Janji mulihké Israèl
1Tembungé GUSTI marang Yérémia: 2“Mengkéné tembungé GUSTI, Gusti Allahé Israèl: Sak kabèhé tembungé sing Tak omongké marang kowé kuwi tulisen ing kitab. 3Awit, bakal tekan ing waktuné, mengkono tembungé GUSTI, Aku bakal mulihké kahanané umat-Ku Israèl lan Yéhuda, tembungé GUSTI lan Aku bakal mbalèkké para wong kuwi menyang negara sing wis Tak wènèhaké marang para leluhuré lan bakal nduwèni kuwi.”
4Iki tembungé sing dipréntahké karo GUSTI bab Israèl lan Yéhuda:
5“Aku wis krungu,
jeritan awit sangka wedi,
rasa wedi lan ora ana katentreman,
mengkono tembungé GUSTI.
6Tyoba takona lan deloken,
apa ana wong lanang sing nglairké anak?
Kenèng apa sing Tak sawang saben wong lanang
numpangké tangané ing wetengé kaya tyarané wong wadon, sing mbayi?
Kenèng apa praupané pada kétok putyet?
7Oh, tenan ta enggoné wedi dina kuwi,
ora ana tandingé;
kuwi dina kasusahan kanggo Yakub,
nanging bakal diluwari.
8Ing dina kuwi, mengkono tembungé GUSTI sing ngwasani langit lan bumi, Aku bakal nugel pasangané sangka guluné wong-wong kuwi lan medoti tali-taliné sing nyingseti lan wong kuwi bakal ora pada dadi batur menèh marang wong mantya. 9Wong kuwi bakal pada ngabdi marang GUSTI, Gusti Allahé lan marang Daved, ratuné sing bakal Tak dekké.
10Hé abdi-Ku Yakub, kowé aja wedi,
mengkono tembungé GUSTI,
hé Israèl, kowé aja giris!
Awit, Aku ngluwari kowé sangka panggonan adoh,
lan turunanmu sangka negarané pembuwangan.
Yakub bakal mulih lan uripé bakal seneng lan tentrem,
ora ana sing ngagèt-ngagèti.
11Awit Aku nunggal karo kowé,
mengkono tembungé GUSTI,
perlu mitulungi kowé.
Kabèh bangsa sing Tak pasrahi kowé ing sak tengahé,
kuwi bakal Tak entèkké,
nanging kowé ora bakal Tak tumpes tyutes.
Aku bakal nggebuki kowé miturut karo angger-angger,
nanging Aku babar pisan ora nganggep kowé tanpa kesalahan.
12Tenan, mengkéné tembungé GUSTI:
Laramu wis banget,
tatumu ora bisa ditambani!
13Ora ana sing mbélani wewenangmu,
ora ana tambané udunmu,
kowé ora bakal bisa waras!
14Sak kabèhé wong sing seneng marang kowé,
wis pada lali marang kowé,
wis ora ana sing nakokké kowé menèh.
Aku wis nggebuki kowé
kaya tyarané satru
karo gebukan sing sak kerengé.
Awit kesalahanmu okèh,
lan okèh tyatyahé dosamu.
15Kenèng apa kowé sambat-sambat awit sangka laramu,
sangka perihmu sing banget?
Awit kesalahanmu okèh,
lan okèh banget tyatyahé dosamu,
mulané Aku nindakké kuwi kabèh kanggo kowé.
16Nanging kabèh sing nguntal kowé, bakal entèk déwé,
lan kabèh mungsuhmu bakal pada mlebu ing tawanan;
wong sing njukuki kowé, bakal pada dadi rayahan,
lan kabèh wong sing ngrampasi kowé bakal pada Tak dadèkké sing direbut.
17Awit Aku bakal maraské kowé,
Aku bakal ngobati korèng-korèngmu,
mengkono tembungé GUSTI,
awit wong kuwi pada ngarani kowé wong buwangan,
ya kuwi turahé sing ora ana sing nakokké babar pisan.
18Mengkéné tembungé GUSTI:
Aku bakal mulihké kahanané tarup-tarupé Yakub,
lan melasi panggonané;
kuta kuwi bakal dibangun menèh ing sak nduwuré jugrukané,
lan kratoné bakal ngadek ing panggonané sing lawas.
19Kidung maturkesuwun bakal krungu ing sak tengahé,
uga swarané wong pada bungah,
Aku bakal ndadèkké tangkar tumangkar,
lan ora bakal suda menèh.
Aku bakal ndadèkké wong kuwi pada diluhurké
lan ora disepèlèkké menèh!
20Anak-anaké bakal dadi pada kaya mbiyèn,
lan pasamuané bakal tetep urip ing ngarep-Ku.
Aku bakal ngukum kabèh wong sing pada meres.
21Wong sing mréntah bakal njedul sangka antarané wong-wong kuwi déwé
lan wong sing mréntah bakal tukul sangka tengahé;
Aku bakal nggawé bisa teka wong kuwi,
lan tyedak karo Aku.
Awit sapa sing wani ngetohké nyawané
supaya tyedak karo Aku?
Mengkono tembungé GUSTI.
22Nanging kowé bakal dadi umat-Ku
lan Aku dadi Gusti Allahmu.”
23Delengen! Angin lesusé GUSTI,
ya kuwi panasé bebenduné,
wis metu nyamber-nyamber,
angin lésus
lan nyerang sirahé para wong duraka.
24Bebenduné GUSTI sing mulat-mulat kuwi
ora bakal sirep,
nganti apa sing wis dirantyam ing atiné
wis kaleksanan lan diwujutké;
ing pungkasané jaman, kowé bakal ngerti bab kuwi.
