Ayub 28

₁“Pantyèn ana panggonan nambang slaka

lan panggonan nglémbang emas.

₂Wesi diduduk sangka lemah

lan tembaga metu sangka watu sing lebur geni.

₃Pepeteng dirampungi karo wong,

nganti tekan panggonané sing jeruh-jeruh enggoné nliti watu-watu

ing pepeteng lan ing peteng ndedet.

₄Wong sing pada ngeduk tambang kuwi adoh sangka panggonané wong okèh,

pada dilalèkké karo wong sing pada mlaku ing nduwur

pada nggandul géyang-géyong tanpa antyik-antyik adoh karo wong okèh.

₅Bumi sing ngetokké pangan,

ngisoré diwolak-walik kaya déné geni.

₆Watuné kanggonan watu sapir

sing isi emas murni.

₇Dalané mbrana ora diweruh karo manuk galak siji-sijia

lan ora diweruh karo matané manuk bido,

₈ora diambah karo kéwan galak,

lan ya ora ana singa sing liwat ing kono.

₉Watu atos uga ditandangi karo tangané manungsa,

gunung-gunung pada dibungkari tekan dasaré.

₁₀Gunung watu pada dikeduki digawé trowongan,

mripaté weruh samubarang sing apik.

₁₁Rembesé kali-kali pada dibunteti

lan apa sing disimpen dietokké ing pepadang.

₁₂Nanging kawityaksanan kuwi ketemuné ing ngendi,

lan ing ngendi panggonané kadunungan?

₁₃Manungsa ora weruh marang ajiné,

lan kuwi ya ora ketemu ing buminé wong urip.

₁₄Tembungé telengé segara: Aku ora kanggonan.

Tembungé segara: Aku ora kanggonan.

₁₅Ora kena diijoli karo emas murni,

utawa diregani karo slaka.

₁₆Ora kena diregani nganggo emas Ofir

utawa nganggo watu onyx sing larang lan sapir sing apik,

₁₇ora kena ditandingké karo emas utawa katya,

utawa diijoli rerékan emas murni.

₁₈Giwang utawa kristal kuwi sepélé yèn ditimbang karo kuwi.

Nduwèni kawityaksanan kuwi luwih apik tenimbangané mutiara.

₁₉Watu topas sangka negara Etiopia ya ora bisa nandingi;

ya ora kena diajèni nganggo emas murni.

₂₀Kawityaksanan kuwi sangka ngendi asal-usulé,

lan kepinteran kuwi ana ngendi panggonané?

₂₁Kuwi ketutup kanggo mripaté wong urip,

malah uga ketutup kanggo manuk ing awang-awang.

₂₂Kasusahan lan pati ngomong:

Kupingku mung krungu kabaré waé.

₂₃Gusti Allah sing ngerti dalan sing tekan nang kawityaksanan

lan weruh panggonané.

₂₄Awit ngarepé rata tekan pungkasané bumi,

lan ngerti apa ing sak ngisoré langit kabèh.

₂₅Waktu Panjenengané netepké kekuwatané angin,

lan netepaké okèhé banyu,

₂₆waktu nggawé katetepan kanggo udan

lan dalané klélapé gluduk,

₂₇waktu kuwi Panjenengané weruh kawityaksanan sing terus dikabarké,

ditetepaké, malah ya dipriksa;

₂₈nanging marang manungsa tembungé:

Lah rasa wedi marang Gusti kuwi kawityaksanan lan nyingkiri sing ala kuwi kepinteran.”