Perjanjian anyar
1“Tembungé GUSTI mengkéné: Ing waktu kuwi Aku bakal dadi Gusti Allahé kabèh brayaté turunané Israèl lan Israèl kabèh bakal dadi umat-Ku.
2Mengkéné tembungé GUSTI:
Turahané bangsa sing utyul sangka pedang olèh kawelasan ing ara-ara samun!
Israèl lunga nggolèki katentremané déwé!
3GUSTI ngétok marang kowé sangka kadohan, tembungé:
Aku trésna kowé karo katrésnan sing langgeng,
mulané Aku nerusaké kasetian-Ku marang kowé.
4Aku bakal mbangun kowé menèh,
nganti kowé dibangun,
hé anak wadon Israèl!
Kowé bakal ndandani awakmu menèh karo terbangan,
lan metu karo jejogètan kebungahan.
5Kowé bakal nggawé kebon anggur menèh
ing pegunungan Samaria;
nanging para wong sing pada nggawé kuwi
bakal ngunduh pametuné uga.
6Bakal tekan ing wantyiné
para wong sing jaga bakal pada mbengok-mbengok ing pegunungan Efraim:
Hayuk, pada munggah menyang Sion
teka ing ngarepé GUSTI, Gusti Allah kita!
7Awit mengkéné tembungé GUSTI:
Pada surak-suraka kanggo Yakub karo kebungahan,
bungah-bungaha ing bab penggedéné para bangsa!
Wartakna, memujia lan omongna:
GUSTI wis mitulungi umaté,
ya kuwi turahé Israèl!
8Tenan, Aku bakal nuntun para wong kuwi
sangka negara lor,
lan bakal nglumpukké wong-wong kuwi sangka
pojokané bumi,
tunggalé ana sing lamur lan lumpuh,
ana wong wadon sing ijik meteng
bareng karo kumpulané wong sing nglairké anak;
baliné mréné dadi pasamuan sing gedé.
9Tekané wong-wong kuwi karo nangis,
Aku bakal nuntun wong-wong kuwi karo ngekèki panglipuran;
Aku bakal nuntun mlakuné menyang kali-kali, liwat ing dalan sing rata, nang kono ora bakal pada kesandung;
awit Aku wis dadi bapaké Israèl,
nanging Efraim kuwi anak-Ku sing mbarep.
10Hé para bangsa, pada rungokna tembungé GUSTI,
kuwi wartakna ing tanah-tanah pinggiré segara sing adoh,
omongna: Panjenengané sing wis mbuyarké Israèl
gelem nglumpukké menèh
lan njaga kaya pangon marang kumpulané wedusé.
11Awit GUSTI wis ngluwari Yakub,
wis nebus sangka tangané wong sing luwih rosa.
12Mulané bakal pada teka karo surak-surak
ing pegunungan Sion,
lan praupané abang sumringah,
awit sangka kawelasané GUSTI,
sing rupa gandum, anggur lan lenga,
uga tyempé-tyempé lan sapi-sapi;
uripé bakal kaya taman sing kesiram banyu,
lan ora bakal kétok gloyoran menèh.
13Ing waktu kuwi prawan-prawan pada seneng-seneng
jejogètan kebungahan
wong enom lan wong tuwa bakal pada bungah-bungah.
Aku bakal nggantèni kasangsarané dadi kabungahan,
nglipur lan mbungahké wong-wong kuwi
sakwisé pada ngalami kasusahan.
14Aku bakal mareki nyawané para imam karo kalubèran,
umat-Ku bakal Tak wareki karo kawelasan-Ku.
Mengkono tembungé GUSTI.
15Mengkéné tembungé GUSTI:
Rungokna! Ing Rama krungu swarané tangis,
tangis sing ngereské ati.
Rahèl nangisi anak-anaké,
nulak dilipur jalaran sangka anak-anaké,
awit wis pada ora ana menèh.
16Mengkéné tembungé GUSTI:
Empeten enggonmu nangis,
lan empeten dlèwèrané luh sangka mripatmu,
awit kanggo kangèlanmu ana ganjarané,
mengkono tembungé GUSTI,
anak-anakmu bakal mulih
sangka negarané mungsuh.
17Ijik ana pengarep arep kanggo kowé mbésuk,
anak-anakmu bakal mulih menyang panggonané déwé,
mengkono tembungé GUSTI.
18Aku wis krungu tenan tangisané Efraim:
Panjenengan wis ngrangkèt kula,
lan kula wis nampani rangkètan kuwi,
kaya pedèt sing ora dilatih.
Kula supaya Panjenengan balèkké,
supaya kula mratobat,
awit Panjenengan kuwi GUSTI,
Gusti Allah kita.
19Tenan, bareng kula mratobat,
kula getun,
bareng kula ngerti tegesé awak kula déwé,
kula tyeblèk-tyeblèk pupuné kula,
kanggo tanda susah,
kula rumangsa isin lan kisinan,
awit kula ngalami sing njijiki
ing waktu nom-noman kula.
20Apa Efraim kuwi duduk anak-Ku sing ditrésnani
utawa botyah klangenan-Ku?
Awit yèn Tak welèhké,
Aku tansah kèlingan marang dèwèké,
awit sangka kuwi ati-Ku trenyuh,
ora bisa ora, Aku mesti bakal ngekèki kawelasan.
Mengkono tembungé GUSTI.
21Kowé ngedekna tugu-tugu ing daratan kanggo kowé,
lan masanga tanda-tanda dalan,
delengen dalan gedé sing tenan,
ya kuwi dalan sing wis kok liwati!
Balia, hé para prawan Israèl,
balia menyang kuta-kutamu kéné!
22Hé botyah wadon sing wangkot,
ijik pira suwéné enggonmu mangu-mangu?
Awit GUSTI nggawé sing anyar ing bumi:
wong wadon ngrangkul wong lanang.”
23Tembungé GUSTI sing ngwasani langit lan bumi, Gusti Allahé Israèl, mengkéné: “Yèn Aku wis mulihké kahanané para wong kuwi, wong bakal ngutyapké tetembungan iki menèh ing negara Yéhuda lan ing kuta-kutané:
GUSTI mberkahi kowé
panggonané kabeneran,
gunung sing sutyi!
24Yéhuda uga sak kabèhé kuta-kutané bakal tetep ing pernahé, uga para wong tani, para sing nglembara karo kumpulané kéwan-kéwan. 25Awit Aku bakal nggawé segeré wong sing kesel lan wong sing ngenes bakal Tak wareki.”
26Mulané aku tangi lan weruh; enggonku turu kepénak.
27“Bakal tekan wantyiné, mengkono tembungé GUSTI, Aku bakal nglubèri turunané Israèl lan Yéhuda karo wiji manungsa lan kéwan. 28Kaya ing mbiyèn Aku tyepak-tyepak arep mbedoli lan ngembrukké para wong kuwi, supaya bubrah, ngrusak lan tyilaka, kaya mengkono uga Aku gelem mbangun lan nandur. Mengkono tembungé GUSTI.
29Ing waktu kuwi bakal ora ana wong sing ngomong menèh:
Para bapak pada mangan woh anggur mentahan,
anak-anaké pada linu untuné,
30nanging: Saben wong bakal mati awit sangka dosané déwé; saben wong sing mangan woh anggur mentahan, untuné dadi linu.
31Mengkéné tembungé GUSTI: bakal tekan ing wantyiné, Aku bakal nggawé perjanjian anyar karo wong Israèl lan Yéhuda, 32ora kaya perjanjian sing Tak gawé karo leluhuré, waktu Aku nuntun tangané, ing waktu ngetokké para wong kuwi sangka negara Egipte; perjanjian kuwi wis disélaki; senajan Aku dadi Gusti, sing ngwasani wong-wong kuwi, mengkono tembungé GUSTI. 33Nanging perjanjian sing bakal Tak gawé karo wong Israèl, sakwisé waktu kuwi, mengkono tembungé GUSTI kuwi mengkéné: angger-angger-Ku bakal Tak wènèhaké ing batiné lan Tak tulis ing atiné; Aku terus bakal ngadek dadi Gusti Allahé lan wong-wong kuwi bakal pada dadi umat-Ku. 34Uga ora perlu wong ngekèki piwulang menèh marang sak pepadané, utawa seduluré mengkéné: Kowé manuta marang GUSTI! Awit wong kuwi kabèh, gedé tyilik, bakal pada kenal marang Aku, mengkono tembungé GUSTI, awit kesalahané bakal Tak ngapura lan dosané wis ora Tak éling menèh.”
35Mengkéné tembungé GUSTI,
sing ngekèki srengéngé digawé madangi awan
sing netepké mbulan lan lintang-lintang
kanggo madangi mbengi,
lan nglebur segara, nganti ombaké molak-malik,
asmané GUSTI sing ngwasani langit lan bumi:
36“Kaya sing ditentokké kuwi enggoné ora bakal owah gingsir sangka ngarep-Ku,
mengkono tembungé GUSTI,
ya kaya mengkono uga turunané Israèl ora bakal pedot-pedot enggoné dadi bangsa ing ngarep-Ku
ing sak uruté jaman.
37Mengkéné tembungé GUSTI:
Kaya langit ora kena diukur,
lan dasar-dasaré bumi ngisor ora bisa dipriksa,
mengkono uga Aku ora bakal nampik kabèh tyedak turunané Israèl, awit kabèh penggawéné.
Mengkono tembungé GUSTI.
38Bakal tekan ing wantyiné, mengkono tembungé GUSTI, kuta kuwi bakal dibangun menèh ngadep marang GUSTI, wiwit sangka menara Hananéèl tekan ing gapura Pojok, 39lan diukur diteruské tekan ing puntuk Gareb, terus ménggok nang Goa, 40lan sak ratané legokan kuwi uga mayit-mayit lan awuné kurbané, uga kabèh lemah ing sak pinggiré kali Kidron nganti tekan ing pojoké gapura Jaran, mengétan, kuwi bakal dadi sutyi kanggo GUSTI. Wong ora bakal mbubrah utawa ngembrukké menèh ing selawasé.”
