Para Rèkter 8

₁Wong Efraim terus pada ngomong marang Gidéon: “Penggawé sampéyan marang kita kuwi kaya apa? Nanging waktu sampéyan lunga bakal maju perang nglawan wong Midian, kita kok ora pada sampéyan tyeluk?” Banget-banget enggoné pada melèhké. ₂Semauré Gidéon marang wong mau: “Sing tak tindakké iki apa ta yèn ditanding karo penggawému kuwi? Asakané Efraim kuwi apa ora ngungkuli panèné anggur turunané Abièser? ₃Nanging Gusti Allah wis ngekèkké ratuné wong Midian, ya kuwi Orèb lan Seèb marang ing tanganmu; apa sing wis tak tindakké kuwi apa ta, yèn ditanding karo penggawému kuwi?” Bareng Gidéon ngomong mengkono, terus lilih nesuné wong mau marang dèkné.

₄Sak tekané Gidéon ing laut Yordan, terus nyabrang ditutké 300 wong mau, senajan ijik pada kesel, nanging ya ijik pada ngoyak. ₅Wong Sukot terus pada diomongi: “Wong sing pada mèlu aku kuwi mbok pada kok wènèhi roti, awit wis pada kesel, aku ijik pada ngoyak-oyak Sébah lan Salmuna, ratuné wong Midian.” ₆Nanging para penggedéné ing Sukot pada ngomong: “Sébah lan Salmuna apa wis ing tanganmu, nanging kula kok pada dikongkon ngekèki roti marang suradadu-suradadu sampéyan kuwi?” ₇Tembungé Gidéon: “Yèn mengkono yèn GUSTI ngekèkké Sébah lan Salmuna marang ing tanganku, awakmu bakal tak sapu karo eri ara-ara samun lan rerungkutan.” ₈Terus nerusaké mlakuné tekan ing Pnuèl, lan wong kono uga dipréntahké kaya mengkono, nanging wong Pnuèl kuwi ya nyauri kaya sing dadi semauré wong Sukot mau. ₉Wong Pnuèl terus diomongi uga: “Yèn aku bali slamet, menara iki bakal tak ambruké.”

₁₀Waktu semono Sébah lan Salmuna kuwi pada ing Karkor karo suradadu-suradaduné 15.000, ya kuwi turahané suradadu-suradaduné wong negara wétan kabèh, nanging sing wis pada mati 120.000 sing pada nggawa gaman pedang. ₁₁Gidéon terus ngluruk ngliwati wong sing pada manggon ing tarup, ing wétané Nobah lan Yokbéha, terus ngalahké suradadu iki, waktu wong-wong kuwi ngira wis pada aman. ₁₂Sébah lan Salmuna pada mlayu, nanging terus diuyak, ratuné wong Midian loro-loroné: Sébah lan Salmuna pada diukum lan suradadu-suradaduné dibuyaraké.

₁₃Sakwisé mengkono Gidéon anaké Yoas mulih sangka peperangan, mlakuné ngliwati unggah-unggahan Heres; ₁₄ana botyah lanang rayaté Sukot sing dityekel. Sakwisé ditakoni, terus dikongkon nyateti jenengé para penggedéné ing Sukot lan para tuwa-tuwané kanggo Gidéon, tyatyahé wong pitung puluh pitu. ₁₅Gidéon terus nemoni wong Sukot, lan ngomong: “Iki Sébah lan Salmuna, sing pada kok omongké karo nyepèlèkké marang aku: Sébah lan Salmuna apa wis ing tanganmu, nanging kula kok pada kudu ngekèki roti marang para wongmu sing kesel kuwi?” ₁₆Para tuwa-tuwané kuta terus pada diklumpukké terus njupuk eri ara-ara samun lan rerungkutan, digawé ngajar wong Sukot. ₁₇Uga menèh menara ing Pnuèl dirubuhké lan wong kuta kono pada dipatèni.

₁₈Sakwisé kuwi Gidéon terus ngomong marang Sébah lan Salmuna: “Ing ngendi wong-wong sing pada sampéyan patèni ing gunung Tabor?” Semauré: “Rupané kaya sampéyan, tindak-tanduké kaya anak ratu.” ₁₉Tembungé Gidéon: “Kuwi pada sedulur kula, anak ibu kula; kanggo GUSTI sing urip, yèn kuwi pada sampéyan uripi, sampéyan mesti ora kula patèni.” ₂₀Terus ngongkon marang Yètèr, anak mbarep: “Ngadeka, patènana?” Nanging wong enom kuwi ora ngelungké pedangé, awit wedi, awit ijik nom. ₂₁Sébah lan Salmuna terus pada ngomong: “Sampéyan déwé ngadeka mbabat kula, awit kaya wongé, mengkéné uga kekuwatané.” Gidéon terus ngadek lan matèni Sébah lan Salmuna, terus njukuki kalung-kalungé mbulan-mbulanan ing guluné unta-untané.

₂₂Sakwisé mengkono wong Israèl terus pada ngomong marang Gidéon: “Sampéyan muga gelem dadi pangwasa mrétah marang kita kabèh, ya sampéyan, ya anak-putu sampéyan, awit sampéyan sing ngluwari kita sangka tangané wong Midian.” ₂₃Semauré Gidéon marang wong-wong mau: “Aku ora bakal ngwasani kowé, lan anakku uga ora, nanging GUSTI sing ngwasani kowé kabèh.” ₂₄Lan menèh tembungé Gidéon: “Mung sak perkara sing dadi penjalukku marang kowé kabèh: saben wong sak panunggalmu ngekèkana aku anting-anting, sangka barang-rebutané.” Awit mungsuhé mau pada nganggo anting-anting, wong-wong kuwi kabèh wong Ismaél ₂₅semauré wong-wong mau: “kita pasrahké karo sak legané ati.” Terus pada njèrèng mori lan siji-sijiné pada nguntyalké anting-anting sangka barang-rebutané marang ing mori kuwi. ₂₆Nanging boboté anting-anting emas sing dijaluk Gidéon kuwi 1700 sèkel, durung kepitung sing rupa mbulan-mbulanan, ornamen kuping lan mori wungu nom tilas sandangané para ratuné wong Midian, uga kalung-kalungé ing guluné unta-untané. ₂₇Mas mau terus digawé Gidéon kanggo nggawé éfod, terus dipernahaké ing kutané, ing Ofra. Wong Israèl kabèh terus pada nandangi bédang karo nyembah éfod mau ing kono, lan kuwi dadi jiret kanggo Gidéon kabèh sak isiné omahé.

₂₈Kaya mengkono mau wong Midian enggoné pada teluk marang wong Israèl lan pada ora bisa ndangak menèh; negarané terus tentrem ing jaman Gidéon, lawasé patang puluh taun.

₂₉Yérubaal anaké Yoas terus lunga lan manggon ing omahé déwé. ₃₀Gidéon kuwi nduwé anak lanang pitung puluh, kuwi anaké déwé kabèh, awit bojoné okèh. ₃₁Bojoné wayuh ing Sikem ya nglairké anak lanang patutan karo dèkné, kuwi dikèki jeneng Abimèlèk.

₃₂Gidéon terus mati, waktu rambuté wis uwanen, lan dikubur ing kuburané bapaké: Yoas, ing Ofra, kutané wong Abièser.

₃₃Sakwisé Gidéon wong Israèl pada laku bédang menèh nyembah para Baal lan nganggep Baal-Berit dadi allahé. ₃₄Wong Israèl lali ora éling marang GUSTI, Gusti Allahé, sing wis ngluwari sangka pangwasané kabèh mungsuhé ing sak ubengé. ₃₅Uga ya pada ora mbales apik marang tyedak turunané Yérubaal-Gidéon sing timbang karo kabèh kabetyikan sing wis ditindakké marang wong Israèl.