Israèl ninggalké Gusti
1Tembungé GUSTI marang aku mengkéné: 2“Budala ngomongi wong sak isiné Yérusalèm: Mengkéné tembungé GUSTI:
Aku kèlingan marang katrésnanmu ing waktu nom-nomanmu,
marang katrésnanmu waktu kowé dadi mantèn,
enggonmu ngetutké Aku ing ara-ara samun,
ing negara sing ora ana tetukulané.
3Ing waktu semono Israèl dadi sutyi kanggo GUSTI,
kanggo woh wiwitan sangka panènané.
Sak kabèhé wong sing mangan mesti kesalahan,
kena karo tyilaka,
mengkono tembungé GUSTI.
4Hé tyedak turunané Yakub, rungokna tembungé GUSTI,
hé sak kabèhé brayaté tyedak turunané Israèl.
5Mengkéné tembungé GUSTI:
Para leluhurmu nindakké ora bèrès apa awit sangka Aku
nanging pada ngedohi Aku,
lan terus ngetutké déwa sing tanpa guna
nganti pada ora olèh apa-apa?
6Lan kok pada ora takon menèh: Ing ngendi GUSTI,
sing nuntun kita metu sangka negara Egipte;
sing nuntun kita ing ara-ara samun,
ing negara sing bongkor lan legak-legok,
ing tanah sing garing lan peteng,
ing tanah sing ora dilakoni wong
lan ora dipanggoni karo manungsa?
7Kowé wis Tak tuntun menyang negara sing subur,
supaya ngrasaké wohé lan sak pametuné kabèh
sing betyik sangka kono.
Nanging bareng kowé wis mlebu ing tanah-Ku,
kuwi kowé najisaké,
tanah duwèk-Ku kowé ndadèkké rereget.
8Para imam ora takon menèh:
GUSTI ing ngendi?
Para wong sing nyekel angger-angger wis ora kenal marang Aku menèh,
lan para pangon pada nyingkur Aku.
Para nabi pada nubuat kanggo Baal,
pada ngetutké mburi marang sing tanpa guna.
9Mulané Aku bakal nganakké perkaran menèh karo kowé kabèh,
lan karo anak putumu Aku bakal nganakké perkaran,
mengkono tembungé GUSTI.
10Nyabranga waé menyang tanah pinggiré segarané wong Kitim lan sawangen;
ngongkona wong menyang Kedar lan gatèkna tenan!
Titènana apa ana sing kelakon kaya mengkéné iki!
11Apa ana bangsa sing ngijoli allahé,
senajan kuwi sak temené duduk allah?
Nanging umat-Ku pada ngijoli Kaluhurané
karo sing ora ana gunané.
12Hé langit, pada nggumuna awit sangka sing kaya mengkono kuwi,
ndredeka lan gemetera sing luwih banget,
mengkono tembungé GUSTI.
13Awit umat-Ku nglakoni dosa kaping pindo:
pada nyingkur Aku,
sing dadi sumberé urip,
arep ngeduk blumbang kanggo awaké déwé,
ya kuwi blumbang sing botyor, sing ora bisa ngadahi banyu.
14Israèl kuwi batur tukon, apa anak-anaké batur?
Kenèng apa kok dadi rampasan?
15Singa nom pada nggeruh marang bangsa kuwi,
karo swara banter,
negarané didadèkké bongkor,
kuta-kutané diobongi, ora dienggoni menèh.
16Uga para wong Mèmfis lan Tapanhes
pada nggunduli batuké sirahmu.
17Apa ora kowé déwé sing njalari kowé katekan
sing kaya mengkono kuwi,
awit kowé nyingkur GUSTI, Gusti Allahmu,
waktu Panjenengané nuntun kowé ing ndalan?
18Lah saiki, apa olèh-olèhmu enggonmu lunga menyang ing Egipte,
apa arep ngombé banyuné kali Nil?
Lan apa batinmu enggonmu lunga menyang ing Asyur,
apa arep ngombé banyuné kali Efrat?
19Penggawé alamu bakal ngrangkèt kowé,
lan awit nyingkur Aku, kuwi bakal nyèksa kowé!
Ngertia lan delengen, sak pira ala lan perihé
kowé nyingkur GUSTI, Gusti Allahmu kuwi;
lan ora gemeter wedi marang Aku,
mengkono tembungé Gusti, GUSTI sing ngwasani langit lan bumi.
20Awit wiwit mbiyèn enggonmu nugeli pasanganmu
lan medoti taliné sing nalèni kowé,
lan omong: Aku emoh dadi batur menèh.
Malah ing saben puntuk-puntuk sing metongol,
lan ing sak ngisoré wit sing ngrembuyung,
kowé turu lan laku bédang.
21Nanging kowé Tak tukulké dadi wit anggur pilihan,
lan dadi wiji sing murni.
Kenèng apa ta, nanging kowé kok malih dadi wit sing mambu penguk,
dadi wit anggur alasan!
22Malah, senajan kowé adusa karo banyu awu
lan nganggo sabun okèh,
nanging blentongé kesalahanmu ora ilang
ing mripat-Ku,
mengkono tembungé Gusti Allah.
23Kepriyé kowé kok wani ngomong: Aku ora tau najisaké awakku,
aku ora tau ngetutké mburi para Baal?
Delengen tindak-tandukmu ing legokan,
ngertènana apa sing wis kok lakoni;
hé, unta wadon sing èntèng sikilé lan mbloya-mblayu mbrana-mbréné,
24sing mbedal mblayu menyang ara-ara samun,
awit kepéngin ngisis!
Sapa sing bisa ngendek enggoné gandrung?
Kabèh sing nggolèki dèwèké, ora perlu rekasa,
bakal pada ketemu ing waktu kawinan.
25Jaganen, supaya sikilmu ora nganggo sepatu,
lan gorokanmu ngelak!
Nanging kowé ngomong: Tanpa guna! Tanpa guna!
Awit kula seneng marang wong-wong mantya,
mila kula bakal ngetutké nang mburiné wong-wong kuwi.
26Kaya wirangé maling sing konangan,
mengkono enggoné turunané Israèl kewirangan,
ya kuwi para ratuné, penggedéné, para imamé lan nabiné,
27sing ngomong marang kayu sak tengkel:
Sampéyan kuwi bapak kula!
lan marang watu: Sampéyan kuwi sing nglairké kula!
Tenan, pada nyingkur marang Aku
lan ora ngadepké praupané marang Aku,
nanging bareng katekan bebaya, terus ngomong:
Panjenengan supaya gelem mitulungi kula!
28Ana ngendi para allahmu, sing kok nggawé kanggo awakmu déwé kuwi?
Bèn pada tangi, yèn bisa mitulungi kowé,
ing waktu kowé nemu tyilaka.
Hé Yéhuda, awit kaya okèhé kuta-kutamu,
ya semono kuwi uga okèhé allahmu!
29Apa perlune kowé arep bantahan karo Aku?
Kowé kabèh wis pada mblénjani Aku,
mengkono tembungé GUSTI.
30Tanpa guna enggon-Ku nggebuki anak-anakmu,
piwulang ora dianggep
pedangmu déwé wis mangan para nabimu nganti entèk,
kaya singa nom sing nubruk nyempali pangané.
31Kowé kuwi tyedak turunané sapa?
Gatèkna tembungé GUSTI!
Apa Aku wis dadi ara-ara samun kanggo Israèl
utawa negara sing peteng ndedet?
Kenèng apa umat-Ku kok ngomong: Kula wis merdéka,
kula pada ora gelem nemoni menèh ing ngarepé Panjenengan?
32Prawan apa bisa lali marang barang rerégané,
utawa pengantèn wadon lali marang patyakan mantèné?
Nanging umat-Ku lali marang Aku
wiwit ing waktu sing ora kena diitung suwéné.
33Apik temen enggonmu nata dalanmu
kanggo nggolèki katrésnan!
Mulané kowé wis kulina nglakoni sing ala.
34Nganti getihé para wong mlarat sing ora salah ketemu
ing jubahmu;
ora waktu pada mbobol arep maling enggoné pada kok konangi!
Senajan kabèh kuwi mengkono,
35nanging kowé ngomong: Aku ora nggawé dosa!
Pantyèn bebenduné wis sumingkir sangka aku!
Aku arep nggawa kowé menyang pengadilan,
awit kowé ngomong: Aku ora nggawé dosa!
36Entèng temen penganggepmu
ing bab ngowahi tindak-tandukmu kuwi!
Kowé bakal kisinan uga awit sangka Egipte,
kaya kowé ngalami kisinan awit sangka Asyur.
37Sangka kana uga kowé bakal metu
karo ngangkat tanganmu,
awit GUSTI wis nampik para sing kowé endelaké,
lan kowé ora bakal olèh nggawé karo para wong kuwi.”