Mika 4

₁Ing dina sing pungkasan bakal kelakon,

gunungé griyané GUSTI

bakal ngadek jejek ngungkuli gunung-gunung,

lan duwuré ngungkuli puntuk-puntuk,

para bangsa bakal pada gembruduk mbrana,

₂lan okèh taleré bangsa sing pada budal karo ngomong:

“Hayuk pada munggah menyang gunungé GUSTI,

marang griyané Gusti Allahé Yakub,

supaya pada dikèki pinuntun bab dalan-dalané,

lan supaya kita pada mlaku ing dalan-dalané,

awit sangka Sion bakal ana pituduh,

lan sangka Yérusalèm bakal ana tembungé GUSTI.”

₃Panjenengané bakal ngadek dadi Rèkter ing antarané para bangsa,

lan bakal nibakké putusan kanggo para bangsa sing gedé,

nganti tekan panggonan sing adoh.

Para bangsa pada nggemblèng pedang-pedangé didadèkké gaman kanggo ngluku,

lan tumbaké digawé arit;

bakal ora ana menèh bangsa sing ngetungké pedang marang bangsa liyané,

lan wis ora ana wong sing pada blajar perang.

₄Nanging wong-wong mau siji-sijiné bakal lungguh ing sak ngisoré wité anggur déwé,

lan ing sak ngisoré wité anjir déwé

lan ora ana wong sing nggawé kagèté,

awit tembungé GUSTI sing ngwasani langit lan bumi sing ngomong mengkono.

₅Senajan sak kabèhé bangsa kuwi siji-sijiné pada mlaku

karo nganggep allahé déwé-déwé,

nanging kita bakal mlebu karo nganggep

asmané GUSTI, Gusti Allah kita,

nganti sak lawas-lawasé lan sak terusé.

₆Tembungé GUSTI: Ing dina kuwi

Aku bakal nglumpukké wong sing pada pintyang

lan nglumpukké sing pating plentyar

uga sing wis Tak tibani tyilaka.

₇Sing pintyang bakal Tak dadèkké tyikal bakalé turunan

lan sing ditundung dadi bangsa sing kuwat,

uga GUSTI bakal ngadek dadi Ratuné ing gunung Sion,

wiwit saiki nganti tekan sak lawas-lawasé.

₈Nanging kowé, hé, menarané kumpulané Wedus,

hé, pegunungan putri Sion,

kowé bakal ketekanan

lan mbalik menèh karo pemrintahan sing ndisik,

ya kuwi kraton putri ing Yérusalèm.

₉Lah saiki, kenèng apa ta kowé pada sambat nganti banter?

Apa ora ana ratu ing tengahmu?

Utawa tukang rembukmu apa wis pada entèk,

kaya kowé nganti ngrasakaké lara kaya wong wadon ing waktu mbayi?

₁₀Hé para putriné Sion, obaha lan ngaduh-aduha,

kaya wong wadon sing mbayi!

Awit saiki kowé kepeksa metu sangka kuta

lan manggon ing ara-ara;

kowé kepeksa mlaku tekan ing Babèl,

ing kana enggonmu bakal ditulungi,

ya ing kana GUSTI enggoné ngluwari kowé

sangka tangané mungsuhmu.

₁₁Saiki okèh bangsa

sing pada dadi siji nglawan marang kowé,

karo tembungé: “Bèn dèwèké dinajiské,

mripat kita bèn bisa nyawang marang Sion nganti katek!”

₁₂Nanging wong kuwi pada ora weruh sing dadi rantyamané GUSTI;

pada ora ngerti sing dadi putusan-Né,

yèn Panjenengané bakal nglumpukké para umat mau

kaya bentèlan gandum sing digawa marang penutoné gandum.

₁₃Hé, putriné Sion, tandanga lan nutua,

awit sungumu bakal Tak dadèkké kaya wesi,

lan kukumu Tak dadèkké kaya tembaga,

terus kowé bakal ngremuk bangsa okèh,

lan barang-rebutané bakal kok dèwèkké kanggo GUSTI,

lan kasugihané kanggo Gusti sak lumahé bumi.

₁₄Hé wong Yérusalèm, wong wadon sing perang,

tata-tata, nyuwèka awakmu awit témbok diubengi mungsuh.

Wong-wong kuwi pada nyerang pemimpiné Israèl

diubengi karo wong-wong mau nganggo tekené.