Wahyu 1

₁Iki wahyuné Yésus Kristus, sing dikèkké karo Gusti Allah marang Panjenengané, supaya diduduhké marang para abdi-Né bab apa sing mesti bakal gelis kelakon. Panjenengané wis medarké bab kuwi marang Yohanes abdi-Né, lantaran mulékat utusan-Né. ₂Yohanes wis nyeksèni bab tembungé Gusti Allah lan paseksi sing dikèkké karo Yésus Kristus, ya kuwi samubarang sing wis dideleng. ₃Rahayu wong sing matyakké lan para wong sing pada ngrungokké nubuat iki lan sing netepi apa sing ketulis ing kono, awit wantyiné wis tyedak.

₄Sangka Yohanes marang pasamuan pitu ing Asia Tyilik: Kawelasan lan katentreman anaa ing kowé kabèh, sangka Panjenengané, sing ana lan sing wis ana lan sing bakal teka, uga sangka roh pitu ing ngarepé damparé Gusti ₅lan sangka Yésus Kristus, Seksi sing setia, sing ndisik déwé tangi sangka antarané wong mati lan sing ngwasani para ratu ing bumi iki.

Kanggo Panjenengané, sing nrésnani kita lan sing wis ngresiki dosa kita karo getihé, ₆lan sing wis ndadèkké kita sakwijiné kraton, lan imam-imam kanggo Gusti Allah, Bapak, ya kanggo Panjenengané kuwi kamulyan lan pangwasa nganti tekan selawas-lawasé. Amin.

₇Ngertènana, Panjenengané teka karo mendung lan saben mripat bakal ndeleng Panjenengané, uga wong sing wis pada njojoh Panjenengané. Sak kabèhé bangsa ing bumi bakal nangisi Panjenengané. Ya, Amin.

₈“Aku iki Alfa lan Oméga, tembungé Gusti Allah sing ana, lan sing wis ana, lan sing bakal teka, sing Mahakwasa.”

₉Aku, Yohanes, sedulur lan tunggalmu sak njeruhné kasusahan, ing sak njeruhné kraton lan karo mantep ngentèn-entèni marang Yésus, ing puluh sing diarani Patmos awit sangka tembungé Gusti Allah lan paseksi sing dikèkké karo Yésus. ₁₀Mbeneri ing dinané Gusti, aku dikwasani karo Roh lan aku krungu swara sing banter ing mburiku, kaya uniné trompèt, ₁₁Tembungé: “Apa sing kok deleng, kuwi tulisen ing kitab lan kirimna marang pasamuan pitu iki: Marang Efésus, marang Smirna, marang Pèrgamus, marang Tiatira, marang Sardis, marang Filadèlfia lan marang Laodikia.”

₁₂Aku terus nolèh arep weruh swara sing ngomongi aku kuwi. Lan sakwisé aku nolèh, aku weruh ana tyagak dimar emas pitu. ₁₃Lan ing tengah-tengahé tyagak dimar pitu mau ana sing mada rupa karo Putrané Manungsa, nganggo jubah sing dawané nganti kléngsrèh tekan sikilé, lan dadané sabukan emas. ₁₄Sirahé lan rambuté putih kaya wulu wedus gèmbèl, kaya salju lan mripaté kaya urupé geni. ₁₅Sikilé kaya tembaga murup kaya geni ing sak njeruhné pawon; swarané kaya kemrosaké banjir gedé. ₁₆Tangané sing tengen nggawa lintang pitu lan tutuké ngetokké pedang sing landepé kiwa-tengen, praupané semlorot kaya srengéngé sing padang semilak.

₁₇Nalika aku weruh Panjenengané, aku terus sujut ing ngarepé sikilé, aku kaya wong mati; nanging aku terus ditumpangi tangan-Né sing tengen, lan diomongi: “Aja wedi! Aku iki sing Wiwitan lan sing Pungkasan, ₁₈lan sing Urip, Aku wis ninggal, nanging delengen, Aku urip tekan sak lawas-lawasé lan Aku nggawa sak kabèhé kuntyiné pati lan kratoné pati. ₁₉Awit sangka kuwi tulisen apa sing wis kok deleng, ya sing kelakon saiki lan sing bakalé kelakon. ₂₀Kanggo tegesé lintang pitu sing kok deleng ing tangan-Ku tengen lan tyagak dimar emas pitu kuwi ngéné: Lintang pitu kuwi mulékaté pasamuan pitu lan tyagak dimar emas pitu kuwi pasamuan pitu.”