Yésaya 48

₁Rungokna tembungé iki, hé para turunané Yakub,

sing ngarani awakmu déwé nganggo jeneng Israèl

lan sing pada dadi turunané Yéhuda,

sing sumpah nganggo asmané GUSTI

lan ngakoni Gusti Allahé Israèl

- nanging ora karo tenan lan sak kabèhé ati -

₂malah sing pada nyebut awakmu déwé miturut kuta sutyi

lan njagakké marang Gusti Allahé Israèl,

GUSTI sing ngwasani langit lan bumi asmané;

₃tembungé Gusti mengkéné: “Lelakon-lelakon mbiyèn sing wis kepungkur wis Tak wartakké wiwit jaman mbiyèn,

kuwi wis Tak omongké lan wis Tak didunungké.

Sakwisé mengkono kuwi terus dadakan Tak tindakké

uga lan kuwi kabèh wis pada kelakon.

₄Awit sangka kuwi Aku weruh, yèn kowé kuwi wangkot,

wangkot lan nggugu karepmu déwé,

₅mulané Aku ngabarké bab kuwi wiwit mbiyèn mula;

sak durungé kuwi kelakon, wis Tak omongaké marang kowé,

supaya kowé aja ngomong: Brahalaku sing nindakké kuwi,

retyaku tatahan lan retyaku tyitakan sing mréntahké kuwi.

₆Kowé wis krungu bab kuwi kabèh lan saiki kowé ndelenga;

apa kowé ora pada gelem ngakoni déwé?

Aku ngekèki kabar bab perkara-perkara sing anyar wiwit saiki,

lan bab sing disimpen sing kowé durung weruh.

₇Ijik saiki bab kuwi enggoné dianakké ora dèk mbiyèn;

sak durungé kowé ora krungu bab kuwi,

karo perkara kuwi supaya kowé aja ngomong: Aku pantyèn wis weruh kok!

₈Kowé ora krungu utawa weruh,

uga kupingmu ora dibukak wiwit mbiyèn;

nanging Aku wis weruh, yèn kowé mblénjani ora setia lan ala banget,

lan wong ngarani kowé: wong sing mbruntak wiwit ing sak njeruhné weteng.

₉Awit sangka asma-Ku Aku ngempet nesu-Ku

lan awit sangka kaluhuran-Ku,

Aku ngekèki katrésnan marang kowé, terus kowé ora Tak entèkké

₁₀Lah kowé wis Tak dadèkké murni, nanging ora kaya slaka,

nanging kowé wis Tak uji ing pawoné kasangsaran.

₁₁Enggon-Ku bakal nindakké kuwi awit sangka Aku, ya awit sangka Aku déwé,

awit asma-Ku arep diregetké!

Aku ora bakal ngekèkké kamulyan-Ku marang liyané!”

₁₂“Rungokna Aku, hé Yakub,

lan kowé Israèl sing Tak tyeluk!

Aku iki tetep ora molah-malih, Aku iki sing wiwitan,

lan uga Aku sing pungkasan!

₁₃tangan-Ku sing uga nelesi bumi,

lan tangan-Ku tengen sing njèrèng langit.

Waktu Aku nyebut jenengé,

terus pada tukul njedul kabèh.

₁₄Kowé pada nglumpuka kabèh lan rungokna!

Sapa tunggalé sing ngomongké iki kabèh?

Wong sing ditrésnani karo GUSTI

bakal nindakké karepé Gusti kanggo Babèl

lan ngétokké kekuwatané tangané Gusti marang wong Kasdim.

₁₅Aku, ya Aku sing ngomong mengkono lan sing nyeluk uga,

Aku sing nekakké wong kuwi lan kabèh tumindaké bakal keturutan.

₁₆Pada nyedaka ing ngarep-Ku, iki rungokna:

Wiwit mbiyèn Aku ora tau ngomong karo meneng-meneng

lan sak njeruhné bab kuwi kelakon, Aku ing kono.”

Lan saiki Gusti Allah

ngutus aku karo Rohé.

₁₇Mengkéné tembungé GUSTI, Juru Penebusmu,

Sing Mahasutyi, Gusti Allahé Israèl:

“Ya Aku iki GUSTI, Gusti Allahmu,

sing mulangi marang kowé bab apa sing maédahi,

sing nuntun kowé ing dalan sing kudu mbok liwati.

₁₈Yèn kowé nggatèkké marang pitutur-pitutur-Ku,

tentrem rahayumu bakal kaya kali sing ora tau asat,

lan kabekjanmu bakal terus lubèr kaya ombaké segara sing ora tau lèrèn.

₁₉Turunanmu bakal kaya wedi

lan anak-putumu tyatyahé kaya wedi ing pinggir segara;

jenengé ora bakal dientèkké

utawa disingkirké sangka ngarep-Ku.”

₂₀Pada metua sangka Babèl, pada mlayua sangka Kasdim!

Bab iki wartakna lan kabarna karo swarané surak-surak!

Kuwi kabarké nganti tekan pojokané bumi!

Kabaraké: “GUSTI wis nebus Yakub abdiné!”

₂₁Wong kuwi pada ora ngelak,

waktu ketuntun karo Panjenengané ngliwati ara-ara samun;

Panjenengané ngetokké banyu sangka gunung watu.

Gunungé watu dibengkah terus metu banyuné.

₂₂“Para wong duraka pada ora kanggonan tentrem rahayu!”

mengkono tembungé GUSTI.