Ramalan kanggo bangsa-bangsa liyané
Tembungé Gusti kanggo para bangsa
1Tembungé GUSTI marang Yérémia kanggo para bangsa.
Kanggo Egipte
2Kanggo Egipte.
Kanggo para suradaduné Parao Neko, ratu ing Egipte, sing ngedekké tarup ing pinggir kali Efrat, ing sak tyedaké Karkemis lan sing dikalahké karo Nebukadnésar, ratu ing Babèl, waktu ing taun sing kaping papat pepréntahané Yoyakim, anaké Yosia, ratu ing Yéhuda:
3“Tyepakna tamèng gedé lan tamèng tyilik
lan majua perang!
4Hé para suradadu numpak jaran,
jaranmu tlapakana lan tunggangana!
Nataa ing panggonanmu karo nganggo topi waja,
landepana tumbakmu,
nganggoa klambi wesi!
5Kenèng apa sing Tak sawang
pada wedi
lan pada mundur?
Penggedéné pada kalah,
mblayu nasar-nasar,
tanpa nolah-nolèh,
rasa wedi sangka kéblat papat!,
- mengkono tembungé GUSTI—.
6Wong sing èntèng sikilé ora bisa mlayu,
pahlawan ora bisa utyul,
ing sisih lor ing pinggir kali Efrat
pada kejengklok lan ambruk.
7Sapa ta sing mbludak kaya kali Nil
lan sing banyuné molak-malik kaya kali?
8Ya kuwi Egipte sing mbludak kaya kali Nil,
lan banyuné molak-malik kaya kali.
Sumbara: Aku arep nglubèri lan nutupi bumi
ngentèkké kuta sak isiné.
9Hé jaran, pada majua!
Hé kréta perang, pada mbalapa!
Hé para pahlawan majua perang!
Hé kowé wong Etiopia lan wong Libia
sing nggawa tamèng
lan wong Lidiya sing mentèng gendéwa!
10Iki dinané GUSTI sing ngwasani langit lan bumi,
dina tibané balesan marang para mungsuhé.
Pedang bakal mangan nganti warek,
lan nyedot getihé nganti marem.
Awit GUSTI sing ngwasani langit lan bumi
nganakké kurban sing dibelèh ing negara lor
ing sak tyedaké kali Efrat.
11Hé prawan wadon Egipte!,
menyanga ing Giléad njupuk balsem!
Ora ana gunané enggonmu nggolèk tamba okèh,
kowé ora bakal bisa waras!
12Para bangsa wis pada krungu kanggo tyirimu,
bumi wis kebak sambatmu,
awit para pahlawan pada tunjang-tunjangan,
loro-loroné bareng ambruk.”
13Tembungé GUSTI marang Yérémia, bab tekané Nebukadnésar, ratu Babèl, arep menangké negara Egipte:
14“Kabarna ing Egipte,
lan omongna ing Migdol!
Omongna ing Mèmfis lan ing Tapanhes!
Tuturana: Njukuka panggonanmu lan tata-tataa,
awit ing sak kiwa-tengenmu wis resik,
dipangan karo pedang!
15Kenèng apa Apis mblayu
sapimu lanang apa ora kuwat ngadepi?
Tenan, GUSTI wis menangké dèwèké!
16Sangka tengahmu okèh sing kejengklok
lan ambruk,
sing siji omong marang sijiné:
Hayuk pada mulih menyang bangsa kita,
negara kelairan kita,
perlu ngéndani pedang sing ngamuk iki!
17Nyebuta jenengé Parao, ratu ing Egipte:
Tukang ramé sing ora nggunakké waktu sing betyik.
18Kanggo Aku sing urip,
mengkono tembungé Ratu
sing asmané GUSTI sing ngwasani langit lan bumi,
tekané bakal kaya waé gunung Tabor
sing metongol duwur ing antarané gunung-gunung liyané,
kaya gunung Karmèl ing pinggir segara.
19Hé anak wadon Egipte sing wis suwé manggonmu
nyepakna samubarang sing kanggo mlakumu
menyang ing pembuwangan.
Awit Mèmfis bakal dadi sepi mamring,
didadèkké ambruk sing ora dienggoni menèh.
20Egipte kuwi pedèt sing bregas,
nanging ana laler siji sing nekani sangka lor.
21Uga suradadu bayaran ing kono,
kuwi kaya pedèt-pedèt sing lemu,
pada minger lan mlayu bebarengan,
pada ora bisa ngadepi,
awit dinané tyilaka nyerang marang wong-wong kuwi,
ya kuwi waktu tibané paukumané.
22Swarané kaya ula sing ngeses,
yèn pada maju karo suradadu;
pada nyerang marang dèwèké karo nggawa kampak
kaya para blandong.
23Wong kuwi pada negori alasé,
- mengkono tembungé GUSTI, -
senajan ora kena dileboni:
awit luwih okèh tenimbang walang,
tanpa itungan tyatyahé.
24Anak wadon Egipte dadi kewirangan
dipasrahké marang ing tangané bangsa
sangka elor.”
25Tembungé GUSTI sing ngwasani langit lan bumi, Gusti Allahé Israèl: “Aku nekakké paukuman marang retya Amon sangka Tebe, marang Parao uga negara Egipte, para déwané lan para ratuné, ya kuwi marang Parao uga para wong sing pertyaya marang dèwèké. 26Aku bakal ngekèkké wong-wong kuwi ing tangané wong sing ngarah marang nyawané, ya kuwi ing tangané Nebukadnésar, ratu Babèl lan para pegawéné. Nanging sakwisé kuwi, negara kuwi bakal dienggoni kaya dèk jaman mbiyèn, - mengkono tembungé GUSTI—.
27Nanging kowé, hé abdi-Ku Yakub, aja wedi,
hé Israèl, aja wedi!
Awit, Aku mitulungi kowé sangka
panggonan sing adoh,
lan turunanmu sangka negara pembuwangané.
Yakub bakal bali mulih
lan urip ayem lan tentrem,
tanpa ana sing nggawé wedi.
28Nanging kowé, hé abdi-Ku Yakub, aja wedi,
- mengkono tembungé GUSTI—,
awit Aku nuntun kowé,
kabèh bangsa ing negara,
panggonan enggon-Ku mbuyarké kowé,
kuwi bakal Tak entèkké,
nanging kowé kuwi ora bakal Tak entèkké,
Aku bakal nyabeti kowé miturut angger-angger,
nanging Aku babar pisan ora nganggep kowé
tanpa kesalahan.”
