1Sak terusé Gusti Allah ngetokké tembung marang Moses mengkéné: “Aku iki GUSTI. 2Aku wis ngétok marang Abraham, Isak lan Yakub, dadi Gusti Allah sing Mahakwasa, nanging karo asma-Ku GUSTI durung Tak kétokké. 3Uga Aku apa ora wis nggawé perjanjian karo leluhurmu kuwi, yèn bakal Tak wènèhi negara Kanaan, negara panggonané mantya, 4nanging Aku wis krungu uga bab wong-wong Israèl enggoné ditindes karo wong Egipte, lan Aku éling marang perjanjian-Ku. 5Awit kuwi kowé ngomonga marang wong Israèl: Aku iki GUSTI, Aku bakal ngluwari kowé sangka penggawéan peksané wong Egipte, lan nylametaké kowé sangka enggonmu didadèkké batur lan ngentasaké kowé karo tangan sing Tak etungaké, uga karo paukuman-paukuman sing abot. 6Kowé bakal Tak jikuk dadi umat-Ku lan Aku bakal dadi Gusti Allahmu, supaya kowé pada weruh, yèn Aku iki GUSTI, Gusti Allahmu, sing ngutyulké kowé sangka penggawéan peksané wong Egipte. 7Uga kowé bakal Tak tuntun menyang negara sing wis Tak janjèkké karo sumpah, yèn bakal Tak wènèhké marang Abraham, Isak lan Yakub, lan kuwi bakal Tak wènèhké marang kowé dadi duwèkmu; Aku iki GUSTI!”
8Moses terus ngomongké tembung mengkono mau marang wong Israèl, nanging pada ora ngrungokké marang tembungé Moses, awit wis pada semplak jalaran sangka penggawéan peksa sing banget aboté kuwi.
9GUSTI terus ngetokké tembung marang Moses: 10“Kowé ngadepa lan ngomonga marang Parao, ratu ing Egipte, supaya nglilani wong Israèl metu sangka negarané.” 11Nanging tembungé Moses ing ngarepé GUSTI: “Lah wong Israèl déwé ora gelem ngrungokké marang kula, Parao menèh kepriyé gelem ngrungokké kula, kula iki wong sing kaku ilaté.” 12Mengkono kuwi GUSTI ngongkon marang Moses lan Harun, supaya nemoni wong Israèl lan nemoni Parao, ratu ing Egipte, karo préntah supaya wong Israèl kuwi pada dituntun metu sangka Egipte.
Turunané Rubèn, Siméon lan Lévi
13Iki para turunané kulawargané. Anak-anaké Rubèn, mbarepé Israèl: Hénokh, Palu, Hèsron lan Karmi; ya kuwi turunané Rubèn. 14Anak-anaké Siméon: Yemuèl, Yakin. Ohad, Yakin, Sohar lan Saul, anaké wadon bangsa Kanaan, kuwi turunané Siméon. 15Anak-anaké Lévi, manut urutané lairé: Gèrson, Kéhat lan Mérari. Lévi umuré 137 taun. 16Anak-anaké Gèrson: Libna lan Simèi, manut turunané. 17Anak-anaké Kéhat: Amram, Yizhar, Hébron lan Usièl. Umuré Kéhat 133 taun. 18Anak-anaké Mérari: Makli lan Musi. Ya kuwi turunané Lévi manut urutané.
19Amram omah-omah karo Yokebèd, adiké bapaké, kuwi nglairké Harun lan Moses. Umuré Amram nyandak 137 taun. 20Anak-anaké Yizhar: Korah, Nefek lan Sikhri. 21Anak-anaké Usièl: Misaèl, Elsafan lan Sitri. 22Harun omah-omah karo Eliseba, anaké Aminadab, seduluré Nahason, kuwi nglairké: Nadab, Abihu, Eléazar lan Itamar. 23Anak-anaké Korah: Asir, Elkana lan Abiasaf, kuwi turunané wong Korah. 24Eléazar anaké Harun, njupuk bojo salah sijiné anaké Putièl, sing terus nglairké: Pinéhas. Ya kuwi para turunané kulawargané wong Lévi manut turunané.
25Ya Harun lan Moses kuwi sing pada dikongkon karo GUSTI: “Wong Israèl kuwi pada tuntunen metu sangka negara Egipte manut golongané.” 26Ya kuwi sing pada ngomong marang Parao ratu ing Egipte, bab nuntun wong Israèl metu sangka negara Egipte. Ya Moses lan Harun kuwi.
Moses nemoni Parao
27Nalika GUSTI ngetokké tembung marang Moses ing negara Egipte, 28tembungé GUSTI marang Moses mengkéné: “Aku iki GUSTI; kowé ngomonga marang Parao, ratu ing Egipte, bab kabèh sing Tak omongké marang kowé.” 29Nanging Moses ngomong ing ngarepé GUSTI: “Kula iki wis ora bisa ngomong, kepriyé Parao enggoné bakal ngrungokké tembung kula?”