Genesis 13

₂Abram was bijzonder rijk: hij had veel vee, zilver en goud. ₃Vanuit de Negev trok hij verder naar Betel, van de ene pleisterplaats naar de andere, tot aan de plaats tussen Betel en Ai waar zijn tent al eerder had gestaan ₄en waar hij toen een altaar had gebouwd. Daar riep Abram de naam van de HEER aan.

₅Ook Lot, die met Abram was meegekomen, bezat schapen, geiten, runderen en tenten. ₆Beiden bezaten zo veel vee dat er te weinig land was om bij elkaar te blijven wonen. ₇Hierdoor ontstond er ruzie tussen de herders van Abrams vee en de herders van Lots vee. (In die tijd woonden ook de Kanaänieten en de Perizzieten in het land.) ₈Daarom zei Abram tegen Lot: ‘Waarom zouden we ruziemaken, jij en ik, of jouw herders en de mijne? We zijn toch familie? ₉Het is maar beter dat we uiteengaan. Het hele land ligt voor je open. Als jij naar links gaat, ga ik naar rechts; als jij naar rechts gaat, ga ik naar links.’ ₁₀Lot keek om zich heen en zag hoe rijk aan water de hele Jordaanvallei was; voordat Sodom en Gomorra door de HEER werden verwoest, was de vallei tot aan Soar toe even waterrijk als de tuin van de HEER en als Egypte. ₁₁Daarom koos Lot voor zichzelf de Jordaanvallei en trok in oostelijke richting. Zo gingen ze uiteen. ₁₂Abram bleef in Kanaän wonen, maar Lot ging wonen in het gebied rond de steden in de vallei. Hij sloeg zijn tenten op bij Sodom. ₁₃De mensen daar waren slecht, ze zondigden zwaar tegen de HEER.

₁₄Nadat Lot was weggegaan, zei de HEER tegen Abram: ‘Kijk eens goed om je heen, kijk vanaf de plaats waar je nu staat naar het noorden, het zuiden, het oosten en het westen. ₁₅Al het land dat je ziet geef Ik aan jou en je nakomelingen, voor altijd. ₁₆En Ik zal je zo veel nakomelingen geven als er stof op de aarde is: zoals het stof van de aarde ontelbaar is, zullen zij niet te tellen zijn. ₁₇Kom, doorkruis het land over de hele lengte en breedte, want aan jou zal Ik het geven.’ ₁₈Toen brak Abram op en ging wonen bij de eiken van Mamre, bij Hebron. Daar bouwde hij een altaar voor de HEER.