Dosa-dosané Yérusalèm
1Terus ana tembungé GUSTI marang aku mengkéné: 2“Hé, kowé anaké manungsa, apa kowé gelem nibakké paukuman, nibakké paukuman marang kuta sing kebak getih kuwi? Omongana bab kabèh penggawéné sing ala, 3lan ngomonga: Mengkéné tembungé Gusti GUSTI: Hé! kuta sing ngutahké getih ing tengahmu, terus tekan waktuné tibané paukumanmu lan sing nggawé brahala-brahala sing najisaké kowé. 4Awit sangka enggonmu ngutahké getih kuwi kowé nindakké kesalahan lan awit sangka enggonmu nggawé brahala-brahala kuwi kowé dadi reget; awit sangka mengkono kowé njalari tekané waktumu lan pungkasané taun-taunmu. Mulané kowé Tak dadèkké tyatyatané para bangsa lan guyonané sak kabèhé negara. 5Sing tyedak lan sing adoh sangka kowé bakal pada moyoki kowé, kanggo kesuwuré nglontému lan sing kebak sukak-sukak kuwi.
6Para penggedéné Israèl pada ngendelké kekuwatané enggoné ngutahké getih ing tengahmu. 7Awit kowé bapak lan ibu pada dadi tyatyatan lan ing tengahmu wong mantya dianiaya, awit kowé botyah lola lan randa pada ditindes. 8Samubarang sing sutyi kanggo Aku kok anggep duduk apa-apa lan dina sabat-Ku kok najisaké. 9Tukang pitenah pada ing tengahmu arep ngutahké getih, uga wong sing mangan daging kurban ing gunung-gunung; wong pada nglakoni sing njijiki ing tengahmu. 10Awit kowé wong nindakké mbukaki kewirangané bojoné bapaké lan nuroni wong wadon sing ijik éntuk sing nggawé reget. 11Sing siji nandangi ala karo bojoné sak pepadané, nanging sijiné nglakoni mengkono karo mantuné wadon, ana menèh sing nuroni seduluré wadon, anaké bapaké. 12Ing tengahmu ana wong sing nampani besel kanggo ngutahké getih; kowé nganakké duwit utawa njaluk anakan lan nggawé sangsarané sak pepadamu karo tyara nindes, nanging kowé ora éling marang Aku. Mengkono tembungé Gusti GUSTI.
13Aku keplok-keplok awit sangka batimu sing ala lan awit sangka getih sing dikutahké ing tengahmu. 14Apa atimu bakal tetep kuwat lan tanganmu rumangsa rosa yèn Aku tandang marang kowé? Aku GUSTI sing ngetokké tembung kuwi lan sing bakal nindakké kuwi uga. 15Kowé bakal Tak buyaraké ing antarané para bangsa lan Tak buyaraké ing negara-negara lan najismu bakal Tak endek sangka kowé. 16Sak terusé kowé bakal dinajiské ing ngarepé para bangsa awit sangka kesalahanmu déwé lan kowé bakal weruh yèn Aku iki GUSTI.”
17Terus ana tembungé GUSTI marang aku mengkéné: 18“Hé, anaké manungsa, kanggo Aku turunané Israèl kuwi wis dadi kaya regetané logam; wong kabèh kuwi kaya tembaga, tembaga putih, wesi lan tembaga ireng ing sak njeruhné pawon paleburan; kaya regetané slaka. 19Mulané mengkéné tembungé Gusti Allah, GUSTI: Awit kowé kabèh pada dadi logam, mulané kowé bakal pada Tak klumpukké ing sak tengahé Yérusalèm. 20Kaya wong sing nglumpukké slaka, tembaga, wesi, tembaga ireng lan tembaga putih ing pawoné paleburan lan ngubupi geni ing sak ngisoré kanggo nglebur kuwi, ya kaya mengkono enggon-Ku bakal nglumpukké kowé kabèh ing sak njeruhné bebendu-Ku lan nesu-Ku lan kowé bakal Tak dèkèk ing kono lan Tak lebur. 21Aku bakal nglumpukké kowé kabèh terus Tak sebul karo geniné nesu-Ku, terus kowé pada dilebur ing sak njeruhné pawon kuwi. 22Kaya slaka dilebur ing pawon paleburan, ya kaya mengkono enggonmu bakal pada dilebur ing kono. Kowé terus bakal pada weruh, yèn Aku iki GUSTI, sing ngesokké bebendu-Ku marang kowé.”
23Sakwisé mengkono terus ana tembungé GUSTI marang aku mengkéné: 24“Hé, anaké manungsa, kowé ngomonga mengkéné: Kowé kuwi lemah sing ora olèh udan, ora olèh banyu ing waktu bebendu, 25kanggo penggedéné ing sak tengahé pada kaya singa nggeruh, sing ndekep memangsané: manungsa diuntal, banda-bandané lan barang-barang sing ana ajiné direbut, tyatyahé randa ing sak tengahé digawé mundak okèh. 26Para imamé pada nerak angger-angger-Ku lan najisaké samubarang sing sutyi kanggo Aku; pada ora mbédakké apa sing sutyi lan sing ora sutyi, ora mulangi bab bédané apa sing reget lan sing ora reget; pada nutupké mripaté kanggo dina-dinané sabat-Ku. Karo mengkono Aku dinajiské ing sak tengah-tengahé. 27Para penggedéné ing sak tengah-tengahé kaya asu alasan sing ngelak getih pada ndekep memangsané; pada golèk untungé karo tyara sing ora halal, karo nggawé rusaké wong-wong. 28Sak terusé para nabiné pada nglabur wong-wong mau nganggo kapur, dibarengi weruh wahyu sing ngapusi lan nindakké tenungan sing goroh kanggo wong-wong mau; nabi kuwi pada ngomong: Mengkéné tembungé Gusti GUSTI! - nanging GUSTI ora ngomongké tembung. 29Para wong sing manggon ing negara pada tumindak ala lan ngrampas, nindes wong sangsara lan mlarat lan meres wong mantya, dadi nglawan karo angger-angger. 30Aku nggolèki ing sak tengahé wong-wong mau, sakwijiné wong sing arep ngedekké témbok utawa sing ngwasani negara kuwi ing ngarep-Ku, supaya aja nganti Tak entèkké, nanging Aku ora olèh wong sing mengkono. 31Mulané Aku terus ngesokké bebendu-Ku marang wong-wong mau, Tak entèkké karo geniné nesu-Ku; kelakuané Tak tampekké marang sirahé. Mengkono tembungé Gusti, GUSTI.”
