Bab waktu ngerak
1Tembungé GUSTI marang Yérémia bab waktu ngerak.
2Yéhuda kasusahan,
gapurané pada ambruk,
lan kétok memelas njepaplang ing lemah;
sambaté Yérusalèm munggah menduwur.
3Para penggedéné pada kongkonan wong-wong golèk banyu,
pada tekan ing sumur-sumur,
nanging ora olèh banyu,
terus pada bali karo kendi-kendi sing ijik kosong.
Pada isin, praupané mbrabak,
nganti sirahé dikudungi.
4Penggawéan ing kebon wis mandek,
awit ora ana udan ing negara,
terus wong tani pada gela lan sirahé dikudungi.
5Malah ana menjangan ing ara-ara
sing ninggal lunga anaké sing ijik entas lair,
awit ora ana suket nom.
6Kimar alasan pada ngadek ing puntuk-puntuk gundul,
mangap-mangap kaya asu alasan,
matané nglokro, awit ora ana suket.
7“Duh GUSTI, senajan duraka kita pada nuntut kita,
supaya Panjenengan gelem ngekèki bantuan marang kita,
awit sangka asma Panjenengan!
Awit okèh kesalahan kita,
kita pada nggawé dosa ing ngarepé Panjenengan.
8Duh Pengandel-andelé Israèl,
Juru pitulungan ing waktu kangèlan!
Kenèng apa nanging Panjenengan kaya wong mantya
ing negara kéné?
Kaya wong nglembara sing mung mampir
arep nginep waé?
9Kenèng apa Panjenengan kaya wong bingung,
kaya pahlawan sing ora saguh mitulungi?
Nanging Panjenengan apa ora ing tengah-tengah kita,
duh GUSTI, lan asma Panjenengan disebut ing nduwur kita.
Kita supaya aja nganti Panjenengan tégakké!”
10Mengkéné tembungé GUSTI kanggo bangsa iki: “Wong kuwi pada seneng nglembara lan ora ngendek sikilé. Mulané ora ndadèkké senengé GUSTI, nanging saiki Panjenengané gelem éling durakané lan arep ngukum dosané.” 11GUSTI ngomong marang aku: “Kowé aja ndedonga kanggo apiké bangsa iki! 12Senajan pada pasa Aku ora bakal ngrungokké; senajan pada masrahaké kurban obongan lan kurban panganan, Aku ora bakal seneng marang bangsa iki, nanging Aku bakal matèni bangsa iki karo pedang, pailan lan lara pès.”
13Aku terus ngomong: “Duh GUSTI, Gustiku! Para nabi apa ora wis nyritani marang wong-wong kuwi: Kowé ora bakal pada ngalami perang lan ora bakal katekan karo pailan, nanging kowé bakal Tak wènèhi tentrem rahayu, sing kuwat ana ing kéné!” 14GUSTI sing semaur marang aku: “Para nabi kuwi pada ngomongké goroh atas asma-Ku! Aku ora ngutus lan ngekèki préntah lan ora ngekèki tembung marang para wong kuwi. Wong kuwi pada nglairké wahyu goroh, nubuaté sing kosong lan akal kepinterané atiné déwé. 15Mulané tembungé GUSTI kanggo para nabi sing pada ngomongké kanggo asma-Ku, nanging Aku ora ngutus wong-wong kuwi lan sing omong: Ing kéné ora bakal katekan perang lan pailan: Para nabi kuwi déwé sing bakal entèk karo perang lan pailan! 16Lan bangsa sing pada dinubuwati kuwi bakal pada mati glangsaran ing dalan-dalané Yérusalèm awit sangka perang lan pailan lan ora ana wong sing bakal mendem wong-wong kuwi: ya wong-wong kuwi déwé, bojoné lan anak-anaké lanang lan wadon. Kaya mengkono enggon-Ku bakal ngutahké penggawé alané marang wong-wong kuwi.”
17Omongna tembung iki marang wong-wong kuwi:
“Luhku trotyosan
awan wengi tanpa mandek,
awit prawan, anaké wadon bangsaku, ketaton banget,
tatuné ora bisa ditambani babar pisan.
18Yèn aku metu menyang ing ara-ara
ing kana ana wong sing pada mati,
awit dipatèni karo pedang!
Yèn aku mlebu ing kuta
ing kana ana wong sing pada lara kaliren!
Uga nabi lan imam
pada nglembara ing negara sing ora dikenal.”
19Yéhuda apa Panjenengan tampik babar pisan?
Ati Panjenengan apa jelèh marang Sion?
Kenèng apa nanging kula pada Panjenengan digebuki
nganti ora bisa waras babar pisan?
Kula pada ngarep-arep tentrem rahayu,
nanging ora ana apa-apa sing apik,
ngentèn-entèni kewarasan,
nanging sing ana mung rasa wedi.
20Duh GUSTI, kula pada ngrumangsani tindak dursila kula
lan durakané para mbah kula;
tenan, kula nggawé dosa marang Panjenengan.
21Panjenengan supaya aja nampik kita, awit sangka asma Panjenengan,
aja nganti nyepèlèkké kaluhurané dampar Panjenengan.
Supaya éling marang perjanjiané Panjenengan
karo kita, aja Panjenengan batalké!
22Sangka tunggalé para déwané para bangsa,
sing tanpa guna kuwi,
apa ana sing bisa nibakké udan?
Apa langit déwé bisa ngekèki udan deres?
Apa ora mung Panjenengan déwé, duh GUSTI,
Gusti Allah kita, Pengandel kita sing nindakké perkara kuwi kabèh?
