Psalm 49

₂Hoor dit, alle volken,

neem het ter ore, alle bewoners van de wereld,

₃zowel eenvoudigen als aanzienlijken,

rijk en arm samen.

₄Mijn mond zal enkel wijsheid spreken,

en de overdenking van mijn hart zal vol inzicht zijn.

₅Ik zal mijn oor neigen tot een spreuk,

ik zal mijn verborgenheden onthullen bij harpspel.

₆Waarom zou ik bevreesd zijn in dagen van onheil,

wanneer de onrechtvaardigen mij op de hielen zitten en mij omringen?

₇Zij vertrouwen op hun vermogen

en beroemen zich op hun grote rijkdom.

₈Niemand van hen kan zijn broeder metterdaad verlossen,

hij kan God zijn losgeld niet geven.

₉De losprijs voor hun leven is immers te kostbaar

en zal voor eeuwig ontoereikend zijn.

₁₀Hij zou dan voor altijd verder leven,

en het verderf niet zien.

₁₁Want hij ziet dat wijzen sterven,

dat een dwaas en een onverstandige samen omkomen

en hun vermogen aan anderen nalaten.

₁₂Hun diepste gedachte is dat hun huizen voor eeuwig zullen bestaan,

hun woningen van generatie op generatie;

zij noemen de landen naar hun naam.

₁₃Toch blijft de mens, in al zijn aanzien, niet bestaan;

hij wordt gelijk aan de dieren, die vergaan.

₁₄Deze weg die zij gaan, is hun dwaasheid;

toch scheppen hun nakomelingen behagen in hun woorden. Sela

₁₅Als schapen zet men hen in het graf,

de dood zal hen weiden.

De oprechten zullen in de morgen over hen heersen,

het graf zal hun gestalte doen wegteren, ver van hun woning.

₁₆Maar God zal mijn ziel verlossen uit de greep van het graf,

want Hij zal mij opnemen. Sela

₁₇Wees niet bevreesd, wanneer een man rijk wordt,

wanneer de eer van zijn huis groot wordt,

₁₈want bij zijn sterven zal hij niets van dat alles meenemen,

zijn eer zal hem in het graf niet nadalen.

₁₉Al prijst hij zich in zijn leven gelukkig,

al looft men u, omdat u zichzelf te goed doet,

₂₀toch zal hij komen tot het geslacht van zijn vaderen;

voor altijd zullen zij het licht niet zien.

₂₁De mens, die wel in aanzien is, maar geen inzicht heeft,

wordt gelijk aan de dieren, die vergaan.