Ayub 33

₁“Nanging saiki, hé Ayub, rungokna tembungku,

lan rungokké marang tembung-tembungku.

₂Ngertia, aku wis mbukak tutukku,

ilatku ngomong ing sak ngisoré tyetaku.

₃Atiku ngomongké tembung karo jujur,

lan lambéku ngomongké karo tyeta apa sing diweruh.

₄Aku digawé karo Rohé Gusti Allah,

lan napasé sing Mahakwasa njalari aku urip.

₅Yèn kowé bisa, aku semaurana,

mapana adep-adepan karo aku.

₆Sak temené kanggo Gusti Allah aku karo kowé kuwi pada waé,

aku ya dibangun sangka lempung.

₇Mulané kowé aja wedi ing ngarepku,

ora abot enggonku bakal menet marang kowé.

₈Nanging kowé wis ngomong ing sak tyedaké kupingku,

lan aku wis krungu enggonmu ngomong mengkéné:

₉Aku iki resik aku sepi karo panerak,

aku sutyi tanpa kesalahan.

₁₀Nanging Panjenengané olèh alasan kanggo nglawan marang aku,

aku dianggep mungsuhé.

₁₁Sikilku dibelok,

sak mlakuku tansah didelok.

₁₂Semaurku marang kowé: Ing bab kuwi kowé ora bener,

awit Gusti Allah kuwi ngungkuli manungsa.

₁₃Kenèng apa kowé kok nesoni Panjenengané,

awit ora nyauri marang kabèh tembungmu?

₁₄Awit Gusti Allah enggoné ngekèki tembungé karo tyara siji loro,

nanging wong ora nggatèkké.

₁₅Sak njeruhné impèn, sak njeruhné wahyu ing wayah mbengi,

yèn wong turu kepati,

yèn lèyèh-lèyèh ing peturon;

₁₆ing kono Panjenengané mbukak kupingé manungsa

lan nggatèkké wong-wong mau karo melèh-melèhké,

₁₇kanggo pepalang pertingkahé

lan kanggo ngilangi gemunggungé,

₁₈nganti nyawané disingkirké sangka kubur

lan uripé sangka lintyipé tumbak.

₁₉Wong kelakon disenèni karo ngalami lara ing peturonmu,

ing sak njeruhné balung-balungé tansah ana rasa lara sing tanpa mandek.

₂₀Nganti wetengé jelèh roti,

ilang kekarepané mangan sing énak-énak.

₂₁Dagingé susut nganti ora kétok,

balung-balungé sing mbiyèn ora kétok,

terus pada pating pedégol.

₂₂Nyawané wis nyedaki kubur,

lan uripé nyedaki pati.

₂₃Yèn ana mulékat ing sandingé,

sing dadi penengahé, siji ing antarané 1000,

sing dikongkon ngomongké kebenerané manungsa,

₂₄ing kono Gusti Allah bakal ngekèki kawelasan tembungé:

Etyulna wong kuwi, supaya aja nganti medun ing kubur,

Aku wis olèh tebusan.

₂₅Wong mau terus disegerké awaké kaya wong nom,

dadi kaya waktu ijik nom.

₂₆Yèn ndedonga marang Gusti Allah, Panjenengané ya gelem ngrungokké,

nganti weruh praupané karo bungah-bungah,

lan Gusti Allah terus mbalèkké kebenerané marang manungsa.

₂₇Wong mau terus bakal tyrita marang wong-wong liyané kaya kidung mengkéné:

Aku wis nglakoni dosa lan sing jejek wis tak béngkongaké,

nanging aku ora kewales.

₂₈Gusti Allah wis mitulungi nyawaku nganti ora tiba ing kubur,

lan uripku bakal weruh pepadang.

₂₉Kabèh iki tenan-tenan penggawéané Gusti Allah

sing kaping pindo, kaping telu ditibakké marang manungsa,

₃₀karepé mbalèkké nyawané sangka kubur

terus keslorotan ing padangé urip.

₃₁Hé Ayub, gatèkna, rungokna aku,

menenga, aku sing guneman.

₃₂Yèn ana sing bakal kok omongké, semaurana aku:

ngomonga, awit aku kepéngin bisa mbenerké kowé.

₃₃Yèn ora, rembukanku rungokna;

kowé menenga, aku arep ngekèki weruh kawityaksanan marang kowé.”