Yésaya 24

₁Lah bumi bakal didadèkké suwung karo GUSTI

lan bakal dilebur,

lemahé bakal kuwalik,

lan sing manggon bakal pada dibuyarké.

₂Nasipé imam bakal kaya rayat,

nasipé bendara lanang bakal kaya batur lanang,

nasipé bendarané wadon bakal kaya batur wadon,

nasipé wong sing adol bakal kaya sing tuku,

nasipé wong sing nyilihké bakal kaya sing nyilih,

nasipé wong ngutangi bakal kaya sing utang.

₃Bumi bakal didadèkké ludes babar pisan,

lan bakal dirampas entèk-entèkan,

awit GUSTI sing ngomong mengkono.

₄Bumi kétok susah alum,

malah ndonya terus gloyoran alum,

para penggedéné ndonya pada garing kekuwatané.

₅Bumi dadi reget awit sangka sing ngenggoni,

awit pada nglanggar angger-angger,

ngowahi katetepan lan nyélaki perjanjian sing langgeng.

₆Mulané bumi bakal dipangan karo bebendu,

lan sing ngenggoni bakal olèh paukuman;

awit sangka kuwi sing ngenggoni bumi bakal entèk,

lan manungsa bakal kèri setitik.

₇Anggur ora nggawé seneng menèh,

wité anggur keranta-ranta,

lan wong sing bungah atiné bakal sambat.

₈Swarané terbangan sing nyenengké wis lèrèn,

raméné wong sing bungah-bungah wis sirep,

lan swarané siter sing nyenengké wis lèrèn.

₉Wong sing ngombé anggur ora karo kidungan menèh,

ombèn keras dadi pait kanggo wong sing ngombé.

₁₀Kuta sing késruh kahanané wis lebur,

saben omah wis tutupan ora kena dileboni.

₁₁Wong pada njerit ing dalan awit ora ana anggur,

kabèh kesenengan wis entèk,

senengé bumi wis ilang.

₁₂Sing ketemu ing kuta mung karusakan,

gapurané wis digempur lan ambruk.

₁₃Awit iki bakal kelakon ing bumi,

ing sak tengahé para bangsa,

ya kuwi kaya ing waktu wong nggerok woh saitun,

kaya ing waktu ngasak ing sak rampungé panèn anggur.

₁₄Wong-wong pada surak-surak banter,

awit sangka kaluhurané GUSTI,

pada mbengok banter sangka sisih kulon:

₁₅“Mulané GUSTI dimulyakké ing negara-negara wétanan,

asmané GUSTI, Gusti Allahé Israèl,

ing tanah-tanah ing pinggir segara!”

₁₆Sangka pojokané bumi aku pada krungu kidungan:

“Kamulyan kanggo Sing Mahaadil!”

Nanging aku ngomong: “Aku kuru keranta-ranta,

kuru keranta-ranta aku. Tyilaka aku!

Awit para rampok pada ngrampok,

malah tanpa lèrèn enggoné ngrampok!”

₁₇Hé para sing manggon ing bumi,

kowé bakal pada katekan karo rasa wedi,

bakal pada ketyemplung ing luweng lan kena karo kala jiret.

₁₈Ing kono sapa sing mlayu awit sangka swara sing ngagètké kuwi

bakal ketyemplung ing luweng,

lan sing munggah sangka luweng

bakal kena karo kala jiret.

Awit tyendéla-tyendélané langit bakal pada dibukak

lan dasar-dasaré bumi bakal pada gonjing.

₁₉Bumi remuk bubuk,

bumi gempur ajur

bumi gonjang-ganjing.

₂₀Bumi gloyoran kaya wong mendem

lan gonjing kaya gubuk disebul karo angin;

dosané mbruntaké nibani nemen,

mulané terus ambruk lan ora bakal ngadek menèh.

₂₁Ing waktu kuwi GUSTI terus bakal ngukum

suradadu-suradaduné langit ing langit

lan para ratuné bumi ing bumi.

₂₂Kuwi bakal pada diklumpukké bebarengan,

kaya paukuman sing dilebokké ing luweng;

bakal pada dilebokké ing paukuman

lan bakal pada diukum ing waktu sing suwé.

₂₃Mbulan bunder bakal rumangsa isin,

lan srengéngé sing panasé ngidap-idapi bakal ngalami kisinan,

awit GUSTI sing ngwasani langit lan bumi bakal dadi Ratu

ing gunung Sion lan ing Yérusalèm,

lan bakal ngétokké kamulyan-Né

ing ngarepé para pemimpiné umaté.