1Yèn sirahku kebak banyu,
lan mripatku dadi sumberé luh,
mesti awan wengi enggonku nangisi
patiné para botyah wadoné bangsaku.
2Yèn aku nduwé tarup ing ara-ara samun,
kanggo wong sing nglembara,
aku mesti bakal lunga adoh ninggal bangsaku!
Awit kabèh wong mlaku bédang,
golongané wong sing ora setia.
3Kuwi pada mentèng ilaté kaya gendéwa
sing ala lan duduk kabeneran, ngwasani negara.
Tenan, kebatyut-batyut enggoné pada nglakoni sing ala,
nanging pada ora kenal marang GUSTI.
4Apiké saben wong jaga-jaga marang kantyané,
lan aja ngandel marang saben sedulur,
awit kabèh sedulur dadi tukang ngapus
lan saben kantya mlaku mbrana-mbréné gawéané seneng ngarani ala.
5Sing siji ngapusi sijiné,
lan ora ana wong siji-sijia sing tembungé bener,
pada ngulinakké ilaté ngomong goroh,
pada nindakké kesalahan lan emoh mratobat.
6Penggawé ala numpuk-numpuk,
para wong goroh numpuk-numpuk!
Pada ora gelem kenal marang GUSTI.
7Mulané mengkéné tembungé GUSTI
sing ngwasani langit lan bumi:
“Aku gelem nglebur lan nguji bangsa iki,
awit apa menèh ta sing bisa Tak tindakké
kanggo anaké wadon umat-Ku?
8Ilaté kuwi panah sing matèni,
tembung sing kewetu sangka tutuké kuwi ngapus,
semauré marang kantyané: tentrem,
nanging ing sak njeruhné batiné isi ngintyim-intyim.
9Apa Aku ora bakal nibakké paukuman
marang wong-wong kuwi, awit sangka iki kabèh?
Apa Aku ora bakal mbales ukuman marang bangsa sing kaya mengkéné iki?
Mengkono tembungé GUSTI.
10Nangisa lan sambata awit sangka gunung-gunung,
lan nangisa awit sangka suketan ing ara-ara samun,
awit wis suwung kabèh,
nganti ora ana sing ngambah,
lan ora krungu menèh swarané kéwan-kéwan,
senajana manuk ing awang-awang,
senajana kéwan galak wis pada mlayu kabèh, wis ora ana.
11Aku bakal nggawé Yérusalèm dadi ambruk
panggonan delikané asu alasan.
Aku bakal nggawé kuta-kuta Yéhuda dadi sepi mamring,
ora ana sing manggon menèh.”
Diintyim karo karusakan lan pembuwangan
12Endi wong sing wityaksana, sing nganti bisa ngerti bab iki, wong sing nampani tembungé sangka tutuké GUSTI, supaya bisa ngomongké kuwi? Apa sebabé negara iki rusak, suwung kaya ara-ara samun, nganti ora ana wong sing ngambah? 13Tembungé GUSTI mengkéné: “Awit wong kuwi wis pada nglalèkké angger-angger-Ku, sing wis Tak wènèhaké lan ora ngrungokké marang swara-Ku lan ora nuruti marang kuwi, 14nanging pada nuruti apa sak karepé atiné, uga miturut marang para Baal kaya sing diwulangké para leluhuré, 15mulané tembungé GUSTI sing ngwasani langit lan bumi, Gusti Allahé Israèl mengkéné: Aku bakal makani kayu pait marang bangsa iki lan Tak ombèni ratyun. 16Aku bakal nyebar wong iki ing tengahé para umat sing durung tau kenal wong-wong kuwi lan para leluhuré lan Aku bakal ngetyulké pedang sing ngoyak wong-wong kuwi, nganti arep pada Tak entèkké.”
17Pada gatèkna! Ngundanga para tukang tangis wadon, supaya pada mréné,
lan kongkonen, supaya para wong wadon sing wityaksana, pada mréné!
18Bèn pada gelis teka
lan pada nangisi kita,
supaya mripat kita ngetokké luh,
lan mripat kita kebek banyu!
19Awit ing Sion krungu tangis:
Oh pada mati aku!
Aku pada banget diwirangké!
Awit aku kudu pada ninggal negara iki,
nanging omah-omahku pada dirubuhké.
20Hé para wong wadon, rungokna tembungé GUSTI,
pada ngrungokna préntahé Gusti;
anak-anakmu wadon pada wulangna tangisan
lan saben wong wadon mulangana kidung sambat marang kantyané:
21“Oh, pati wis nlusup ing jendéla-jendéla kita,
kraton kita wis pada dileboni,
botyah-botyah ing dalan-dalan pada dientèkké,
semono uga para nom-noman ing lapangan.
22Layoné wong-wong pada klèlèran
kaya rabuk ing kebon,
kaya bentèlan gandum ing sak mburiné wong sing pada panèn,
lan ora ana sing nglumpukké.”
Manut Gusti Allah kuwi kabekjané manungsa
23Tembungé GUSTI mengkéné:
“Wong sing wityaksana aja ngendel-ngendelké kawityaksanané,
wong rosa aja mamèrké kekuwatané,
wong sugih aja ngegung-ngegungké kasugihané;
24nanging sapa sing arep nyombongké,
sombonga sing mengkéné:
yèn dèwèké ngerti lan manut marang Aku,
yèn Aku iki GUSTI,
sing nduduhké katrésnan,
keadilan lan kabeneran ing bumi;
tenan, kuwi sing ndadèkké senengé ati-Ku,”
mengkono tembungé GUSTI.
25Préntah tembungé GUSTI mengkéné: “bakal tekan ing waktuné enggon-Ku ngekèki paukuman marang wong sing wis sunat, nanging ijik ikuten: 26wong Egipte, wong Yéhuda, wong Edom, turunané Amon, wong Moab lan kabèh wong sing rambuté dityukur ing iringan mubeng lan wong sing manggon ing ara-ara samun, awit kabèh bangsa ora pada sunat lan tyedak turunané Israèl ya ora disunati atiné.”
