senengé ratu olèh panghurmatan!” 10Ing kono préntahé ratu marang Haman: “Gelis jupuken sandangané lan jaran sing kok omongké kuwi, kuwi terus pasangen marang wong Ju sing jenengé Mordekhai, sing lungguh ing gapurané kraton; kudu aja ana sing dikurangi tembungmu siji-sijia sing kok omongké kuwi.”
11Haman terus jikuk sandangané lan tumpakané mau, sandangané dienggokké Mordekhai lan ditunggangké jarané, lan diarak metu ing alun-aluné kuta, karo ana sing mbengok ing ngarepé: “Kaya mengkéné iki ganjarané wong sing diajèni karo ratu olèh panghurmatané.”
12Sakwisé mengkono Mordekhai terus bali menèh menyang ing gapurané kraton, nanging Haman gupuh-gupuh mulih karo kasusahan lan karo ngudungi sirahé. 13Haman terus tyerita marang Seresy bojoné lan marang para kantyané apa sing entas kelakon. Para kantyané sing pinter wityaksana lan bojoné Seresy, pada ngomong mengkéné: “Yèn Mordekhai kuwi tunggalé bangsa Ju, nanging sampéyan wis tiba ing ngarepé, mesti sampéyan ora kuwat nglawan dèwèké, malah bakal tiba babar pisan ing ngarepé.” 14Waktu ijik pada rembukan mengkono, abdiné ratu teka, Haman dityeluk supaya gelis nemoni menyang pésta sing dianakké ratu wadon Ester.
