Matteüs 27

₁Toen het nu morgen geworden was, namen al de overpriesters en de oudsten des volks het besluit tegen Jezus om Hem te doden. ₂En zij boeiden Hem, leidden Hem weg en zij leverden Hem over aan Pilatus, de stadhouder.

₃Toen kreeg Judas, die Hem verraden had, berouw, daar hij zag, dat Hij veroordeeld was, en hij bracht de dertig zilverlingen aan de overpriesters en oudsten terug, ₄en hij sprak: Ik heb gezondigd, onschuldig bloed verraden! Maar zij zeiden: Wat gaat ons dit aan? Gij moet zelf maar zien wat ervan komt! ₅En de zilverlingen in de tempel werpende, verwijderde hij zich; daarop ging hij heen en verhing zich. ₆De overpriesters namen de zilverlingen en zeiden: Wij mogen die niet in de offerkist doen, want het is bloedgeld. ₇En zij namen het besluit daarvoor het land van de pottenbakker te kopen als begraafplaats voor de vreemdelingen. ₈Daarom heet dat land Bloedakker, tot heden toe. ₉Toen werd vervuld hetgeen gesproken is door de profeet Jeremia, toen hij zeide: En zij namen de dertig zilverlingen, de geschatte waarde van de geschatte, die zij geschat hadden van de kinderen Israëls, ₁₀en gaven die voor het land van de pottenbakker, gelijk de Here mij had opgedragen.

₁₁Jezus dan werd voor de stadhouder gesteld. En de stadhouder ondervroeg Hem en zeide: Zijt Gij de Koning der Joden? Jezus zeide: Gij zegt het. ₁₂En op de beschuldiging, die de overpriesters en oudsten tegen Hem inbrachten, antwoordde Hij niets. ₁₃Toen zeide Pilatus tot Hem: Hoort Gij niet, hoeveel zij tegen U getuigen? ₁₄En Hij antwoordde hem op geen enkele vraag, zodat de stadhouder zich zeer verwonderde.

₁₅Nu was de stadhouder bij elk feest gewoon een gevangene, ter keuze van de schare, los te laten. ₁₆Zij hadden toen een berucht gevangene, genaamd Barabbas. ₁₇Daar zij nu toch bijeen waren, zeide Pilatus tot hen: Wie wilt gij, dat ik u zal loslaten, Barabbas of Jezus, die Christus genoemd wordt? ₁₈Want hij wist, dat zij Hem uit nijd hadden overgeleverd.

₁₉Terwijl hij nu op de rechterstoel zat, zond zijn vrouw hem de boodschap: Bemoei u toch niet met die rechtvaardige, want ik heb heden in een droom veel om Hem geleden.

₂₀Maar de overpriesters en de oudsten overreedden de scharen, dat zij om Barabbas zouden vragen, maar Jezus zouden laten ter dood brengen. ₂₁De stadhouder antwoordde en zeide tot hen: Wie van die twee wilt gij, dat ik u loslaat? Zij zeiden: Barabbas. ₂₂Pilatus zeide tot hen: Wat moet ik dan doen met Jezus, die Christus genoemd wordt? Zij zeiden allen: Hij moet gekruisigd worden! ₂₃Hij zeide: Wat heeft Hij dan toch voor kwaad gedaan? Zij schreeuwden des te meer: Hij moet gekruisigd worden! ₂₄Toen Pilatus zag, dat niets baatte, maar dat er veeleer oproer ontstond, nam hij water, wies zich de handen ten aanschouwen van de schare en zeide: Ik ben onschuldig aan zijn bloed; gij moet zelf maar zien, wat ervan komt. ₂₅En al het volk antwoordde en zeide: Zijn bloed kome over ons en over onze kinderen! ₂₆Toen liet hij hun Barabbas los, maar Jezus geselde hij en hij gaf Hem over om gekruisigd te worden.

₂₇Toen namen de soldaten van de stadhouder Jezus mede naar het gerechtsgebouw en riepen de gehele afdeling bij Hem samen. ₂₈En zij trokken Hem zijn klederen uit en deden Hem een scharlaken mantel om; ₂₉ook vlochten zij van doornen een kroon en zetten die op zijn hoofd en gaven Hem een riet in zijn rechterhand. Toen vielen zij voor Hem op de knieën en spotten, zeggende: Wees gegroet, gij Koning der Joden! ₃₀En zij spuwden naar Hem en namen het riet en sloegen Hem ermede op het hoofd. ₃₁En toen zij Hem bespot hadden, trokken zij Hem de mantel uit en deden Hem zijn klederen aan en zij leidden Hem weg om Hem te kruisigen. ₃₂Toen zij heengingen, troffen zij iemand uit Cyrene aan, Simon genaamd; die presten zij om zijn kruis te dragen.

₃₃En zij kwamen aan een plaats, genaamd Golgota, dat is de zogenaamde Schedelplaats, ₃₄en zij gaven Hem wijn, vermengd met gal, te drinken. En toen Hij die proefde, wilde Hij niet drinken. ₃₅Nadat zij Hem gekruisigd hadden, verdeelden zij zijn klederen door het lot te werpen, ₃₆en daar nedergezeten bewaakten zij Hem. ₃₇En boven zijn hoofd brachten zij op schrift de beschuldiging tegen Hem aan: Dit is Jezus, de Koning der Joden.

₃₈Toen werden met Hem twee rovers gekruisigd, één aan zijn rechterzijde en één aan zijn linkerzijde.

₃₉En de voorbijgangers spraken lastertaal tegen Hem, schudden hun hoofd ₄₀en zeiden: Gij, die de tempel afbreekt en in drie dagen opbouwt, red Uzelf, indien Gij Gods Zoon zijt, en kom af van het kruis! ₄₁Evenzo spotten de overpriesters samen met de schriftgeleerden en oudsten en zij zeiden: ₄₂Anderen heeft Hij gered, Zichzelf kan Hij niet redden. Hij is Israëls Koning; laat Hij nu van het kruis afkomen en wij zullen aan Hem geloven. ₄₃Hij heeft zijn vertrouwen op God gesteld; laat die Hem nu verlossen, indien Hij een welgevallen in Hem heeft; want Hij heeft gezegd: Ik ben Gods Zoon. ₄₄Op dezelfde wijze beschimpten Hem ook de rovers, die met Hem gekruisigd waren.

₄₅En van het zesde uur af kwam er duisternis over het gehele land tot het negende uur. ₄₆Omstreeks het negende uur riep Jezus met luider stem, zeggende: Eli, Eli, lama sabachtani? Dat is: Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten? ₄₇En sommige van de omstanders, dit horende, zeiden: Hij roept Elia. ₄₈En terstond liep een van hen toe en nam een spons, drenkte die met zure wijn, stak ze op een riet en gaf Hem te drinken. ₄₉Maar de anderen zeiden: Stil, laat ons zien, of Elia komt om Hem te redden. ₅₀Jezus riep wederom met luider stem en gaf de geest.

₅₁En zie, het voorhangsel van de tempel scheurde van boven tot beneden in tweeën, en de aarde beefde, en de rotsen scheurden, ₅₂en de graven gingen open en vele lichamen der ontslapen heiligen werden opgewekt. ₅₃En zij gingen uit de graven na zijn opstanding en kwamen in de heilige stad, waar zij aan velen verschenen.

₅₄De hoofdman en zij, die met hem Jezus bewaakten, zagen de aardbeving en wat er plaats had en zij werden zeer bevreesd en zeiden: Waarlijk dit was een Zoon Gods.

₅₅En daar waren vele vrouwen, die uit de verte toeschouwden, welke Jezus gevolgd waren uit Galilea, om Hem te dienen. ₅₆Tot dezen behoorden Maria van Magdala, en Maria, de moeder van Jakobus en Jozef, en de moeder der zonen van Zebedeüs.

₅₇Toen het nu avond geworden was, kwam een rijk man van Arimatea, genaamd Jozef, die eveneens een discipel van Jezus geworden was. ₅₈Deze ging naar Pilatus en vroeg hem om het lichaam van Jezus. Toen beval Pilatus het hem te geven. ₅₉En Jozef nam het lichaam en wikkelde het in zuiver linnen, ₆₀en hij legde het in zijn nieuw graf, dat hij in de rots had laten uithouwen, en na een grote steen voor de ingang van het graf te hebben gewenteld, ging hij heen.

₆₁En daar waren Maria van Magdala en de andere Maria, gezeten tegenover het graf.

₆₂De volgende dag, dat is na de Voorbereiding, kwamen de overpriesters en de Farizeeën gezamenlijk tot Pilatus, ₆₃en zij zeiden: Heer, wij hebben ons herinnerd, dat die verleider bij zijn leven gezegd heeft: Na drie dagen word Ik opgewekt. ₆₄Geef daarom bevel het graf te verzekeren tot de derde dag; anders konden zijn discipelen Hem komen stelen, en tot het volk zeggen: Hij is opgewekt uit de doden, en de laatste dwaling zou erger zijn dan de eerste. ₆₅Pilatus zeide tot hen: Hier hebt gij een wacht, gaat heen en verzekert het naar uw beste weten. ₆₆Zij gingen heen en verzekerden het graf met de wacht, na de steen verzegeld te hebben.