Yakobus 2

₁Para sedulurku, kowé kabèh kuwi wong sing pertyaya marang Yésus Kristus, Gusti kita sing mulya, enggonmu nglakokké pertyayamu aja nganggo nyawang rupané wong. ₂Jalaran yèn ana wong sing mlebu ing kumpulanmu nganggo ali-ali emas, nganggo sandangan apik-apik lan uga ana wong mlarat sing mlebu nganggo penganggo èlèk, ₃terus kowé pada ngajèni marang wong sing nganggo apik-apik mau, terus ngomong ngéné: “Sampéyan kula njaluk njagong ing panggonan sing apik kuwi”, nanging kanggo wong sing mlarat diomongi ngéné: “Sampéyan ngadek ing kono waé!” utawa: “Sampéyan lungguh ngisor kéné tyedak antyik-antyiké sikil kula”, ₄apa kowé ora wis pada mbédak-mbédakké sak njeruhné atimu lan tumindak dadi rèkter sing ala pikirané?

₅Rungokna ta, para sedulur sing tak trésnani, Gusti Allah apa ora wis milih wong-wong sing dianggep mlarat karo ndonya iki pada dadi sugih ing pertyaya lan pada dadi ahli warisé Kraton sing wis dijanjèkké marang sing pada nrésnani Panjenengané? ₆Nanging kowé kuwi wis pada ngrèmèhké wong-wong mlarat. Malah apa duduk wong-wong sugih sing pada nindes lan nyèrèt kowé marang pengadilan? ₇Apa duduk wong-wong kuwi sing pada ora ngajèni asma sing mulya, sing njalari kowé pada dadi duwèké Gusti Allah? ₈Yèn kowé netepi angger-angger sing apik sing ketulis ing Kitab: “Kowé trésnaa marang sak pepadamu kaya marang awakmu déwé,” dadi kowé nandangi betyik. ₉Nanging, yèn kowé pada nyawang rupané wong, kowé nglakoni dosa lan awit sangka angger-angger kuwi, terus nyata yèn kowé nglakoni panerak. ₁₀Jalaran sapa sing ngupaya netepi sak kabèhé angger-angger kuwi, nanging nglalèkké sak pérangan waé, wong kuwi kesalahan marang sak kabèhé. ₁₁Jalaran Panjenengané sing ngomong: “Kowé aja mlaku bédang,” kuwi uga ngomong: “Kowé aja matèni.” Dadi senajan kowé ora mlaku bédang, nanging yèn kowé matèni, kuwi kowé uga dadi wong sing nerak angger-angger. ₁₂Ngomonga lan tumindaka kaya wong sing bakal diadili perkarané karo angger-angger sing merdékakké wong. ₁₃Awit pengadilan sing tanpa welas bakal nandangi kanggo wong sing ora nglakoni kawelasan. Nanging kawelasan kuwi bakal ngluwihi pengadilan.

₁₄Para sedulurku, apa gunané yèn ana wong ngaku pada nduwèni pertyaya, nanging ora ana penggawéané? Apa pertyayané bisa nggawé slameté wong kuwi? ₁₅Yèn ana sedulur lanang utawa wadon sing ora nduwé sandangan lan kekurangan pangan sedina-dinané, ₁₆terus ana tunggalmu sing ngomong ngéné: “Lungaa, tak sangoni slamet, nganggoa sandangan sing anget lan mangana sing warek”, nanging ora ngekèki wong kuwi apa sing dadi kebutuhané, kuwi apa gunané? ₁₇Mengkono uga kanggo pertyaya: Yèn pertyaya kuwi ora dibarengi penggawé, pertyaya kuwi sejatiné mati.

₁₈Nanging bisa uga ana sing ngomong ngéné: “Kowé nduwé pertyaya, aku nduwé penggawé.” Aku bakal nyauri: “Tyoba duduhna pertyayamu sing tanpa penggawé kuwi marang aku lan aku bakal nduduhké marang kowé pertyayaku sangka penggawé-penggawéku.” ₁₉Kowé pertyaya yèn mung ana Gusti Allah siji? Kuwi betyik! Nanging demit-demit uga pertyaya bab kuwi lan pada gemeter. ₂₀Hé, wong bodo, apa kowé saiki gelem ngakoni, yèn pertyaya tanpa penggawé kuwi pertyaya sing kosong? ₂₁Abraham, bapak leluhur kita, apa ora awit sangka penggawé-penggawéné enggoné dibeneraké, nalika piyambaké ngurbanké Isak, anaké, ing mesbèh? ₂₂Kowé pada weruh, yèn pertyaya kuwi tumindaké bebarengan karo penggawé-penggawéné, lan awit sangka penggawé-penggawé kuwi pertyaya dadi sampurna. ₂₃Karo mengkono kedadian tenan tembungé sing tegesé ngéné: “Abraham pertyaya marang Gusti Allah, nanging ya pertyayané kuwi sing njalari Abraham dianggep bener.” Awit sangka kuwi Abraham disebut: “Kantyané Gusti Allah.” ₂₄Dadi kowé pada weruh, yèn manungsa enggoné dibeneraké jalaran sangka penggawé-penggawéné, ora mung sangka pertyayané waé. ₂₅Mengkono uga Rahab, lonté kuwi, apa ora awit sangka penggawéané enggoné dibeneraké, nalika ndelikké para tukang ngindik ing omahé, terus mitulungi, metu dalan liyané? ₂₆Awit kayadéné awak tanpa roh kuwi mati, mengkono uga pertyaya tanpa penggawé kuwi ya mati.