1 Tessalonicenzen 4

₁Voorts dan, broeders, vragen wij en vermanen wij u in de Here Jezus, dat gij, zoals gij van ons vernomen hebt, hoe gij moet wandelen en Gode behagen, zoals gij ook inderdaad wandelt, dat nog meer doet. ₂Want gij weet, welke voorschriften wij u gegeven hebben door de Here Jezus. ₃Want dit wil God: uw heiliging, dat gij u onthoudt van de hoererij, ₄dat ieder uwer in heiliging en eerbaarheid zijn vat wete te verwerven, ₅niet in hartstochtelijke begeerlijkheid, zoals ook de heidenen, die van God niet weten, ₆en dat men zijn broeder niet slecht behandele of bedriege in deze zaak, want de Here is een wreker van dit alles, zoals wij u ook vroeger gezegd en nadrukkelijk betuigd hebben. ₇Want God heeft ons niet geroepen tot onreinheid, maar in heiliging. ₈Daarom, wie dit verwerpt, verwerpt niet een mens, maar God, die u immers ook zijn heilige Geest geeft.

₉Over de broederliefde is het niet nodig u te schrijven; immers, gij hebt zelf van God geleerd elkander lief te hebben; ₁₀gij doet dat dan ook ten aanzien van alle broeders in geheel Macedonië.

Maar wij vermanen u, broeders, dit nog veel meer te doen, ₁₁en er een eer in te stellen rustig te blijven en uw eigen zaken te behartigen en met uw handen te werken, zoals wij u bevolen hebben, ₁₂opdat gij u behoorlijk gedraagt ten aanzien van hen, die buiten staan, zonder iets nodig te hebben.

₁₃Doch wij willen u niet onkundig laten, broeders, wat betreft hen, die ontslapen, opdat gij niet bedroefd zijt, zoals de andere (mensen), die geen hoop hebben. ₁₄Want indien wij geloven, dat Jezus gestorven en opgestaan is, zal God ook zó hen, die ontslapen zijn, door Jezus wederbrengen met Hem.

₁₅Want dit zeggen wij u met een woord des Heren: wij, levenden, die achterblijven tot de komst des Heren, zullen in geen geval de ontslapenen voorgaan, ₁₆want de Here zelf zal op een teken, bij het roepen van een aartsengel en bij het geklank ener bazuin Gods, nederdalen van de hemel, en zij, die in Christus gestorven zijn, zullen het eerst opstaan; ₁₇daarna zullen wij, levenden, die achterbleven, samen met hen op de wolken in een oogwenk weggevoerd worden, de Here tegemoet in de lucht, en zó zullen wij altijd met de Here wezen.

₁₈Vermaant elkander dus met deze woorden.