Wijsheid 3

₁De zielen van de rechtvaardigen zijn in Gods hand, geen marteling kan hun deren. ₂Dwazen menen dan wel dat de rechtvaardigen dood zijn, dat het ellendig is dat ze ons moesten verlaten ₃en rampzalig dat ze afscheid moesten nemen – de rechtvaardigen zijn evenwel in vrede. ₄Ook al ziet iedereen hun lot als een straf, zij koesterden de hoop op onsterfelijkheid. ₅En na een korte tijd van lijden is hun onmetelijk geluk ten deel gevallen, want God heeft hen op de proef gesteld en hen waardig gekeurd om bij hem te zijn. ₆Hij heeft hen als goud in een oven gelouterd en hen als een brandoffer aanvaard. ₇Wanneer de tijd aanbreekt dat hij zich over hen ontfermt, zullen ze opvlammen en als vuur door een stoppelveld razen. ₈Ze zullen een oordeel vellen over alle volken en over hen heersen, en de Heer zal hun koning zijn tot in eeuwigheid. ₉Wie op hem vertrouwen zullen de waarheid kennen, en wie trouw zijn zullen in liefde met hem verkeren. Want er is genade en barmhartigheid voor zijn heilig volk, en redding voor zijn uitverkorenen.

₁₀De goddelozen echter zullen om hun wijze van denken gestraft worden. Zo vergaat het hun die de rechtvaardige verachten en zich van de Heer afkeren. ₁₁Wee degenen die wijsheid versmaden en onderricht afwijzen: hun hoop is ijdel, hun moeite vergeefs, en hun daden zijn zonder zin. ₁₂Hun vrouwen zijn dwaas en hun kinderen slecht, heel hun nageslacht is vervloekt.

₁₃Gelukkig is de onvruchtbare vrouw die niet bezoedeld is en zich niet aan zondige gemeenschap overgeeft: zij zal vrucht dragen wanneer alle mensen aan het oordeel worden onderworpen. ₁₄Gelukkig is de eunuch die geen zonde heeft begaan en geen kwaad heeft bedacht tegen de Heer: hij ontvangt een uitgelezen geschenk voor zijn trouw en een bijzondere plaats in de tempel van de Heer. ₁₅Goede inspanning brengt volmaakte vruchten voort, en de wijze gedachte wortelt in onfeilbaarheid. ₁₆Maar uit overspel geboren kinderen blijven onvolgroeid, en wat voortkomt uit verboden gemeenschap gaat ten onder. ₁₇En mocht hun toch een lang leven beschoren zijn, dan heeft het geen enkele waarde en uiteindelijk moet hun ouderdom elk aanzien ontberen. ₁₈Wanneer ze jong sterven is er geen hoop voor hen, en de dag dat de beslissing valt biedt hun geen troost. ₁₉Want de onrechtvaardige vindt een smartelijk einde.