Yérémia 11

₁Tembungé sing dipréntahké GUSTI marang Yérémia mengkéné: ₂“Rungokna isiné perjanjian iki lan kuwi préntahna marang wong Yéhuda lan sak isiné kuta Yérusalèm! ₃Préntahna marang wong kuwi: Mengkéné tembungé GUSTI, Gusti Allahé Israèl: Kenaa bebendu wong sing ora ngrungokké marang isiné perjanjiané iki, ₄sing wis Tak omongké marang leluhurmu, waktu Tak luwari sangka negara Egipte, sangka pawon nglebur wesi, karo tembungé mengkéné: Rungokna tembung-Ku lan lakonana kabèh sing Tak omongké marang kowé, nganti kowé bakal dadi umat-Ku lan Aku dadi Gusti Allahmu, ₅supaya Aku bisa netepi sumpah, sing Tak omongké marang para leluhurmu, yèn bakal Tak wènèhi tanah sing lubèr mèlek lan madu, kaya sing kelakon ing waktu iki.” Terus tembung semaurku: “Supaya kelakona mengkono, duh GUSTI!”

₆Tembungé GUSTI marang aku mengkéné: “Kabarna sak kabèhé tembungé iki ing kuta-kutané Yéhuda lan ing dalan-dalané Yérusalèm, mengkéné: Rungokna isiné perjanjian iki lan lakonana! ₇Awit Aku wis wanti-wanti ngomongi marang para leluhurmu, waktu pada Tak luwari sangka negara Egipte, tekan sepréné Aku tansah ngélingké: Rungokna tembung-Ku! ₈Nanging pada emoh ngrungokké lan nggatèkké, nanging déwé-déwé malah pada nékat nuruti atiné sing ala; Aku wis nekakké kabèh isiné perjanjiané iki, sing wis Tak omongké supaya digatèkké, nanging pada ora nggatèkké.”

₉Tembungé GUSTI marang aku: “Tunggalé wong Yéhuda lan wong isiné kuta Yérusalèm ketemu pada komplotan nglakoni ala. ₁₀Wong kuwi wis pada mbalèni penggawé alané para leluhuré, sing wis pada nulak ngrungokké tembung-Ku. Pada ngetutké mburi allah liyané lan dibektèni. Para turunané Israèl lan Yéhuda wis pada nyélaki perjanjian-Ku, sing Tak gawé karo para leluhuré. ₁₁Mulané mengkéné tembungé GUSTI: Aku bakal nibakké tyilaka marang bangsa iki, sing ora bisa diontyati lan yèn sambat marang Aku ora bakal Tak rungokké. ₁₂Lan senajan kuta-kutané Yéhuda lan wong Yérusalèm pada sambat marang allahé sing disembah karo kurban obongan, nanging allah kuwi babar pisan ora bisa mitulungi, waktu pada kena tyilaka. ₁₃Awit sak pira tyatyahé kuta-kutamu, ya semono tyatyahé allahmu, hé Yéhuda, lan sak pira tyatyahé dalan ing Yérusalèm, ya semono tyatyahé mesbèh gawéanmu kanggo allah sing ala kuwi, para mesbèh sing kanggo ngabekti marang Baal. ₁₄Nanging kowé, kowé aja ndongakké bangsa kuwi, awit Aku ora bakal ngrungokké, yèn ana sambaté marang Aku awit sangka sangsarané kuwi.

₁₈GUSTI wis ngekèki weruh marang aku, nganti aku ngerti; ing waktu kuwi Panjenengan, duh GUSTI, terus nduduhké penggawéané wong kuwi marang kula. ₁₉Nanging kula mbiyèn kaya tyempé sing nurut sing digiring bakal dibelèh, kula ora ngerti, yèn pada komplotan ngarah nyawa kula, omongané: “Hayuk kita pada ngrusak wit iki lan woh-wohé pisan! Hayuk iki dientèkké sangka tanahé wong urip, nganti jenengé ora katyeluk menèh.”