Yosua 11

₁Kadung Yabin, ratu ing negara Hasor krungu bab lelakon kuwi mau, terus kongkonan marang Yobab, ratu ing Madon, marang ratu ing negara Simron, marang ratu ing negara Aksaf, ₂lan marang para ratu ing sisih lor ing pegunungan, ing Araba-yordan, ing sak kidulé Kinerot, ing Bawah Pegunungan lan ing tanah puntuk Dor sisih kulon, ₃ya kuwi para ratuné wong Kanaan ing sisih wétan lan ing sisih kulon, wong Amori, wong Hèt, wong Fèris, wong Yébus ing pegunungan, uga marang bangsa Hèwi, uga wong ing sikilé gunung Hèrmon ing tanah Mispa. ₄Ratu-ratu kuwi terus pada budalan bareng kabèh perjurité, tyatyahé perjurit okèh banget, kaya wedi ing pinggir segara, lan perjurit numpak jaran lan kréta perang okèh banget. ₅Para ratu mau sakwisé pada nunggal lan pada bebarengan manggon ing sak tyedaké sumber Mérom bakal pada nyerang perang nglawan wong Israèl.

₆GUSTI ngekèki tembung marang Yosua: “Kowé aja wedi adu-arep karo wong kuwi, awit sésuk ing wayah mengkéné kuwi bakal pada Tak pasrahké kabèh lan mati kabèh marang wong Israèl. Jarané pada kok lémpohké lan krétané perang pada obongen karo geni.” ₇Yosua lan sak balané kabèh terus teka dadakan nyerang mungsuh mau ing sak tyedaké sumber Mérom; ₈lan pada dipasrahké karo GUSTI marang wong Israèl, terus digetyek lan diuyak terus nganti tekan ing Sidon-Gedé lan ing Misrefot-Maim, uga tekan ing legokan Mispa sisih wétan; enggoné merangi nganti ora ana siji-sijia sing bisa utyul. ₉Pada ditandangi karo Yosua kaya déné enggoné wis dipréntahké karo GUSTI: jarané pada dilumpuhaké lan krétané perang pada diobongi karo geni.

₁₀Ing waktu semono Yosua terus mulih, ngrebut kuta Hasor lan ratuné dipatèni karo pedang. Awit Hasor kuwi mbiyèn sing kuwat déwé sangka antarané kabèh kraton. ₁₁Kabèh sing urip ing kuta mau dipatèni karo landepé pedang, wong-wong ing kono pada dientèkké. Kabèh sing ambekan ora ana sing diuripi siji-sijia, lan Hasor diobong. ₁₂Sak terusé kabèh kutané para ratu mau pada dikalaké Yosua lan ratuné kabèh pada dipatèni karo landepé pedang, pada dientèkké kaya sing dadi préntahaké Moses, abdiné GUSTI. ₁₃Nanging kabèh kuta sing peneré ing puntuk-puntuk kuwi pada ora diobongi karo wong Israèl, kejaba mung Hasor déwé kuwi sing diobong karo Yosua. ₁₄Nanging sakkèhé barang-barangé kuta kuwi lan kéwan-kéwané dirayah wong Israèl, nanging wongé pada dipatèni kabèh karo landepé pedang, nganti tumpes tyutes. Sing ambekan ora ana sing diuripi. ₁₅Kabèh préntahaké GUSTI marang Moses, abdiné, kuwi dipréntahké Moses marang Yosua lan ya mengkono tumindaké Yosua, kabèh préntahé GUSTI marang Moses kuwi ora ana sing lalèkké setitik-titika.

₁₆Mengkono enggoné Yosua menangké panggonan ing negara kuwi kabèh, ing pegunungan, ing tanah Negeb kabèh, ing tanah Gosèn kabèh, Bawah Pegunungan, Legokan Araba-yordan lan Pegunungan Israèl karo tanah legokan. ₁₇Wiwit ing pegunungan Gundul, sing munggah nuju ing Seir, nganti tekan ing Baal-Gad ing legokan pegunungan Libanon, ing sikilé gunung Hèrmon; nanging sakkèhé ratuné pada dityekel lan dipatèni. ₁₈Nganti suwé Yosua enggoné perang nglawan ratu kuwi mau. ₁₉Ora ana negara siji-sijia sing nganakké perjanjian kekantyan karo wong Israèl, kejaba mung para wong Hèwi ing Gibéon; kabèh pada dikalaké karo perang. ₂₀Jalaran sangka karepé GUSTI, atiné wong mau pada diatosaké, nganti pada perang nglawan wong Israèl, supaya pada dientèkké, ora diwelasi, nanging pada dientèkké, kaya sing dadi préntahé GUSTI marang Moses.

₂₁Waktu semono Yosua teka matèni wong Enak ing pegunungan Hébron, ing Debir, ing Araba, ing sak ratané pegunungan Yéhuda, lan ing sak ratané pegunungan Israèl. Kuwi kabèh karo kuta-kutané pada dientèkké karo Yosua.

₂₂Ora ana bangsa Enak sing ijik ing negara wong Israèl, kejaba mung ing Gaza, ing Gat lan Asdod, ing kono sing ijik ana. ₂₃Mengkono enggoné Yosua menangké sak kabèhé negara kuwi kabèh miturut karo préntahé GUSTI marang Moses. Negara kuwi dikèkké karo Yosua marang Israèl dadi warisan panduman miturut pandumané taleré déwé-déwé. Negara kono terus dadi tentrem, wis rampung perang.