Matius 6

₁“Pada élingana, aja pada nglakoni kewajipan agamamu ing ngarepé wong, supaya kétok karo wong, awit yèn mengkono, kowé ora bakal nampani berkah apa-apa sangka Bapakmu ing swarga. ₂Mulané yèn kowé pawèh, aja kok wara-warakké kaya adaté para wong lamis ing sinaguk-sinaguk lan ing dalan-dalan, pamrihé supaya dielem karo wong. Sak temené Aku ngomong marang kowé, kuwi wis pada nampa upahé. ₃Nanging yèn kowé pawèh, tanganmu kiwa aja nganti weruh apa sing ditindakké tanganmu tengen. ₄Dadi enggonmu pawèh kuwi aja nganti kétok; Bapakmu sing weruh tandangmu sing ora kétok kuwi, bakal ngekèki balesan marang kowé.”

₅“Yèn kowé pada ndedonga, aja kaya para wong lamis, awit wong kuwi pada seneng ndedonga karo ngadek ing sinaguk lan ing pojok-pojoké dalan, pamrihé supaya kétok karo wong. Sak temené Aku ngomong marang kowé: Wong kuwi wis pada nampa upahé. ₆Nanging yèn kowé ndedonga, mlebua ing kamarmu, lawangé tutupen, terus ndedongaa marang Bapakmu sing ora kétok. Bapakmu sing weruh tandangmu sing ora kétok kuwi bakal ngekèki balesan marang kowé.

₇Apa menèh, sak njeruhné ndedonga, aja nganggo tembung okèh-okèh kaya adaté wong kapir, awit kuwi pada nduwèni pangira, yèn awit sangka okèhé tembungé, pandongané bakal ketampa. ₈Dadi aja tiru-tiru wong kuwi, awit Bapakmu weruh apa sing kok butuhaké, sak durungé kowé njaluk marang Panjenengané. ₉Awit sangka kuwi ndedongaa mengkéné:

₁₄Awit, yèn kowé pada ngapura kesalahané wong, Bapakmu ing swarga ya bakal ngapura kowé. ₁₅Nanging yèn kowé ora ngapura wong, Bapakmu ya bakal ora ngapura kesalahanmu.”

₁₆“Lan yèn kowé pada pasa, praupanmu aja kok gawé melas kaya para wong lamis, awit kuwi pada nyuremké praupané, supaya wong-wong pada weruh yèn ijik pasa. Sak temené Aku ngomong marang kowé: kuwi wis pada nampa upahé. ₁₇Nanging kowé yèn pasa, sirahmu lenganana lan raupa, ₁₈supaya enggonmu pasa aja ketara marang wong, mung dingertèni karo Bapakmu ing panggonan sing ora kétok. Bapakmu sing weruh sak njeruhné pandelikan kuwi bakal ngekèki balesan marang kowé.”

₁₉“Aja pada nglumpukké banda ing ndonya; ing ndonya banda bakal dirusak karo rayap lan tèyèngen, uga dirampok lan dityolong karo maling. ₂₀Nanging pada nglumpukna banda ing swarga, ing swarga banda ora dirusak dadia karo rayap utawa karo tèyèngen, lan ora dirampok lan dityolong karo maling. ₂₁Awit ing ngendi dunungé bandamu, ya ing kono dunungé atimu.

₂₂Dimaré awak kuwi mripat; yèn mripatmu padang, awakmu sekujur padang. ₂₃Nanging yèn mripatmu peteng, awakmu dadi peteng kabèh. Dadi yèn dimar ing kowé dadi peteng, tenan petengé kuwi.”

₂₄“Ora ana wong sing bisa dadi batur marang bendara loro, awit pungkasané bendarané sing siji bakal disengiti; sijiné ditrésnani, utawa bakal setia marang sing siji lan nyepèlèkké marang sijiné. Kowé ora bisa ngabekti marang Gusti Allah lan marang Mamon.

₂₅Mulané Aku ngomong marang kowé: Aja pada sumelang ing bab uripmu, bab apa sing bakal kok pangan utawa kok ombé, lan bab awakmu, apa sing bakal kok enggo. Ajiné urip kuwi apa ora ngungkuli pangan, lan ajiné awak apa ora ngungkuli sandangan? ₂₆Pada delengen manuk-manuk ing awang-awang, pada ora nyebar lan ora panèn, lan ora nglumpukké ing lumbung, nanging pada dikèki pangané karo Bapakmu ing swarga. Apa kowé ora ngluwihi banget tenimbang karo manuk-manuk kuwi? ₂₇Sapa ta tunggalmu sing bisa nyambung umuré sak éluh waé awit sangka sumelang? ₂₈Mengkono menèh kowé pada sumelang bab sandang penganggo? Pada nyawanga kembang bakung ing ara-ara enggoné tukul, ora nganggo nyambutgawé lan nenun mori. ₂₉Nanging Aku ngomong marang kowé: Senajan Salomo sak njeruhné gedéné kaluhurané, penganggoné ora madani salah sijiné kembang kuwi. ₃₀Mulané yèn suket ing ara-ara sing dina iki ijik ana, sésuk diobong, kuwi dipatyaki nganti kaya mengkono karo Gusti Allah, apa menèh kowé, hé! wong sing tyupet ing pengandel! ₃₁Awit sangka kuwi aja pada sumelang karo ngomong: Apa sing pada tak pangan? Utawa: Apa sing pada tak ombé? Lan menèh: Apa sing pada tak sandang? ₃₂Awit kuwi kabèh digolèki karo bangsa-bangsa kapir; kowé aja mengkono, awit Bapakmu ing swarga wis weruh, yèn kuwi mau kabèh dadi kebutuhanmu. ₃₃Nanging Kratoné Gusti Allah lan apa sing dadi karepé, kuwi pada upayanen ndisik, banjur samubarang kuwi mau kabèh bakal ditambahké marang kowé. ₃₄Mulané aja pada sumelang ing bab dina sésuk, awit dina sésuk kuwi nduwèni kasusahané déwé. Kasusahan sedina, wis tyukup kanggo sedina.”