Psalmen 59

₂Red mij van mijn vijanden, o mijn God;

beveilig mij voor hen die tegen mij opstaan;

₃red mij van de bedrijvers van ongerechtigheid,

en verlos mij van de mannen des bloeds.

₄Want zie, zij loeren op mijn leven;

sterken willen op mij aanvallen,

zonder mijn overtreding en zonder mijn zonde, Here;

₅zonder dat er ongerechtigheid is, lopen zij toe en stellen zich op.

Waak op, mij ter hulpe, en zie.

₆Gij, Here, God der heerscharen, God van Israël,

ontwaak om al de heidenen te straffen,

heb geen genade voor alle ongerechtige verraders. sela

₇Des avonds komen zij terug,

zij huilen als honden en lopen de stad rond.

₈Zie, zij smalen met hun mond;

zwaarden zijn op hun lippen,

want – wie hoort het?

₉Maar Gij, Here, belacht hen,

Gij spot met al de heidenen.

₁₀Mijn sterkte, op U wil ik acht slaan,

want God is mijn burcht.

₁₁Mijn goedertieren God trede mij tegemoet;

God doe mij met vreugde zien op hen die mij benauwen.

₁₂Dood hen niet, opdat mijn volk het niet vergete;

doe hen door uw macht omdolen,

stort hen neder, o Here, ons schild.

₁₃Zonde van hun mond is het woord van hun lippen;

laten zij daarom in hun hoogmoed gevangen worden,

en om de verwensing en de leugen die zij vertellen.

₁₄Vernietig hen in grimmigheid, vernietig hen,

zodat zij niet meer zijn;

opdat zij gewaarworden, dat God heerst in Jakob,

tot aan de einden der aarde. sela

₁₅Des avonds toch komen zij terug,

zij huilen als honden en lopen de stad rond.

₁₆Zij zwerven om te eten;

als zij niet verzadigd zijn, dan grommen zij.

₁₇Ik echter bezing uw sterkte,

des morgens jubel ik over uw goedertierenheid;

want Gij waart mij een burcht,

een toevlucht ten dage toen ik benauwd was.

₁₈Mijn sterkte, U wil ik psalmzingen;

want God is mijn burcht,

mijn goedertieren God.