Itungan 15

₁GUSTI ngetokké tembung marang Moses mengkéné: ₂“Kowé omongana marang wong Israèl mengkéné: Mbésuk yèn kowé wis pada mlebu ing negara sing bakal Tak wènèhké marang kowé dadi panggonanmu, ₃lan kowé pada arep masrahaké kurban bakaran marang GUSTI, kurban obongan utawa kurban sing dibelèh, kanggo ngluwari janji, utawa kanggo pisungsung kebungahan, uga ing dina riyayamu, kanggo ambuné sedep ngadep marang GUSTI sing rupa sapi utawa wedus, ₄wong sing masrahaké kurbané marang GUSTI mau kudu dibarengi kurban panganan rupa glepung pilihan sak prasepuluhé éfa, olahen nganggo lenga sak prasepuluhé hin, ₅lan kanggo kurbané obongan utawa kurbané sing dibelèh kuwi saben wedus siji kok wènèhi anggur seprapat hin kanggo kurban ombèn. ₆Nanging yèn kurbané kuwi rupa wedus gèmbèl lanang, saben wedus kok wènèhi kurban panganan rupa glepung pilihan rong prasepuluh éfa, olahen nganggo lenga sak pratelon hin, ₇lan anggur sak pratelon hin kanggo kurban ombèn, kuwi mau pada pasrahna kanggo ambuné sing sedep ngadep marang GUSTI. ₈Yèn sapi sing kok pasrahké dadi kurban obongan utawa kurban sing dibelèh, kanggo ngluwari janji, utawa kanggo kurban keslametan ngadep marang GUSTI, ₉sapi siji barengi kurban panganan rupa glepung gandum pilihan telung prasepuluh éfa diolah nganggo lenga setengah hin, ₁₀lan kok pasrahaké anggur setengah hin kanggo kurban ombènan. Kuwi kurban bakaran, sing ambuné njalari senengé atiné GUSTI. ₁₁Siji-sijiné sapi utawa wedus gèmbèl lanang lan wedus gèmbèl utawa wedus, kuwi digawèkké kaya mengkono mau. ₁₂Sak pira okèhé kéwan sing kok masak, siji-sijiné digawéa kaya mengkono uga.

₁₃Saben wong Israèl yèn masrahaké kurban bakaran, sing ambuné njalari senengé atiné GUSTI, kuwi tandangana kaya mengkono mau. ₁₄Nanging yèn ana wong bangsa liyané sing neneka utawa wong liyané sing manggon ing tengahmu utawa ing sak tengahé turunmu mbésuk, sakjané kuwi arep masrahaké kurban bakaran, sing ambuné nggawé senengé atiné GUSTI, kuwi tyarané ya pada karo sing kok tandangi. ₁₅Kanggo wong sak pasamuan mung ana pernatan siji kanggo kowé lan kanggo wong bangsa liyané sing neneka, kuwi pernatan langgeng kanggo kowé kabèh nganti turun-temurunmu. ₁₆Tunggal angger-angger lan tunggal patokan sing kanggo marang kowé kabèh lan wong bangsa liyané sing neneka ing tengahmu.”

₁₇GUSTI ngetokké tembung menèh marang Moses: ₁₈“Kowé ngomonga marang wong Israèl mengkéné: Mbésuk yèn kowé wis pada mlebu ing negara sing dadi tujuané enggon-Ku nuntun, ₁₉yèn kowé pada mangan roti pametuné negara kuwi, terus kowé pada masrahaké pisungsung spésial ngadep marang GUSTI. ₂₀Kowé pada masrahna sangka glepungmu sing wiwitan rupa roti bunder siji, kanggo pisungsung spésial sing sangka pametuné gandumu. ₂₁Glepung sing wiwitan kuwi kok masak kanggo pisungsung ngadep marang GUSTI, turun-temurun.”

₂₂“Nanging yèn kowé tanpa sengaja nganti nglalèkké salah sijiné pepakon sing wis dipréntahké karo GUSTI marang Moses, ₂₃ya kuwi samubarang sing wis dipréntahké karo GUSTI marang kowé lantaran Moses, wiwit dinané enggoné GUSTI mréntahké lan sak terusé turun-temurun, ₂₄yèn bab kuwi dilakoni tanpa disengaja lan ora nganti konangan ing pasamuan, terus wong sak umat kabèh masak sapi lanang nom siji kanggo kurban obongan, sing ambuné nggawé senengé atiné GUSTI, karo kurban panganan lan kurban ombènan, miturut tatanan; uga wedus siji kanggo kurban ngluwari dosa. ₂₅Nanging imam terus nganakké rukunan kanggo wong Israèl sak umat kabèh, nganti bakal pada dikèki ngapura, awit perkara kuwi kelakoné tanpa disengaja lan wis pada masrahaké pisungsung-pisungsungé kanggo kurban bakaran ngadep marang GUSTI, lan uga kurban ngluwari dosané ing ngarepé GUSTI, awit sangka bab sing ora disengaja. ₂₆Wong Israèl sak umat kabèh bakal pada olèh ngapura, kabèh bangsa liyané sing neneka ing tengahmu, awit sing dosa tanpa disengaja kuwi mau wong sak bangsa kabèh.

₂₇Mengkono menèh yèn mung wong siji sing nggawé dosa tanpa disengaja, kuwi masrahna wedus wadon sing umur setaun kanggo kurban ngluwari dosa, ₂₈nanging imam terus nganakké rukunan ing ngarepé GUSTI kanggo wong sing kesalahan nggawé dosa tanpa disengaja mau, supaya olèh ngapura, awit wis dianakké rukunan. ₂₉Senajan kanggo wong Israèl utawa kanggo bangsa liyané sing neneka ing tengahmu, mung ana pernatan siji sing kanggo wong-wong mau, kanggo anané wong sing nglakoni dosa tanpa disengaja. ₃₀Nanging kanggo wong sing nindakké apa-apa karo disengaja, senajan wong Israèl utawa bangsa liyané, kuwi dadi ora ngajèni marang GUSTI, wong kuwi kudu dibuwang sangka sak tengahé bangsané, ₃₁awit wis nyepèlèkké marang tembungé GUSTI lan mbubrah pernatan-Né; wong kuwi kudu dientèkké, kudu déwé nyangga dosané.”

₃₂Waktu wong Israèl pada ing ara-ara samun, ana sing weruh sakwijiné wong nggolèk kayu obong ing waktu dina sabat, ₃₃wong-wong sing ngonangi terus nggawa wong mau marang ngarepé Moses lan imam Harun, lan wong sak umat kabèh. ₃₄Wong terus dilebokké ukuman, awit durung ana sing ditemtokké bab putusané. ₃₅GUSTI terus ngetokké tembung marang Moses: “Wong kuwi kudu diukum pati; dibandemi watu karo wong Israèl sak umat kabèh ing sak njabané tarup.” ₃₆Wong terus dituntun karo wong sak umat kabèh menyang ing sak njabané tarup, lan dibandemi watu nganti mati, kaya sing dadi préntahé GUSTI marang Moses.

₃₇GUSTI ngetokké tembung marang Moses, mengkéné: ₃₈“Kowé ngomonga marang wong Israèl, pada tuturana supaya pada nggawé gombyok ing pojoké jubahé tekan turun-temurunmu, gombyok mau pada pasangen tali wungu semu biru. ₃₉Tali mau dadia paweling marang kowé, supaya yèn kowé pada weruh kuwi, kowé pada élinga marang sakkèhé pitutur-pituturé GUSTI, lan pada kok tindakké, aja nganti nuruti atimu lan mripatmu menèh, kaya sing wis kerep kok tandangi, ya kuwi enggonmu ora setia marang GUSTI. ₄₀Ya supaya kowé tansah pada éling lan manut sakkèhé pitutur-pitutur-Ku, lan pada dadia sutyi kanggo Gusti Allahmu. ₄₁Aku iki GUSTI, Gusti Allahmu, sing wis ngetokké kowé sangka negara Egipte, supaya Aku dadia Gusti Allahmu; Aku iki GUSTI, Gusti Allahmu.”