Yohanes 9

₁Nalika Yésus liwat, Panjenengané weruh wong sing lamur wiwit lairé. ₂Para muridé terus takon marang Panjenengané: “Rabbi, sapa sing nggawé dosa, wong kuwi déwé apa wong liyané, awit wiwit lairé lamur mengkéné?” ₃Semauré Yésus: “Duduk wong iki lan ya duduk wong tuwané, nanging supaya penggawéané Gusti Allah dikétokké ing wong kuwi. ₄Aku lan kowé kabèh kudu pada nindakké penggawéané Panjenengané sing ngutus Aku, pumpung ijik awan. Ana waktuné mbengi lan ora ana wong sing bisa nandangi penggawéan. ₅Sak suwéné Aku ing ndonya, Aku iki pepadangé jagat.” ₆Sakwisé ngomong mengkono kuwi, Panjenengané terus ngidu ing lemah, lan nggawé lendut nganggo idu-Né lan lemah mau, terus dilèlètké ing mripaté wong lamur kuwi. ₇Panjenengané terus ngomong: “Lungaa, adusa menyang blumbang padusan ing Siloam.” Siloam tegesé: “Sing diutus”. Wong lamur kuwi terus budal lan adus; terus bali menèh lan wis bisa ndeleng.

₈Nanging tangga-tanggané lan wong-wong sing mauné weruh enggoné ngemis terus pada ngomong: “Apa wong kuwi duduk sing tukang ngemis?” ₉Ana sing nyauri: “Bener, ya kuwi wongé.” Ana menèh sing ngomong: “Duduk, mung mada rupa waé.” Wong kuwi déwé terus ngomong: “Bener, ya kula kuwi wongé.” ₁₀Wong-wong terus pada takon: “Kepriyé mripatmu bisané melèk?” ₁₁Semauré: “Wong sing asmané Yésus nggawé lendut lemah, terus dilèlètké ing mripat kula; kula terus dikongkon: Lungaa menyang Siloam, adusa! Kula terus budal lan sakwisé adus terus bisa weruh iki.” ₁₂Wong-wong mau takon menèh: “Wong kuwi saiki ana ngendi?” Semauré: “Kula ora ngerti.”

₁₃Wong sing mauné lamur mau terus pada dituntun ngadep para Farisi. ₁₄Lan enggoné Yésus nggawé lendut lemah lan melèkaké mripaté wong lamur mau pinuju dina sabat. ₁₅Mulané, para Farisi terus takon marang wong mau, kepriyé bisané melèk. Semauré: “Panjenengané nglèlètké lendut lemah ing mripat kula, kula terus adus, saiki kula bisa weruh.” ₁₆Sakwijiné para Farisi mau ana sing ngomong: “Wong kuwi ora sangka Gusti Allah, awit ora netepi pernatan dina sabat.” Liyané menèh ana sing ngomong: “Wong sing ngalami dosa kepriyé bisané gawé mujijat sing kaya mengkono kuwi?” Sak nalika pada tukaran. ₁₇Para Farisi terus takon menèh marang wong sing mauné lamur kuwi: “Panemumu marang wong kuwi kepriyé, awit kowé sing dielèkaké mripatmu?” Tembungé sing ditakoni: “Panjenengané kuwi nabi.” ₁₈Nanging wong-wong Ju pada ora ngandel yèn wong kuwi mauné lamur lan mentas waé bisa weruh, terus pada nyeluk wong tuwané, ₁₉lan ditakoni: “Apa iki anakmu sing kok omongné yèn lamur wiwit lair? Yèn mengkono kepriyé saiki anakmu bisa weruh?” ₂₀Semauré wong tuwané mau: “Sing kita ngertèni, yèn kuwi anak kita, lan lamur wiwit lair, ₂₁nanging kepriyé saiki bisa weruh, kita pada ora ngerti, lan sapa sing melèké mripaté, kita uga pada ora ngerti. Anak kita wis déwasa, sampéyan takoni piyambak, dèwèké bakal bisa ngomongké kahanané awaké déwé.” ₂₂Tembungé wong tuwané sing kaya mengkono kuwi awit pada wedi marang wong Ju, awit wong Ju wis pada setuju, yèn saben wong sing ngakoni Panjenengané kuwi Kristus, bakal ditundung sangka sinaguk. ₂₃Mulané wong tuwané mau ngomong: “Dèwèké wis déwasa, takon déwé.”

₂₄Wong-wong mau terus pada nyeluk sepisan menèh marang wong sing mauné lamur kuwi, lan dipituturi: “Kowé ngurmatana Gusti Allah; kita pada mengertèni yèn wong kuwi wong dosa.” ₂₅Semauré wong mau: “Wong kuwi apa wong dosa, kula ora ngerti; nanging siji perkara sing kula ngertèni, kula sak durungé lamur lan saiki bisa weruh.” ₂₆Pitakoné menèh: “Kowé dikapakké? Kepriyé enggoné melèkké mripatmu?” ₂₇Semauré wong mau: “Kula wis ngomong marang sampéyan lan sampéyan ora ngrungokké; kenèng apa sampéyan arep ngrungokké menèh? Apa sampéyan ya kepéngin dadi muridé?” ₂₈Wong mau terus dipisuhi, tembungé: “Kowé kuwi muridé, nanging kita iki murid-muridé Moses. ₂₉Kita pada mengertèni yèn Gusti Allah wis ngomongké tembungé marang Moses, nanging kanggo wong kaé kita pada ora weruh tekané.” ₃₀Wong mau terus nyauri: “Lah, kuwi apa ora anèh, awit sampéyan malah pada ora ngerti tekané, nanging Panjenengané wis melèké mripat kula. ₃₁Kita pada ngerti, yèn Gusti Allah kuwi ora ngrungokké marang wong dosa, nanging ngrungokké wong-wong bener lan sing nandangi karepé. ₃₂Wiwit mbiyèn nganti saiki durung naté krungu yèn ana wong sing bisa melèkké mripat wong sing lamur wiwit lair. ₃₃Yèn wong kuwi ora sangka Gusti Allah, Panjenengané ora bisa nindakké apa-apa.” ₃₄Semauré wong-wong kuwi: “Kowé kuwi dilairké sak njeruhné dosa, kok arep mulangi kita?” Wong kuwi ditundung metu.

₃₅Yésus krungu yèn wong sing mauné lamur mau wis ditundung. Bareng Panjenengané nemoni wong mau terus diomongi: “Apa kowé pertyaya marang Putrané Manungsa?” ₃₆Semauré: “Panjenengané kuwi sapa, Gusti, supaya kula pertyaya marang Panjenengané?” ₃₇Tembungé Yésus: “Kowé ora mung weruh Panjenengané waé, nanging Panjenengané sing omongan karo kowé, ya kuwi Panjenengané.” ₃₈Semauré wong mau: “Kula pertyaya, Gusti.” Wong mau terus sujut marang Panjenengané. ₃₉Tembungé Yésus: “Tekaku ing jagat iki arep ngadili, supaya sapa sing ora weruh pada bisa weruh, lan sapa sing weruh pada dadia lamur.”

₄₀Tembungé kuwi dikrungu karo para Farisi sing ijik ing kono, wong-wong kuwi terus ngomong: “Kita iki apa ya pada lamur?” ₄₁Yésus nyauri marang wong-wong mau: “Yèn kowé lamur, kowé pada ora nduwé dosa. Nanging awit kowé pada ngomong: Aku pada weruh, dadi tetep dosamu.”