Psalm 88

₂HEERE, God van mijn heil,

overdag en in de nacht kom ik voor U en roep ik.

₃Laat mijn gebed voor Uw aangezicht komen,

neig Uw oor tot mijn roepen.

₄Want mijn ziel is verzadigd van ellende,

mijn leven raakt bijna het graf.

₅Ik word gerekend tot hen die in de kuil neerdalen,

ik ben geworden als een man zonder kracht,

₆afgezonderd onder de doden,

net als de gesneuvelden, die in het graf liggen:

aan hen denkt U niet meer!

Zíj zijn afgesneden van Uw hand.

₇U hebt mij in de onderste kuil gelegd,

in duistere oorden, in diepten.

₈Uw grimmigheid leunt op mij,

U hebt mij neergedrukt door al Uw golven. Sela

₉Mijn bekenden hebt U ver van mij verwijderd,

U hebt mij tot iets gruwelijks voor hen gemaakt;

ik ben opgesloten en kan er niet uit komen.

₁₀Mijn oog is treurig van ellende;

HEERE, ik roep tot U de hele dag,

ik strek mijn handen naar U uit.

₁₁Zou U wonderen doen aan de doden?

Of zouden gestorvenen opstaan en U loven? Sela

₁₂Zou er van Uw goedertierenheid in het graf verteld worden,

van Uw trouw in het verderf?

₁₃Zouden Uw wonderen bekend worden in de duisternis,

Uw gerechtigheid in het land van vergetelheid?

₁₄Ik echter, ik roep tot U, HEERE,

mijn gebed komt U tegemoet in de morgen.

₁₅HEERE, waarom verstoot U mijn ziel?

Waarom verbergt U Uw aangezicht voor mij?

₁₆Ellendig ben ik en stervende van jongs af,

ik draag Uw bedreigingen, ik ben radeloos.

₁₇Uw brandende toorn gaat over mij heen,

Uw verschrikkingen doen mij omkomen.

₁₈De hele dag omringen ze mij als water,

ze omsingelen mij, allemaal.

₁₉Geliefden en vrienden hebt U ver van mij verwijderd,

mijn bekenden zijn duisternis.