Yéhèskièl 7

₁Sakwisé mengkono ana tembungé GUSTI marang aku mengkéné: ₂“Hé, Anaké manungsa, kowé ngomonga: Mengkéné tembungé Gusti GUSTI marang tanah Israèl: Wis tekan pungkasané! Negara ing kéblat papat wis tekan pungkasané! ₃Saiki wis tekan pungkasanmu lan Aku bakal ngesokké bebendu-Ku marang kowé, lan kowé bakal Tak adili tyotyok karo penggawému lan Aku bakal mbales marang kabèh awit tumindakmu sing ala. ₄Aku ora bakal rumangsa éman kanggo kowé lan ora bakal nindakké kawelasan, nanging Aku bakal mbales marang kowé tyotyok karo tumindakmu, lan penggawému sing ala, kuwi bakal nibani marang kowé lan kowé bakal weruh, yèn Aku iki GUSTI.”

₅Mengkéné tembungé GUSTI: “Lah, tyilaka kesusul karo tyilaka, kuwi bakal nekani! ₆Wis tekan pungkasanmu, kaya-kaya njedul nglawan marang kowé, delengen tekané! ₇Kasangsarané nekani kowé, hé para sing manggon ing negara! Wis tekan waktuné, wis tekan dinané! Dinané gègèran, duduk swarané surak-surak ing gunung-gunung. ₈Saiki Aku gelis-gelis bakal ngesokké nesu-Ku marang kowé lan ngétokké bebendu-Ku marang kowé, Aku bakal ngadili kowé tyotyok karo tumindakmu lan mbales kabèh penggawému sing ala. ₉Aku ora bakal rumangsa éman lan ora bakal nindakké kawelasan; kowé bakal Tak wales tyotyok karo penggawému lan tumindakmu sing ala bakal nibani marang kowé. Kowé terus bakal weruh, yèn Aku, GUSTI sing ngentèkké.

₁₀Tenan wis tekan dinané: tyilaka bakal nibani, panganiaya wis semi, sombongé wis kembang, ₁₁penggawé ala wis tukul dadi gitiké wong duraka; wong-wongé ora ana sing kèri, apa-apané, ya kalubèrané, ya kamulyané, entèk sak kaluhurané pisan. ₁₂Wis tekan waktuné, wis arep tekan dinané. Sing tuku aja bungah, sing adol aja susah, awit bebendu sing murup nibani marang sak golongané kabèh sing ramé kuwi. ₁₃Awit sing adol ora bakal mbalèni dodolané, senajan menawa ijik urip, awit bebendu sing murup nibani marang sak golongané kabèh sing ramé kuwi lan ora kena diendek lan ora ana wong sing bisa ngwasani nyawané awit sangka kesalahané.

₁₄Ngunèkna trompèt lan samubarang kabèh pada tyawisna! Nanging ora ana wong siji-sijia sing maju perang, awit bebendu-Ku sing mulat-mulat nibani marang kabèh keraméané. ₁₅Ing njaba kuta pedang, ing njeruh kuta lara pès lan kaliren! Sapa ing njaba kuta bakal mati karo pedang lan sapa ing njeruh kuta bakal entèk sangka kaliren utawa karo lara pès. ₁₆Lan senajan menawa tunggalé ana sing bisa utyul, kuwi bakal pada manggon ing gunung-gunung kaya manuk-manuk ing jurang-jurang, kabèh pada sambat-sambat awit sangka penggawé alané déwé. ₁₇Kabèh tangan pada lemes lan kabèh wong pada kepuyuh-puyuh awit sangka wediné. ₁₈Kabèh bakal pada nganggo salin kasusahan, bakal pada dikwasani karo rasa kagèt, bakal pada dikwasani karo kisinan lan sirahé pada gundul kabèh. ₁₉Slaka dibuwangi ing dalan lan emasé bakal dianggep reget. Emasé lan slaka ora bisa ngluwari wong-wong mau ing dina bebenduné GUSTI. Bakal pada ora bisa mareki lan ora bisa ngisèni wetengé. Awit kuwi dadi sandungan sing njalari tibané ing kesalahan. ₂₀Wong-wong mau pada ndandani awaké karo emasé lan slaka lan apiké barang patyakané iki dadi jalarané gemunggung. Emas lan slaka dienggo nggawé retya-retyané sing ala lan retya-retyané sing najisaké. Awit sangka kuwi emasé lan slaka bakal Tak dadèkké najisé kanggo wong-wong kuwi. ₂₁Kuwi bakal Tak pasrahké dadi rebutané para wong mantya lan dadi rayahan marang wong duraka ing bumi iki lan bakal dinajiské. ₂₂Aku bakal mléngos ora nyawang wong-wong kuwi lan para wong sing seneng nyiksa bakal najisaké panggonan-Ku sing aji, bakal dileboni lan dinajiské, lan dientèkké. ₂₃Tyepakna ranté!

Awit negara kuwi kebak karo utang getih, lan kuta kuwi kebak penggawé ala. ₂₄Bangsa-bangsa sing seneng nyiksa bakal Tak jarké waé enggoné pada teka, kuwi bakal pada ngenggoni omahé; Aku bakal mungkasi gemunggungé, sing tukulé awit sangka kekuwatané kuwi, lan panggonané omah sutyiné bakal dinajiské. ₂₅Pada katekan karo rasa wedi; terus pada nggolèki slamet, nanging ora bisa olèh. ₂₆Kasangsarané bakal gilir-gumanti tekané, kabar-kabar bakal kasebar susul-susulan. Pada kepéngin olèh wahyu sangka nabi, piwulangé imam ilang, uga tembungé para pinituwa. ₂₇Ratu bakal ngalami kasusahan lan penggedéné bakal dikwasani karo rasa geter lan tangané sak kabèhé wong sing manggon ing negara bakal lemes awit sangka wedi. Aku bakal nindakké marang wong-wong kuwi sing tyotyok karo penggawéné lan Aku bakal ngadili tyotyok karo tyara enggoné pada ngadili. Ing kono wong-wong kuwi bakal pada weruh, yèn Aku iki GUSTI.”